ASV – Sliedrecht 09/03/2013

Een paar duizend jaar voor de geboorte van Christus. Op een heuvelachtig veld staan ze tegenover elkaar. De reus en de jongen, gescheiden door enkele tientallen meters. Plots zeilt een steentje door de lucht en hij landt pardoes in het voorhoofd van de reus.
Langzaam en met een doffe dreun stort het logge lichaam naar de grond. Waar niemand rekening mee had gehouden, gebeurde. David won van Goliath. De underdog versloeg de gedoodverfde winnaar.

Of neem Sparta Rotterdam, fier koploper in de Jupiler League (“de Zjuup”). Die verloren dit seizoen al van de nummers laatst en eennalaatst, en speelden gelijk tegen drie-, vier- en vijfnalaatst.
Voor de duidelijkheid, dat zijn Excelsior, Eindhoven, Telstar, Emmen en Oss. Als iemand me dit kan uitleggen, mag hij direct solliciteren als hoofdtrainer ;-)

Schaken dan nu. Ondanks dat ASV nog altijd 100% had en Sliedrecht alles verloren, mocht van onderschatting geen sprake zijn. Zeker omdat in theorie, bij de juiste uitslagen, vandaag het kampioenschap officieus binnengehaald kon worden.
Het begin was in ieder geval goed, want we waren compleet en dus volledig op oorlogssterkte. Helaas voor onze tegenstander gold dit voor hen niet, Sliedrecht mistte hun eerste twee bordspelers. Een fikse aderlating voor de gasten. Ik schat dat het gemiddelde ratingoverwicht van ASV hierdoor zo’n 150 punten bedroeg.

Na ongeveer anderhalf uur maakte ik een rondje. Op de meeste borden stond een gelijke stelling. In de wandelgangen hoorde ik dat dit goed is, omdat dan uiteindelijk het verschil in rating (en daarmee speelsterkte) gaat spelen. Mwa, een paar borden met duidelijk voordeel zou ook niet verkeerd geweest zijn.
Wat mij opviel waren de paardzetten van Bob. Zou zijn tegenstander hebben geweten dat Bob vorige week in Reykjavik een GM versloeg bij een soortgelijke pionnenstructuur en met evenzoveel paardmanoeuvres? Hoe dan ook, terwijl ik een half uur over een zet nadacht was Bob van een iets betere stelling naar een 1 gegaan.

Kennen jullie het boek van Kasparov ‘How life imitates chess’? Ik wel en daardoor vraag ik mij nu af hoe versierpogingen van Léon en Eelco eruit zien/zagen. Stappen ze resoluut op een meisje af? Durven ze die ‘move’ te maken? In hun schaakpartijen kwamen ze niet uit hun schulp, allebei zijn in hun hele partij maar twee zetjes over de middellijn heen geweest. ‘t Was voor beiden wel genoeg om te winnen! Tussenstand 3-0.

Mijn tegenstander was al snel op pionnenjacht, maar dat ging ten koste van zijn ontwikkeling en een koning in het midden. Hiernaast de partijstelling na 17 zetten, die begon als Koningsgambiet(!)

Het vervolg was Pxe2, De3. Lc3, Pd4. Tf2, Lxc3+. Lxc3, Pc2+ 0-1

Inmiddels hadden alle ASV’ers wel een plusje, behalve de twee kopmannen. Ik zag dat Wouter een stuk voor stond (mogelijk een offer van de tegenstander, dat weet ik niet) waar een moordende aanval tegenover stond. Deze kostte Wouter uiteindelijk materiaal en er bleef een stelling over met D+T+L+5pi tegen T+T+L+L + 2pi. Remco op 2 werd na een goed verlopen opening teruggedrongen en moest uiteindelijk afwikkelen naar een eindspel met torens, ongelijke lopers en twee pionnen minder. Desondanks was het snel remise. Wouter op 1 was tot op het einde bezig maar kon het uiteindelijk niet remise keepen.

