ASV besluit goed seizoen met bijna perfecte score!

De laatste wedstrijd waar niets meer op het spel stond moesten we aantreden tegen Fischer Z uit Amsterdam. Even na enen waren we compleet en konden we beginnen te schaken. Rondkijkend vond ik het wel typisch dat hooguit de helft de moeite had genomen zich te scheren en netjes gekleed zag ik er ook niet veel rondlopen. Typisch iets voor schakers? Zelf paste ik voor 50% in dit beeld…

Me misten Wouter en Richard, Fred was als vervanger aangetrokken.

Als eerste was Leon klaar. Na een in mijn ogen erg kromme opening van zijn kant kwam hij toch met voordeel eruit. De combinatie van loper tegen paard en een geïsoleerde pion van zijn tegenstander waren genoeg om een pion en even later de partij te winnen. Net toen ik Leon een schouderklopje had gegeven stak mijn tegenstander al zijn hand uit ten teken van overgave. In een in eerste instantie zeer saaie partij bood ik pionnenruil aan om op g7 binnen te vallen. Van de twee mogelijkheden om mijn pion te slaan werd gelijk de verkeerde gekozen waarna ik snel jacht kon maken op de koning die geen veilig heenkomen had. Een kwal-offer besliste de partij.

Sander speelde zijn vertrouwde opening maar toch was hij niet geheel tevreden en zag zich genoodzaakt een kwal te geven. Meteen daarop offerde hij een stuk wat tot een zeer onduidelijke stelling had moeten leiden ware het niet dat Sander direct een stuk cadeau kreeg.

Peter had volgens mij van slag. Na zo’n anderhalf a twee uur spelen was Peter de derde rij nog niet over, had niets geofferd en had hij een half uur meer tijd. Ik heb nog gecheckt of het inderdaad Peter was die deze partij speelde… Toen hij eenmaal actief werd creëerde hij wat gaten in het vijandelijke koningskamp en streek de winst op. Van mij mag Peter wel vaker een drie-rijen-systeem opzetten!

Rond deze tijd kwam ik van de analyse terug in de speelzaal alwaar Casper Blaauw me zei dat dit waarschijnlijk de grootste nederlaag van FischerZ in jaren zou worden. Ik was verbaasd want ik had het idee dat Fred en John niet geweldig stonden. Bij hun bord aangekomen zag ik echter dat Fred ineens twee pionnen voorstond en John goed tot gewonnen stond.

We begonnen al te denken aan 8-0 omdat Remco en Eelco ook beter stonden.

Bij Fred was het tij gekeerd vanuit in mijn ogen zeer bedenkelijke positionele situatie met als enige “compensatie” een zwakke pion van zwart (zelf heb ik moeite over compensatie te spreken zo weinig vond ik het maar ja ik had me niet echt in de stelling verdiept en Fred was na afloop zeer stellig op dit punt).

John stond minder na de opening, bood remise aan wat afgeslagen werd en speelde vervolgens op zware-stukkenruil. De tegenstander ging dat uit de weg waarna John met zijn dame de witte stelling kon binnendringen. Een paardvork besliste het geheel en tegelijkertijd gaf Fred’s tegenstander ook op.

Bij Remco had ik al vroeg op de middag het punt geteld, want hij stond een pion voor met meer ruimte. Helaas mocht het niet zo zijn. Hij heeft duidelijk zijn seizoen niet want het simpele technisch uitschuiven waar hij zo goed in is komt er niet uit en ook vandaag niet. De tegenstander offerde een kwal en nog een kwal en ineens kwamen alle zwarte stukken op de koning af die het hele bord over gejaagd werd. Het was een wonder dat het niet mat liep waarna er tot remise besloten werd.

Tot slot was Eelco nog bezig een eindspel uit te melken tegen van Voorthuysen, hun sterkste speler. Na een rustige opening veroverde Eelco het loperpaar en even later een kwal voor een pion. Meermalen dacht ik dat Eelco geen vorderingen kon maken maar toch wist hij telkens weer spel te creëren en uiteindelijk wist hij een puik gespeelde partij tot winst te voeren.

Al met al hebben we een goed seizoen gedraaid waarin het wel opvalt dat we bij afwezigheid van de teamleider zowaar het beste resultaat gehaald hebben J

ASV                    - FischerZ                  7½ - ½ 
1.Leon van Tol   (2217)– Casper Blaauw         (2238) 1-0
2.Eelco de Vries (2209)– Peewee van Voorthuysen(2284) 1-0
3.Sander Berkhout(2144)– Bram van Dijk         (2105) 1-0
4.Otto Wilgenhof (2216)– Robbert van ’t Kaar   (2111) 1-0
5.Peter Boel     (2081)– Arno Weber            (2013) 1-0
6.Remco de Leeuw (2188)– Jeroen Kroos          (2023) ½-½
7.John Sloots    (2015)– Rein Barendregt       (1983) 1-0
8.Fred Reulink   (2026)– Adri Schoorl          (1710) 1-0

Otto Wilgenhof

Klasbakken op stoom

Na twee gelijke spelen en een nederlaag eindelijk weer eens de zoete smaak van een overwinning geproefd.
Dr. Max Euwe uit Enschedé was het slachtoffer van onze dadendrang.
Een sterke tegenstander (vooraf getipt voor het kampioenschap) en dus te pakken voor ons.
Het is namelijk zo dat ons team tegen sterke ploegen meestal beter voor de dag komt dan tegen de op papier zwakkere tegenstanders.
Deze wedstrijd was daarop geen uitzondering.

