15 december 2014

Een zwaar seizoen


Zaterdag 13 december stond de wedstrijd tegen DD op het programma. We stonden een half bordpunt op ze voor en het was een heus degradatieduel. Dat zij er ook zo over dachten bleek al snel. Ze hadden hun zwakste speler thuis gelaten en vervangen door de sterke grootmeester Fedorchuk. Maar dat was vorig jaar ook het geval en toen mochten ze met een minimale overwinning in hun handen knijpen. Dus vol goede moed begonnen we aan de partij.

Na een kleine twee uur spelen zag het er niet zo goed uit. Op de meeste borden was het evenwicht niet of nauwelijks verbroken,  maar op vier(!) borden stond de speler van DD duidelijk beter. Maar de score werd geopend door twee zeer ervaren spelers, Jaap en John. In een partij waar het evenwicht nooit werd verbroken, kwam een gelijk eindspel op het bord, waarbij degene die iets zou proberen in gevaar zou komen. Een terechte remise. Daarna nam DD een tussensprint. Als eerste moest Otto tegen Fedorchuk eraan geloven. Otto had een goed seizoen, kreeg een opening op het bord waarin hij altijd goede resultaten boekt, ook tegen diverse meesters al heeft gewonnen, maar nu ging er iets mis. Hij liet een lastige paarduitval toe en kwam onder druk te staan. Om er iets van te maken, offerde hij een stuk. En hoewel het er gevaarlijk uitzag, hield wit alles onder controle en haalde het eerste volle punt binnen.
Vrij snel daarna moest onze sterke invaller de vlag strijken. Hij werd verrast in de opening, ving dat uitstekend op, maar dacht een tijdelijk pionoffer te kunnen plegen voor activiteit. Die pion zag hij echter niet terug en ook de activiteit viel tegen. Toen de pion ging promoveren en Sander daar een stuk voor moest geven, was de strijd beslist. En ook Wouter had zijn dag niet. In de opening kwam hij onder zware druk te staan en ten koste van een pion wist hij te overleven. Lange tijd wist zijn tegenstander geen vorderingen te boeken. Toen er weer gedacht kon worden aan een halfje, dacht Wouter de pion terug te kunnen  pakken. Helaas had hij gemist dat er een gat in de combinatie zat door veldruiming. Het was meteen helemaal over. En nog was het niet voorbij. Frank die prima uit de opening was gekomen, in tegenstelling tot wat hij gewend is, kreeg zelfs een klein plusje door een mindere keuze van zijn tegenstander. Toen hij echter dacht dat hij nog meer voordeel kon bereiken, had hij gemist dat veld c4 vrijkwam voor het witte paard dat voor veel druk zorgde. Dat ging uiteindelijk ten koste van pion e6, een zeer belangrijke pion in de zwarte opstelling. Frank kon hem wel terugpakken, maar zou dan in een eeuwige en verliezende penning terechtkomen. ½-4½.
Maar nu waren wij aan de beurt. Zelf had ik, door een pionoffer van mijn tegenstander, een zeer interessante partij met heel veel tactische mogelijkheden. Op elke zet stonden zowel mijn tegenstander als ik voor meerdere interessante mogelijkheden. Dit kostte dan ook veel tijd. In dit mijnenveld werden geen (grote) fouten gemaakt en er kwam een eindspel op het bord waarin ik nog steeds een pion voorstond, maar mijn tegenstander een vrijpion had op de zesde rij. Ik had goed ingeschat dat deze niet verder kwam en na een onnauwkeurigheid van wit kon ik met behulp van matdreigingen deze pion winnen. Hoewel het veel langer aanvoelde, was de partij slechts een zet of dertig. Michiel zorgde voor meer hoop. In een slavische partij, die zeer origineel werd behandeld door beide spelers, bleek uiteindelijk een dat zwart het beste uit de verwikkelingen was gekomen. Hoewel het materieel exact gelijk stond (DTTLL+5 pionnen), had zwart een onaangename druk ontwikkeld. Maar ook hier had het beide spelers veel tijd gekost. In wederzijdse tijdnood wist Michiel met een verrassende combinatie een kwaliteit te winnen. Dat kon de zwarte stelling niet hebben. En na nog een mooie combinatie was ook deze vis op het droge. 2½-4½.
De volgende speler die klaar was, was Dirk. Dirk kwam meteen na de opening onder druk te staan en had vrijwel geen tegenspel. Om niet weggespeeld te worden, offerde hij een twee stukken voor een toren. Dat gaf in ieder geval lucht bij de koning en het leek alsof hij kansen kreeg op meer. Maar zijn tegenstander wist het materiele voordeel te behouden, wikkelde op het juiste moment af en won langzaam maar zeker het eindspel. Daarmee was de nederlaag een feit. Bob en Eelco probeerden de uitslag draaglijker te maken. Bob had zich goed onder de druk van zijn tegenstander uitgewerkt en had een voordelig toreneindspel bereikt. Met een pion meer speelde hij duidelijk voor de winst, maar misschien dat hij het beter had kunnen doen, misschien dat er niet meer inzat, maar uiteindelijk moest hij in remise berusten. Eelco speelde ten slotte tot het gaatje, bijna 100 zetten. In de opening had hij duidelijk voordeel, het enige dat zijn tegenstander kon doen was afwachten. Eelco zette de aanval op, maar zijn tegenstander verdedigde goed en er kwam een stelling op het bord waarin hij zeker niet beter stond. Zijn tegenstander dacht echter dat het gevaarlijkste stuk van wit zijn dame was, maar door deze te ruilen, kwam eerst de koning van Eelco de zwarte stelling binnen en meteen daarna de toren. Dat koste een belangrijke pion. En hoewel er niet helemaal foutloos werd gespeeld, bleef Eelco gewonnen staan en haalde het punt knap binnen. 4-6.
Een vervelende nederlaag, maar wel terecht gezien de wedstrijd. Vanaf nu zullen we dus echt punten moeten gaan pakken. Maar daar hebben we zin in! Eerst even bijkomen tijdens kerst en volgend jaar opnieuw beginnen.