De partijen van Otto en Dirk heb ik nog niet benoemd. Bij Otto speelde de strijd zich af in het centrum, waar de combattanten zoveel mogelijk pionnen en stukken heendirigeerden. Otto won de centrumstrijd, een pionnetje op h7 en een kwal. Daartegenover stond een tochtende koning.
Door op het juiste moment teruggeven van de kwal werd het initiatief geneutraliseerd en resteerde een gewonnen stelling. Lekker puntje! Dirk op het bord ernaast speelde een mooie partij waar in het middenspel de dame en beide torens de hoofdrol opeisten, en waarna een “eindspel” werd bereikt met allebei een dame en twee lopers.
Dirk had een pionnetje of twee meer, maar het was ondertussen wel tijdnood en dan kan van alles gebeuren. Dat gebeurde ook, maar gelukkig voor ons bij de tegenstander. Loper kwijt en opgave. Tussenstand 5,5 – 0,5 en eindstand 6,5 – 1,5.

Al met al een soepele overwinning die ons nu wel heel dicht naar de 1^e klasse brengt.

	ASV 1	2189	Sliedrecht	1897	6½	1½
1.	FM Wouter van Rijn	2224	Hans Klein	1967	0	1
2.	Remco de Leeuw	2203	Joost Stoker	1743	½	½
3.	Michiel Blok	2130	Robert van Rekom	1925	1	0
4.	Leon van Tol	2205	Theo Dekker	1934	1	0
5.	CM Dirk Hoogland	2102	Wim Hokken	1999	1	0
6.	Otto Wilgenhof	2203	Tobias Dekker	1934	1	0
7.	Eelco de Vries	2185	Floris Verweij	1680	1	0
8.	Bob Beeke	2262	Kees Wessels	1994	1	0

Michiel

ASV 1 - Sliedrecht 6½-1½

ASV 1 heeft op papier een makkelijke middag tegen rodelantaarndrager Sliedrecht, dat ook nog eens zonder de sterkste drie spelers aantreedt. Maar ASV 1 heeft natuurlijk de reputatie om juist tegen degradatiekandidaten steken te laten vallen. De mannen van captain Léon van Tol beginnen echter scherp. Bob Beeke drukt door op de damevleugel en wint al snel van Kees Wessels.Niet veel later volgt een winstpartij van Léon van Tol. Terwij de Arnhemse captain positioneel al beter stond, was er ineens stukwinst tegen Theo Dekker. ASV 1 lijkt deze middag ook niet te stuiten. Eelco de Vries bracht ASV 1 op 3-0 en zo lijkt de zevende zege in de maak. Floris Verweij raakte een pion kwijt en vervolgens was de kracht van de lopers van Eelco de Vries voldoende om de Sliedrechter te laten sneuvelen. Vanuit de opening kreeg Remco de Leeuw meteen makkelijk spel tegen Joost Stoker. De stelling vervlakte echter en na een fout moest Remco de Leeuw ineens een eindspel met een pion minder verdedigen. Door de ongelijke lopers was dat geen grote opgave voor de ASV-er. Otto Wilgenhof won in de opening een pion, maar had daardoor wel een triple-pion. Tobias Dekker kon echter niet verhinderen dat de ASV-er de stelling vereenvoudigde. Met twee pionnen meer was het eindspel snel gewonnen. Michiel Blok speelde de leukste partij van de middag. Robert van Rekom werd vanuit de opening onder druk gezet en de Sliedrechter kwam met zijn koning niet mee uit het centrum weg. Materiaalwinst besliste tenslotte het duel. Dirk Hoogland stuitte op bord zes op de sterkste Sliedrechter. Wim Hokken werd echter al meteen in de problemen gebracht. Een zwakke c-pion ging uiteindelijk verloren, waarna het voordeel voor de ASV-er steeds groter werd. Na de tijdcontrole pakte Dirk Hoogland het punt. Wouter van Rijn speelde een mooie partij tegen Hans Klein. De materiaalverhouding wisselde een paar keer en uiteindelijk restte een verloren stelling. Even leek Wouter van Rijn nog een listige matpoging te kunnen doen, maar ook dat werd door Hans Klein geneutraliseerd.

