Koploper verslagen!

Allereerst een excuus voor de (te) late publicatie van dit verslag. Ik kan wel uitleggen over het hoe en waarom maar dat lijkt me weinig zinvol.
Beter laat dan nooit….here it comes!

Het was weer eens een prachtige warme zaterdag, een te mooie dag om tussen vier muren te verblijven.
Gelukkig kwam bijna de helft van het team van De Pion een half uur te laat.
Daardoor konden ik , Sander en Remco buiten in de zon, met een bakkie erbij, blaten over wat we zouden doen als die gasten eenmaal zouden arriveren.
Expres een half uur geen zet spelen en dan na veel aarzelen een zet doen met daarbij de opmerking: “Nu weet jij ook hoe het voelt om zo lang te moeten wachten!!!!”.
Een ander idee was: net doen of je in tijdnood zit en iedere zet met veel kabaal a-tempo spelen.
Het gekke was dat we in een deuk lagen om deze ideetjes. De humor ligt op straat zeg ik altijd maar.
Helaas zal in de praktijk (vooral Sander) niemand dit soort ideetjes durven uitvoeren.
Ik zit overigens nog steeds op de beroemde knuffel van Léon te wachten, maar dit terzijde.

We speelden dus tegen De Pion uit Roosendaal. Een sterk team dat het hele seizoen de koploper in onze klasse was, en dat is by the way een hele knappe prestatie. Daar wij naar onze mening overlopen van schaakkwaliteiten hadden wij aan het begin van het seizoen ingeschat dat WIJ rond deze tijd de koploper zouden zijn. Think twice man!

Maar goed, de gedachte bij mij was: “Wij geen kampioen, jullie zeker niet!”en ik had een schitterende opstelling in elkaar gezet waarvan ik zeker wist dat de tegenpartij zich hierop stuk zou lopen.

Ondertussen waren alle schakers aanwezig en er ontspon zich een echte kraker. Otto en Eelco op de topborden. Zenuwachtig maar geconcentreerd, hun opponenten cool en collected.
Daarachter Sander en Remco met in hun achterzak lichtjaren schaakervaring, twee tegenstanders waarvan de één met afstand de zwakste score en de ander met zo’n beetje de hoogste score in hun team.Wat moet hiervan zeggen?
Daarnaast Wouter en Léon, beide voor iedere tegenstander onnavolgbaar, tegen twee tot de tanden toe gewapende figuren. Waren dit de cruciale potten?
En dan niet te vergeten Peter en I. Wij zijn op het schaakbord voor Fritz of Rybka totaal niet te begrijpen laat staan voor een mens! Wij speelden tegen de elite van De Pion. Nette mannen met een gezonde opvoeding waarvan je eigenlijk niet mág winnen.

Remco en Andy waren als eerste klaar. Een potje tussen twee mannen de niet wilden verliezen. Snel en efficiënt naar remise afgewikkeld. Beide een half punt.

De volgende beslissing viel bij Wouter en Pim. Pim speelde met wit het spelletje zoals alleen hij het kent en Wouter eigenlijk ook met zwart. Punt voor hunnie.
Sander en Robert maakten er een feest van! Gierend van het lachen (om de puinhoop op het bord) huppelden zij onafhankelijk van elkaar door de zaal. Wie het laatst lacht, lacht het best en dat was dit keer Sander. Punt voor de onzen.
Otto bespeelde de sterk geachte Stefan. De twee dansten om elkaar heen als verliefde slakken.
Even de voelspriet eruit en dan weer snel terugtrekken. Die doen elkaar geen pijn. Logisch gevolg, beide een halfje.
Peter bestreed de hooggeachte teamleider van De Pion. Tja, daar moet je aardig tegen zijn en dat was Peter niet. Hij zette een val voor de ander en viel er uiteindelijk zelf in.
Puntje naar Roosendaal.

Ondertussen 2-3 achter met nog drie potjes te gaan.

Léon en Rogier maakten er een klassieke “structuurpot” van. Dat wil zeggen dat Léon zijn dagelijkse gestructuurde hersenspinsels zonder kopieerfouten op het bord kon toveren. Daar wist Rogier uiteraard geen raad mee en hij stortte geheel volgens verwachting gigantisch in. Punt voor de Ernhemmer.

3-3 en nog twee te gaan. Spannend!

Richard en David. Wat kun je van deze match zeggen? Allebei tijdens de match een penalty gemist en in blessuretijd weet ik een briljant hakballetje uit de hoge hoed te toveren. Waarlijk uniek! Punt voor mij.

Als laatste blijven dan Eelco en Ludo over. Eelco was uiteraard veel te laat gearriveerd. Is dat een voordeel of een nadeel? Ik ben er nog niet uit maar het zal jammer zijn als de KNSB de nieuwe spelregel, waar bij het te laat komen een nul betekent, gaat invoeren.
Er ontspon zich een interessant gevecht waarbij Eelco op de laatste zet voor de tijdscontrole de winst vergooit. Hij riep vertwijfeld uit: “ik heb nog maar veertig seconden!”. Ja ja, eerst drie kwartier te laat komen en dan zeuren over veertig seconden!
Het wed dus een bloedeloze remise waarmee de match wél gewonnen werd.

Ik wil nog even alle waardering en respect uitspreken naar onze tegenstanders.
Een leuk en goed schaakteam met een prettige instelling.

ASV                  -De Pion               4½ - 3½ 
Otto Wilgemhof (2195)-Stefan Colijn    (2187)½ - ½ 
Eelco de Vries (2214)-Ludo Tolhuizen   (2212)½ - ½ 
Sander Berkhout(2165)-Robert Schuermans(2166)1 - 0
Remco de Leeuw (2139)-Andy Baert       (2165)½ - ½ 
Wouter van Rijn(2179)-Pim Eerens       (2135)0 - 1
Léon van Tol   (2165)-Rogier van Loon  (2047)1 - 0
Peter Boel     (2064)-Charles Kuijpers (1986)0 - 1
Richard v/d Wel(2023)-David Du Pont    (2064)1 - 0

Richard