14 december 2014

Schaakstad Apeldoorn maatje te groot voor ASV 1

ASV was in Apeldoorn een maatje te klein voor de ongeslagen koploper. Michiel Blok bracht ASV nog wel aan de leiding, doordat de ASV-er in een tactisch gevecht veel handiger was dan Freddie van de Elburg. Na deze opsteker volgden echter vijf vooral kansloze nederlagen. Er waren nog remises voor Otto Wilgenhof en Eelco de Vries tegen de schaakmeesters Merijn van Delft en Alexander Kabatianski en Frank Schleipfenbauer. Wouter van Rijn versloeg na kwaliteitswinst nog Thomas Beerdsen. “Schaakstad Apeldoorn was duidelijk sterker en een aantal van ons werd overspeeld”, aldus captain Van Tol. “Het moet voor ons echter gebeuren in de duels tegen ploegen als DD (komende ronde – red) en LSG 2”.
Bron: De Gelderlander 24-11-2014

ASV 1 kansloos tegen Het Witte Paard (Sas van Gent)



Routinier Dirk Hoogland lijdt met ASV kansloze nederlaag

Arnhem – ASV zal dit seizoen nadrukkelijker dan afgelopen seizoen moeten vechten tegen degradatie. Dat is de conclusie na de grote 3-7 nederlaag tegen Het Witte Paard uit Sas van Gent. Met de uitwedstrijd tegen koploper Schaakstad Apeldoorn voor de boeg wordt het duel tegen het Haagse DD in de vierde ronde van levensbelang voor de Arnhemse eersteklasser. “Na de derde ronde moeten we echt gaan scoren. Maar dat gaan we ook doen”, blijft routinier Dirk Hoogland ook na de zeperd tegen de Zeeuwse kampioenskandidaat positief. De Arnhemse eersteklasser moest het zaterdag zonder Jaap Vogel (WK senioren in Griekenland) en de door zijn rug gegane captain Léon van Tol doen. De invallers Anne Paul Taal en Daan Holtackers kwamen uit het derde team en laatstgenoemde kon zelfs nog een remise bijdragen. ASV opende slecht. Anne Paul Taal raakte een kwaliteit kwijt en verloor en ook bij Wouter van Rijn ging het na een onvoorzichtige actie op de koningsvleugel al snel mis. Michiel Blok tastte mis tegen Tieme Verlinde en na de puntendeling van Holtackers ging het ook fout bij Dirk Hoogland. De nestor van de ploeg van zaterdag raakte na een fout een pion kwijt tegen de Belg Steven Geirnaert.  Aanvankelijk was er nog volop tegenspel voor Hoogland, maar toen de stelling open kwam, sloeg de Belg toe. Hoogland verloor een tweede pion en staakte zijn verzet. “Ik speel graag tegen sterke spelers. Ik kan me daar goed voor opladen en bovendien heb je weinig te verliezen”, vertelt Hoogland, die aan zijn vijfde seizoen bij ASV bezig is. “Ik heb eerder tien seizoenen voor Krimpen a/d IJssel in de eerste klasse gespeeld en bij ASV heb ik een vergelijkbare club gevonden. Ik heb het er erg goed naar mijn zin”. Bij ASV startte Hoogland in de tweede klasse. “Dat voelde niet als een stap terug. Op enig moment wordt je niet beter meer. En we zijn nu toch in de eerste klasse. Ik vind het leuk om dat nog weer mee te maken”. Hoogland zag zaterdag alleen Otto Wilgenhof en Frank Schleipfenbauer tot winst komen en ook de remise van Eelco de Vries tegen de Schotse grootmeester Paul Motwani mocht er zijn. “Eigenlijk is dit een uitslag volgens verwachting. Gelukkig zijn er veel gelijke spelen, zodat we nog volop kans hebben om onderaan weg te komen”.
Bron De Gelderlander 4-11-2014