18 september 2016

ASV 1 opent seizoen met winst op Paul Keres

Het 1e team is het nieuwe seizoen goed begonnen. In Utrecht werd Paul Keres verslagen dat op papier toch enigszins sterker is. Nadat afgelopen jaren Leon het team met elan heeft geleid heeft hij het teamleiders-stokje dit jaar overgedragen aan Otto.


Op de site van de KNSB bleek dat ASV1 een van de oudste teams in de hele KNSB is, alleen DD steekt er nog bovenuit. Tja, van schaken bij ASV wordt je sterker naarmate je leeftijd vordert dat is wel duidelijk! Otto toverde een opstelling uit zijn hoge hoed en dat had de volgende indeling tot gevolg:
            Paul Keres                  2216 -   ASV                            2187    4-6
1.         FM Hugo ten Hertog  2471   - Bob Beeke                 2296    0-1
2.         IM Xander Wemmers            2437 -   Eelco de Vries                        2240    ½-½
3.         Paul Hommerson                   2235 -   Tom Bus                                2246    0-1
4.         FM Marijn Otte                       2200 -   Otto Wilgenhof                       2189    0-1
5.         Gerben Veltkamp                  2131 -   FM Jaap Vogel                      2134    1-0
6.         John Cornelisse                     2119 -   Léon van Tol                2210    0-1
7.         Raymond de Rooij     2172 -   FM Wouter van Rijn   2171    ½-½
8.         Bert Both                    2180 -   CM Dirk Hoogland     2117    ½-½
9.         Bas Peeters                2038 -   FM Peter Boel                        2130    ½-½
10.       Willem van de Fliert   2172 -   Frank Schleipfenbauer          2137    1-0

Als eerste was Dirk klaar. Hij was zeer tevreden met de remise. In een stelling waarin Dirk zelf nooit remise aan zou bieden deed zijn tegenstander dat toch. Natuurlijk accepteerde Dirk dat nadat hij van zijn verbazing was bekomen. Zo stonden beide teams op het scorebord. Vervolgens liepen we uit naar een voorsprong. Ongeveer tegelijkertijd waren Tom, Otto en Bob klaar, alle drie met een punt!

Tom had de hele tijd een klein voordeeltje: iets meer ruimte en wat actievere stukken. Toen de tegenstander ten onrechte een pion opspeelde kon Tom een pion winnen en gelukkig voor ons was dat een gedekte vrijpion. Deze bleek ruimschoots voldoende voor de winst. Tom was erg blij dat hij zijn zenuwen onder controle kon houden tijdens de partij. Otto kreeg al op de 8e zet een stukoffer te verwerken. Het kostte even denkwerk maar hij wist telkens de beste zet te vinden. Toen de tegenstander naliet een toren te pakken met onduidelijk spel maar in plaats daarvan koos voor aanval kon dat gemakkelijk afgeslagen worden en wikkelde Otto af naar een eindspel met een paard voor drie pionnen waar hij er al snel twee terug won en de partij binnen was. Bob speelde tegen de sterke ten Hertog met een rating van 2471. Hij wist een overwicht te creeren en leek steeds beter te komen staan. Ten Hertog gebruikte veel tijd en speelde met zijn increment waarbij de partij ineens pardoes over was vanwege tijdsoverschrijding. Vervolgens was Jaap klaar. Zijn tegenstander offerde een pion voor activiteit en lang leek de stelling erg onduidelijk. Ergens raakte Jaap de draad kwijt in de verwikkelingen en verloor. Frank speelde een wat vreemde pot, zijn stelling leek in tweeën gespleten te zijn maar zag er op het oog wel goed uit. Helaas wist zijn tegenstander verwarring te zaaien en Frank verloor een pion en er kwamen allerlei stukken zijn stelling binnen. Het vervolg laat zich raden.

Vervolgens was Eelco klaar. Zoals gewoonlijk kwam hij rond 13.15 de speelzaal binnen en begon te spelen. Hij was zelf niet te spreken over zijn spel in de opening, naar eigen zeggen had hij geen flauw benul wat te doen en bewoog voornamelijk naar achteren. Op gegeven moment besloot hij actief te worden en hoopte maar dat dat op het juiste moment was. Dat was het inderdaad en het werd een tijdnoodduel waarbij Eelco diverse keren de winst gemist heeft en het uiteindelijk remise werd. Stel hij was op tijd, dan had hij ongeveer 1 tot anderhalve minuut per zet meer gehad in de kritieke fase; zou hij dan de winst hebben gevonden? We zullen het nooit weten. Leon was veel beter thuis in de opening, zijn tegenstander kende het niet en speelde planloos en passief. Al snel won Leon een pion en die wist hij uiteindelijk te verzilveren! Peter probeerde van niets iets te maken maar zijn tegenstander had door dat het niets was en won een pion. Gelukkig kon Peter vluchtten in een toreneindspel met een pion minder waarbij hij een belangrijke pion kon ruilen. Wat restte was een theoretische remise en die werd dan ook binnen gehaald.

Als laatste was Wouter bezig. Hij trok ten aanval en verkreeg een zeer prettige stelling. Het punt leek een kwestie van tijd maar zijn tegenstander wilde niet omvallen en was zo brutaal een pion buit te maken. Het toreneindspel waarin het uitmondde werd goed gespeeld door Wouter, hij kwam zelfs een pion voor maar genoeg voor de winst was het niet. Zo wonnen we van een goede tegenstander en dat smaakt naar meer...... De volgende ronde spelen we tegen de Toren. We zullen laten zien dat ervaring meer waarde heeft dan jeugdige overmoed!