14 februari 2016

Meer, meer meer!?

Nadat ASV 1 begin december de Sint heeft uitgezwaaid is er bij diverse ASV-ers blijkbaar een knopje omgegaan. De wedstrijden tegen HWP Haarlem en Wageningen werden gewonnen en ook in de zogenaamde 4-punten wedstrijd, in de 6e ronde tegen Philidor 1847, werden de twee matchpunten gepakt.
Ikzelf had, net als tegen Wageningen, de eer de wedstrijd vlot te mogen openbreken, alleen nu met tegengesteld resultaat. Mijn tegenstander reageerde in de opening niet alert genoeg op mijn opportunistische aanpak en kwam al vlot zeer slecht te staan. Na nog enkele wat mindere zetten mocht ik op de 18e zet al,  vrijwel geforceerd,  mat in 6 inzetten en kon ASV 1 het eerste punt bijschrijven.Voor onze geliefde teamleider was mijn snelle winst natuurlijk het teken om mij de zorg om het verslag in de schoot te werpen.  Vandaar dat ik mij vanaf dat moment ook daadwerkelijk in het wedstrijdverloop begon te verdiepen.
Ergens rondom mijn winst consolideerde Jaap de stand door een remiseaanbod dat werd aangenomen. Helaas heb ik daar, door het plezier om mijn eigen partij, weinig van meegekregen. Dus mocht iemand meer gezien hebben, laat het even weten.
Maar hoe stond het nu eigenlijk met die 1.5-0.5 score op het bord?
Tom (aan bord 1) had een pion minder maar zijn overgebleven drie stukken stonden actief. Dus zeker verdiende compensatie tegen de enige meester van het gezelschap. Otto (aan bord 2) stond vrijwel gelijk. Bij Eelco (aan bord 3) zag het wat minder uit. Eelco had ergens een dame geofferd tegen een stuk en een toren. Echter voor de rest leek zijn stelling uit los zand te bestaan. Bob (aan bord 5) stond goed. Zijn tegenstander had een stuk geofferd. Echter nadat Bob een kwaliteit had teruggegeven was hij de enige die op winst mocht hopen. Wouter, Dirk en Leon (Bord 6, 7 en 8) waren allemaal aan het zwoegen in vrijwel gelijke stellingen waar de een zeer klein plusje had in het eindspel (Wouter), de ander een strijd in een stelling met veel open lijnen aan het voeren was (Dirk) terwijl de ander zoveel mogelijk lijnen gesloten wist te houden om achter de pionnenfronten heen en weer te manoeuvreren (Leon). Peter ((aan bord 9)) was, nadat hij in het middenspel verzuimd had een stukoffer van zijn tegenstander met en tussenzet eenvoudig te weerleggen, in een zeer dubieuze stelling terecht gekomen. Met alleen nog lichte stukken op het bord leek een mat aanstaande.Kortom een 5-5 leek in de lucht te hangen. Alleen zit een verassing altijd ergens in een klein hoekje. Nu maar hopen dat ze in ons voordeel uitvallen.....
Op dat moment komt Wouter naar mij toe omdat hij een remiseaanbod heeft. Doen of niet doen?
Gelukkig was de ondertoon van mijn; "Het hangt er om. Nu is het 5-5. Je kunt het aannemen." blijkbaar zo twijfelachtig dat Wouter doorspeelde. Fijn want na dat Wouter weer plaatnam begon ik te twijfelen "Wat nu als Bob de mist in gaat?". Mijn voorspelling bleek gelukkig geheel niet keihard.
Peter verloor wel zoals gevreesd. Hij wist nog wel het mat af te wenden maar dat kostte hem een stuk en de partij. De door Peter gewenste vorm is helaas nog ver weg.Ook Eelco verloor. Hij kreeg zijn stukken niet tot een samenwerkende eenheid. Uiteindelijk sneed een venijnige witte pion op d6 zijn troepen doormidden waardoor zijn twee torens machteloos waren tegen de witte dame, die uiteindelijk op c7 mat gaf.Dan de eerste meevaller! Leon weet uit de loopgraven te klimmen en via een slagenreeks plotseling een Lh3 uit de hoed te toveren! De loper vangt de zwarte dame op g4 samen met de pionnen op g3 en h4 in de hoek van het bord. Zijn tegenstander geeft acuut op. De tegenstander van Tom dwingt dan met een loperoffer een eeuwig schaak af. Tom's initiatief was zo sterk dat de witspeler niet anders kon. Heel sterk gespeeld van Tom.Ondertussen lijkt het mis te gaan bij Otto. Ergens heeft Otto een onnauwkeurigheid begaan en wordt geheel overspeeld door de zwarte paarden. Hij moet een kwaltiteit opofferen maar er resten dan alleen nog smeulende puinhopen. De eerste tegenvaller lijkt onafwendbaar.Gelukkig maakt Bob het kort daarna vakkundig af. Na het stukoffer is zijn tegenstander eigenlijk kansloos geweest. De lichte stukken van zwart vormden met de dame een krachtige eenheid die het spel bepaalden.En weer een meevaller. Op een of andere onnavolgbare wijze heeft Dirk zijn verschrikkelijk complexe "luchtige" stelling weten uit te bouwen naar een winststelling. Op dat moment vergeet zijn tegenstander dat hij de 40 zetten moet halen (Blijkbaar spelen ze intern een 35 zetten tempo of zo) en gaat door de vlag. Bij Otto vatten de smeulende  resten uiteindelijk nog een keertje vlam en dwingen Otto tot opgave. Dan rest bij een 5-4 voorsprong alleen nog Wouter.Wouter heeft ergens in het eindspel toch een pionnetje weten weg te peuteren en heeft afgewikkeld naar een toreneindspel. Wouter weet dit heel goed uit te spelen en te winnen waarmee onze 6-4 overwinning een feit is.
De laatste drie wedstrijden winnen is zeker prettig gezien onze belabberde competitiestart, maar we zijn er nog niet! Meer, meer, meer matchpunten zijn zeer wenselijk.
Het aantal matchpunten verschil tussen de nummer 2 en de nummer 9  in onze klasse is slechts 4.  En met nog 6 matchpunten te verdelen in de komende drie ronden kan de hele stand dus nog over de kop gaan.
De volgende ronde spelen we tegen onze stadsgenoot de Toren Arnhem-VSV. Dat wordt, net als voorgaande jaren, weer een zware en hele belangrijke wedstrijd. Winst betekent waarschijnlijk dat wij het eind van de competitie zeker gemoedelijk gaan bereiken. Bij elk ander resultaat zullen alle hens aan dek moeten en moeten blijven tot de laatste ronde!