Vervolgens meldde www.utrechtschaak.nl het verlies van Wijker Toren tegen Caissa 2 met 3,5-4,5. En als dat nieuws klopt staat ASV 1 5 punten los met nog twee ronden te gaan. ASV 1 keert daarmee na de degradatie in 1998 terug in de eerste klasse!

ASV 1 – Westlandse Schaakcombinatie 5-3

2 februari begonnen we de eerste thuiswedstrijd in een reeks van 2. Althans begonnen.. Otto niet. Mijn voorstel om te ruilen met Otto, want het scheelde maar 1 bord, werd afgewimpeld. Topscorer worden zonder te hoeven spelen. Wie tekent daar nu niet voor?
Na wat beste wensen over en weer te hebben gedaan, slepen we onze messen. We lagen er goed voor en we hoefden niet meer voor degradatie te vrezen. We moesten op onze hoede zijn, want we hadden in het verleden bewezen dat deze type tegenstanders wel eens voor grote problemen zouden kunnen zorgen.

Dirk en Michiel waren niet aanwezig, maar daarvoor hadden we goede vervangers in Daan en Frank.
Het was een rare dag qua opstellingen, want het invalsneeuwbaleffect zorgde ervoor dat het derde maar liefst 5 invallers nodig had. Frank was als tweede klaar en liet zich per ongeluk in op een remise variant door met zijn koning midden op het bord te bivakkeren. 1 ½ - ½.
Remco en Bob hadden een soortgelijke zwarte stelling, waarbij wit vol op de koning zou kunnen gaan spelen. Remco koos wellicht goed getimed eieren voor zijn geld en eindigde met een puntendeling. 2 – 1. Wouter had een drukstelling, maar zijn tegenstander verdedigde passief en goed.
Dit resulteerde in het eerste halve verliespunt van Wouter. Ik hoop niet dat hij deze reeks zo gaat voorzetten, want er zijn duistere wolken aan de hemel voor Wouter. 2 ½ - 1½. Leon aanschouwde al dit remise geweld en had ook wel zin in een puntendeling.
Hij stond iets actiever, maar had in laten slaan op b7 en hield een ruïne pionnenstelling over om nog iets serieus te proberen. 3 – 2.
Nog 3 remises en we zouden winnen met 1 reglementaire overwinning!
Bob zag inmiddels al wits stukken op zijn koning gericht.
Dit kwam hij niet meer te boven en werd via g6 mat gezet. 3 – 3.
Daan wist in tijdnood overeind te blijven. Hij had na de 40^ste zet de betere stelling over. In no time wist hij dit verrassend in winst om te zetten. 4 – 3.
Vervolgens kreeg ik van de teamleider die geregeld als een konijn in de koplampen kijkend aan komt lopen, te horen dat wederom remise genoeg zou zijn. Was het ook niet de wedstrijd ervoor dat ik werd gewezen op remise mogelijkheden in gewonnen stelling?
Eens kijken dat als we aan de laatste wedstrijd van het seizoen bezig zijn en ik nog als laatste over ben en we inmiddels kampioen zijn geworden een stampertje verschijning aan mijn bord zie schuifelen.
Op het bord staat een uitgemolken remise stelling en dan komt de vraag van de Disney figuur.
Kun je niet opgeven? Wie weet gebeurt er nog wat en lopen we nog een boete op waardoor we punten geminderd worden. Het is niet eens zo’n gek idee.
Hadden we de laatste wedstrijd van vorig seizoen ook niet iets tegenstrijdig aan de natuur meegemaakt?

	ASV 1	2174	Westlandse Schaakcombinatie	2086	5	3
1.	Remco de Leeuw	2203	Michiel van Woerden	2080	½	½
2.	FM Wouter van Rijn	2224	Menno Pietersma	2225	½	½
3.	Eelco de Vries	2185	Marnix Hofman	2164	1	0
4.	Otto Wilgenhof	2203	NO		1	0	Regl.
5.	Leon van Tol	2205	Johan Valstar	2039	½	½
6.	Daan Holtackers	2040	Timon van Dijk	2112	1	0
7.	Bob Beeke	2262	Michael Aagaard	2057	0	1
8.	Frank Schleipfenbauer	2073	Manfred Kindt	1926	½	½

Eelco