Op bord één had ik Sander neergezet. Hij is in mijn ogen bij dit soort wedstrijden de meest geschikte man om een hele sterke schaker te vloeren.
Zo ook deze keer. Floris van Assendelft vroeg voorafgaand aan de wedstrijd of Sander een respectabele rating heeft waarop Sander iets mompelde van “weet ik veel”.
Over de match kan ik kort zijn. Sander kreeg na de opening een klein plusje en heeft dat met strategisch goed spel de hele partij vastgehouden.
De onvermijdelijke fout (in de vorm van een onverantwoorde tegenstoot) kwam en Sander strafte dat vakkundig af. Klasse!

Op bord twee mocht, na vele maanden min of meer schaakloos door het leven gegaan te zijn, Léon het proberen tegen Dhr. Konijn.
Léon zat natuurlijk vol adrenaline en dacht na en na en na…….over een dameoffer. Dhr. Konijn liet zich meeslepen in dit gepeins en zo kregen de heren het voor elkaar om na een zetje of twaalf á dertien nog maar twintig minuten op de klok te hebben.
Dat werd dus vluggeren. Ik heb het niet gezien maar uiteindelijk trok Léon aan het langste eind. Klasse!

Op drie Wouter. Hij speelde de populaire Sveshnikov tegen J.Snuverink.
Wouter snoepte een pionnetje mee maar daardoor werkten zijn stukken niet goed meer samen.
Wouter kwam niet meer tot de in de Sveshnikov standaard paardmanoeuvre Pa3- c2- e3 . Een onderste-rij combinatie werd Wouter fataal.
Toch klasse hoe Wouter de pion won!

Eelco werd gepaard aan T.Lammens, misschien wel het grootste talent van Max Euwe.
Geen makkie dus.
Eelco probeerde het subtiel te spelen maar Tim had daar geen boodschap aan. Hij stuurde aan op complicaties en Eelco moest daarin mee.
Tim offerde zijn dame voor een toren en een licht stuk.
Door alles op zwart te zetten dacht Eelco controle te kunnen houden over de stelling. Helaas was dit een misvatting.
Tim denderde de stelling van Eelco binnen en het was alle hens aan dek.
Toen alle matgrappen en grollen opgelost waren door Eelco resteerde er een verloren eindspel van dame tegen toren, loper en twee pionnen.
Jammer!
Klasse dat Eelco zo vriendelijk was om via Arnhem naar huis te rijden om zo wat teamgenoten af te zetten in Arnhem!

Peter was in topvorm. Bij hem weet je het maar nooit. Het kan vriezen en het kan dooien. Deze keer scheen de zon.
Peter speelde het loperspel en hoopte op 3.c6. Ipv daarvan kwam de stellingverkrachtende zet: 3.d5.
Peter probeerde hierna zijn tegenstander M.Snuverink onder de ballen te kietelen met wat provocerende zetten.
Dit lukte en Peters pionnenstructuur werd naar de gallemiezen geholpen.
Dit leverde voor Peter veel open lijnen op en zijn torens en lopers werden zeer sterk.
Toen M. ook nog eens een vergiftigde pion verorberde volgde er een gigantische klap voor zijn kanis met het torenoffer Txb7!!!!!!
Over, uit, slutski, zie je in de pruimentijd.
Klasse Peter!!

John oh John….. Wat liet je ons in angst. Slecht uit de opening (wil je deze opening nooiiiittt meer spelen?) en maar blijven staan.
Mijnheer Bündgen speelde het voortreffelijk en kon op een gegeven moment een kwal incasseren met overweldigende stelling.
Het was wachten op de genadeklap.
Die kwam niet! Na een zooitje waardeloze torenzetjes van Achim kantelde de partij en wist John zijn centrumpionnen naar voren te duwen.
Deze waren niet te stuiten en dus… winst voor John!
Wat een klasbak, die John!! Blijven staan en blijven doorzetten. Zo hoort het!

Otto tactisch op zeven. Goede keuze! Otto zat uitgeput (hij werkt veel te hard) met een loden rechterbeen achter het bord. Hij verloor een pion maar had het geluk dat zijn tegenstander Raoul de stelling niet vertrouwde. Deze offerde daarom maar een stuk voor eeuwig schaak. Remise dus.
Klasse dat Otto niet heeft afgebeld voor deze match!

En ik dan??? Totale off-day. Moe, de week ervoor ziek geweest en daardoor weinig inspiratie.
Tel daarbij op dat mijn Duitse tegenstander goed en geconcentreerd speelde en de uitslag is duidelijk.
Desondanks kan ik vermelden dat de opstelling van grote klasse was en zeker beslissend.
Niet voor niets viel vóór de match de opmerking: "Hebben jullie gedobbeld voor deze opstelling?".

Dr.Max Euwe             - ASV                3½ - 4½ 
F.van Assendelft  (2256)- S.Berkhout  (2144)  0 - 1
B.Konijn          (2195)- L.van Tol   (2217)  0 - 1
J.Snuverink       (2259 - W.van Rijn  (2152)  1 - 0
T.Lammens         (2257)- E.de Vries  (2209)  1 - 0
M.Snuverink       (2108)- P.Boel      (2081)  0 - 1
A.Bündgen         (2095)- J.Sloots    (2015)  0 - 1
R.vd Oudeweetering(2092)- O.Wilgenhof (2216)  ½ - ½ 
C.Scho            (2129)- R.vd Wel    (1986)  1 - 0

Ricard van der Wel