De toto is er uit

De laatste wedstrijd van het seizoen stond afgelopen zaterdag op het programma. Onze tegenstander kon nog kampioen worden en ze stonden dan ook stijf van de spanning. Wij maakten ons nergens druk om, vol vertrouwen dat we ook deze koploper zouden verslaan gingen we naar Steyn in Limburg toe.
Het begon goed. Ik had geregeld dat Sander ruim van te voren op de oppick-plaats aanwezig was zodat ik zonder vertraging Peter op de afgesproken tijd kon oppikken. En inderdaad was Sander aanwezig. So far so good. Vertelt die in de auto dat hij ’s avonds nog moet werken?!... Welke !*%$#/ spreekt nu af te gaan werken als die moet schaken in een uithoek van Nederland. Ik kan het alleen verklaren vanuit een algeheel gebrek aan interesse in het team en schaken in het algemeen. Is er nog wel plaats in het team voor zo iemand? Het was maar goed dat ze bij Steyn daar niets van af wisten anders hadden ze ongetwijfeld de partij veel langer gerekt. Nu schoof hij de partij schaamteloos remise en mag als beloning nog een pen bij de jaarvergadering ophalen ook.
Nee dan Eelco dat is nog eens een groot en inspirerend voorbeeld voor ons team. Hij neemt een voorschot op de nieuwe KNSB-regel dat je bij aanvang op straffe van een nul achter het bord moet zitten: hij is op tijd! Al een paar dagen van te voren bespreekt Eelco per mail al de tegenstander, wat ze spelen etc. Hij heeft tijd over en besteed met hernieuwd enthousiasme tijd aan het bestuderen van theorie. Dat is trouwens meteen te merken aan zijn spel en resultaten; zag ik hem vroeger nog wel eens zetten spelen waarbij ik op zijn zachtst gezegd flinke vraagtekens had, nu stralen zijn zetten kracht uit, zijn tegenstanders duiken vanzelf in elkaar en worden geslacht, zo ook zaterdag.
Wouter, tja wat moet ik daar van zeggen. Ik vermoed dat de aanwezige pooltafel aan de bar zo’n aantrekkingskracht op hem uitoefende dat hij tijdens de partij met zijn aandacht ergens anders was omdat hij toch wel erg geslacht werd. Of lag het aan het geweldige stukoffer van zijn tegenstander…
Remco maakt zich daar niet druk om, die bijt zich gewoon vast in zijn partij tegen hun op papier sterkste speler. Deze liet wat steekjes vallen. Wist Remco in zijn vormcrisis van de laatste paar jaar daar niet altijd raad mee nu speelde hij als vanouds en voerde de partij strak naar winst.
Otto was uitgerust. Otto had Wouter, Sander en Peter met de nodige haast, verkeersregels negerend ruimschoots op tijd in Limburg gebracht en had een half uur over om zich op te laden voor zijn partij. Ondanks een gemist stukoffer van zijn tegenstander speelt Otto goed en wint.
Richard, onze teamleider, leed vandaag in zijn partij. Stond hij aanvankelijk nog wel goed, langzamerhand nam zijn tegenstander het roer over en werd topscorer van de klasse.
Nog twee partijen van Peter en Leon bezig met als tussenstand 3 ½ - 2 ½. Steyn was al druk aan het telefoneren naar andere uitslagen en wisten ondertussen dat ze 4-4 moesten maken om te promoveren. Peter stond beter en Leon slechter.
Op dat moment meende een niet nader te noemen teamlid (laten we hem NN noemen) dat het tijd werd zich druk te maken om de toto: hij had namelijk 4 ½ - 3 ½ voor ons voorspeld en aangezien dat uit kon komen sommeerde hij Richard contact met het tweede te zoeken. Bleek dat meer leden zich daar druk om maakten, Anne Paul Taal begon ook al direct over de toto. Na eindelijk contact te hebben gekregen met Theo Jurrius bleek dat het bij het 2e 3 ½ - 3 ½ stond en de laatste partij stond ergens tussen remise en verlies. Nu had Remco 4-4 voorspeld en NN had 3 ½ - 4 ½ verlies voorspeld.
Peter maakte het nog erg spannend, soms dacht ik dat hij de winst verprutst had, maar won uiteindelijk wel. Bij Leon werden de duimschroeven steeds meer aangedraaid. Stond hij na de opening redelijk tot prettig nu was daar weinig van over.
Terug naar het 2e Theo belde met de trieste mededeling dat Fred Reulink het niet gered had en verloren had. Nog nooit heb ik zo’n woest gejuich gehoord bij NN. Teamgeest en sociaal meevoelen staan ver weg van dit persoontje.
Leon heeft zijn seizoen niet en kon het niet bolwerken: hij verloor. Zegt NN met een brede grijns op zijn smoelwerk in de ene seconde van nog enigszins medeleven tegen Leon: Jammer voor je. Duidelijk was dat er voor NN maar een ding belangrijk was en dat was het winnen van de toto. Zal wel met zijn naam te maken hebben.

Was getekend,

NN

DJC Stein              - ASV                3½ - 4½ 
Jelle Sarrau     (2164)-Wouter van Rijn(2179)1 - 0
Stef Soors       (2201)-Otto Wilgenhof (2195)0 - 1
Stefan Spronkmans(2026)-Sander Berkhout(2165)½ - ½ 
Sander Verwersch (2104)-Eelco de Vries (2214)0 - 1
Jozef Simenon    (2222)-Remco de Leeuw (2139)0 - 1
Roel Hamblok     (2118)-Léon van Tol   (2165)1 - 0
Fabian Miesen    (2039)-Peter Boel     (2064)0 - 1
Stefan Simenon   (2151)-Richard vd Wel (2023)1 - 0