Vrijdagavondschaak in Arnhem

Afgelopen vrijdag stond de KNSB bekerwedstrijd tegen stadgenoot De Toren op het programma.
Ik had vooraf veel vertrouwen in een goede afloop omdat er een topfit team aan de start zou staan.
Wouter, Sander en Léon waren op de speeldag vrij zodat zij, in opdracht van mij, flink konden uitslapen om zich daarna in alle rust voor te bereiden op wat er ’s avonds komen zou.
Otto is altijd vol energie en het vooruitzicht om een tegenstander als W.Hendriks te treffen maakt hem bijkans onverslaanbaar.
Voorafgaand aan de wedstrijd mosselen eten bij Sander. Hij had de mosselen op geheel eigen wijze klaargemaakt. Dat wil zeggen met cranberrymosterd en een alcoholisch goedje waarvan ik niet goed kon definiëren welk drankje. Stokbroodje en wijn erbij en smullen maar.
(Later die avond heeft Sander, hij dacht dat ik niet zag, de fles met dat alcoholische goedje in de prullenbak gegooid.)
Toen ik maar eens naar de klok keek bleek het al (te) laat te zijn. De match moest om acht uur beginnen en het was al kwart voor acht en we hadden schoenen en jas nog niet aan.
Het racen begon.

Uiteraard waren we ruim op tijd, ik meen twee voor acht, en Léon en Otto schenen al gebeld te hebben naar mijn mobiele nummer waar ik zoals gewoonlijk geen acht op sloeg. Ze weten toch dat ik altijd op tijd kom!
Plotseling een ander probleem! De opstelling. Die was nog niet afgesproken.
De meningen waren verdeeld. Ik wilde loten, Sander had geen mening, Otto wilde persé tegen Willy, Léon had wél een opstelling en Wouter moest om het hele gebeuren hartelijk lachen.
Uiteindelijk zijn de ideeën van mij en Léon beide gebruikt met een aardige opstelling tot gevolg.
Daarna loten om de kleurverdeling en schaken maar.

Het leven van een teamleider gaat niet over rozen.Je kunt namelijk niets doen.De mannen spelen zo goed mogelijk maar je denkt continu, “waarom die zet? het kan beter man!”.
Gelukkig komt na een uurtje doodsaai schaak Peter binnen. Dat zal de boel oppeppen!

We praten wat en beginnen voor ons zelf te analyseren. De meest wilde taferelen speelden zich af in ons hoofd, vooral bij de partijen van Sander en Léon. Wat als wit dit… en wat als zwart dan dat…..dan verliest wit een stuk maar ….enz.
Helaas was de praktijk totaal anders. Het bleef op alle borden beperkt tot hier en daar een speldenprik of een kleine schijnbeweging naar voren om dan weer snel terug te trekken.
Waren onze mannen eigenlijk wel in vorm? Ik kreeg een angstig voorgevoel.

Tijd voor een biertje en een sigaartje.
Het was lekker weer zodat buiten roken een pleziertje werd.
Een goed moment om het met onze voorzitter EW over de toekomst van het schaken in Gelderland en omgeving te hebben. Ons thema was: Hoe houd je de kleine verenigingen overeind? Zonder hen heb je geen namelijk OSBO-competitie meer.
Een kleine en eenvoudige maar tegelijkertijd een hele moeilijke vraag.
Een pasklaar antwoord konden wij dan ook niet formuleren.

Weer naar binnen en de situatie bleek voor ons verslechterd. Léon zat echt niet lekker te schaken, Sander zat klem in een remiseachtige stelling, Otto werd langzaam maar zeker weggetikt en Wouter zat te azen op trucjes wat tegen Bram meestal geen goed teken is.
Desondanks gokte ik op dit moment nog op een 2-2 dmv 4 remises.

Nog maar een biertje. Ik had het flesje net geopend toen er een schok door zaal ging.
Een helpmat bij Léon! Wie staat er mat?? K#*! 1-0 achter.
Nou.. die 2-2 wordt nu wel erg onwaarschijnlijk. Wie kan er nog winnen? Eigenlijk alleen Wouter maar dan moet Bram wel erg stom gaan doen.
Bobby en Sander besloten snel na de nederlaag van Léon tot remise. Een terechte uitslag.
De tijd begon te dringen en de op de laatste twee borden werd er sneller gespeeld. Maken die torenaren nog een grote fout? Nee hoor, geen sprake van.
Otto werd door Willy simpel van het paard getild en Bram verraste in gewonnen stelling Wouter met een dodelijke truc.
Einde oefening!
De Torenteamleider zwaaide naar mij met het uitslagenbriefje. De eikel wilde mijn handtekening. Met grote tegenzin maar gedaan. Soms heb je geen keus.

Gauw vergeten dit debacle en dus ging ik maar snel in gesprek met de toekomstige vrouw van Bobby over haar carrière als advocaat in de belastingkunde. Erg interessant!!

ASV 1    - De Toren 1     ½ - 3½
Wouter   - Bram           0 - 1
Otto     - Willy          0 - 1
Sander   - Bobby          ½ - ½ 
Léon     - Nick           0 - 1