De elf niet gehaald

Het is niet gelukt om het schaakjaar 2007 te beëindigen met een overwinning.
Een vier vier gelijkspel betekende het einde van een ongekende zegereeks.
De optimisten onder ons zullen beweren dat er géén nederlaag is geleden tegen, en dat betekent dus dat we dit jaar ongeslagen zijn gebleven.
Toch ervaar ik dit gelijkspel als een nederlaag daar we in race om het kampioenschap een punt hebben verloren en dit kan achteraf cruciaal blijken te zijn.

Om de spannende en ontegenzeggelijk leuke wedstrijd tegen Lewenborg te beschrijven heb ik mijn team gevraagd hun partij op een speciale manier te beschrijven.
Het taalgebruik is ietwat aan de groffe kant maar gezien het verloop van de partijen best op z’n plaats.













Kwart over één, De strijd is losgebarsten!

In chronologische volgorde:




Sander:
Op de bekrompen weg naar het kippenhok liepen de damasten paarden op een nostalgische muur.
Furieus spoot het hom en kuit naar de veeltepelige horizon.
Op een draconisch ritme pulseerde het gloed naar een rimpelloos einde
waar de theekopjes onheilspellend stonden te wachten.
Samen dansten we door het rijpe fruit en besmeerden elkaar met pitloze druiven.




Wouter:
Kom in een konings-indische stelling iets beter te staan,
maar waar komt nou het voordeel vandaan?
Met minder tijd op de klok waag ik niet de gok.
Uit angst het dan (weer)te verprutsen,
moet ik in remise berusten.
De captain heeft vertrouwen in de rest,
dus doe ik verder maar niet mijn best.
Misschien heeft er meer in gezeten,
maar dat kan ik nu nog niet weten.
Dus is het wachten op mijn teamgenoten,
in de hoop dat ze het niet verkloten.




Leon:
Ik was laat, geen tegenstander te zien.
Het werd niet laat, geen tegenstand gezien.





Remco:
Mijn tegenstander kwam laat aan, en toen speelden we snel een siciliaan.
De witte pionnen stoven naar voren, Remco goed wakker, reageerde naar behoren.
In een stelling met pret overzag wit een tussenzet.Zwart pleegde op c3 een kwal-offer waarna de witte stelling ging door de stoffer.
Samenvattend, de partij was niet Remco z’n stiel, maar wel één die hem heel erg beviel.



Welke wedstrijd is dit?

Otto:
Nog niet hersteld van een flinke griep, besloot ik toch te schaken.
Koortsig als een dolle Miep, bleef ik in de partij een paar keer haken.
Op een goed moment kreeg ik een fata-morgana.
En was een stuk de banana.
Nu weer lekker in het mandje.
Dan is er de rest van het seizoen niets meer aan het handje.



Peter:
Ik stond gedrukt,
en ben weer gef☺ct.




John:
Wit heeft er alles aan gedaan maar kon zijn tegenstander niet verslaan.
Alles werd uit de kast gehaald,
maar uiteindelijk werd er stevig gebaald.
De Zwarte Pieten deden het beter,
zij hadden Sint bij de veter.
Gelukkig ging het wat beter bij de rest,
en werd de dag niet helemaal verpest.



Eelco:
Na veel te mak begin stond mijn tegenstander snel op gewin.
Door rustig te wachten wist ik hem in tijdnood te verkr☺chten.

Richard:
Met vurig elan struinde ik door de te ruime zaal.
Grokkend en vloekend spoorde ik de krijgers aan.
Veeleisende wetten in het koele spel.
Met een evenwicht at last dat balanceert in mijn vel.

ASV                - Lewenborg            4 - 4
O.Wilgenburg(2216) - A.Clemens    (2273)  0 - 1
E.de Vries  (2209) - H.Polee      (2080)  1 - 0
S.Berkhout  (2144) - H.v Heeringen(2121)  ½ - ½
W.v Rijn    (2152) - J.Riksten    (2068)  ½ - ½
P.Boel      (2081) - A.v Pelt     (2082)  0 - 1
J.Sloots    (2015) - B.v Gelder   (2021)  0 - 1
R.de Leeuw  (2188) - R.Middeljans (1876)  1 - 0
L.v Tol     (2217) - J.Souhoka    (1456)  1 - 0

Richard van der Wel

Tien!

We hebben het afgelopen weekend voor de tiende keer op rij een externe wedstrijd gewonnen.
Het laatste puntverlies werd geleden op 11 november 2006.
We verloren toen van de latere kampioen BSG 1 met dikke cijfers: 1 – 7
Dat bleek achteraf de cruciale nederlaag in de strijd om het kampioenschap.

Tien keer op rij winnen is een aardige prestatie en is daarom iets om bij stil te staan.
Zijn er de afgelopen jaren andere tweede klasse teams geweest die dit gepresteerd hebben?
Iets voor statici om uit te zoeken. Remco?
Het viel mij overigens min of meer per ongeluk binnen dat dit resultaat gehaald is.
Binnen het team is er niet over gesproken en ondanks het feit dat we aardig kunnen schaken lijkt het welhaast onmogelijk om tien keer achter elkaar te winnen.

Wat nu? Een elfde keer de winst binnen halen?
Ik schat de kans op vijftig procent.
We spelen 15 december thuis tegen Lewenborg, een voor ons lastig te bespelen ploeg.
We zijn nog niet vergeten dat we vorig jaar de openingswedstrijd van het seizoen 2006/2007 van die gasten verloren hebben.
Mochten we onverhoopt winnen dan betekent dat dat we in het jaar 2007, op één bekerduel na, extern alles gewonnen hebben.
Dat bekerduel werd verloren van HMC 1. Voorwaar geen schande!

Over de wedstrijd tegen Unitas 2 kan ik kort zijn. We waren veel te sterk voor deze ploeg.
Unitas is één van de zwakkere broeders in de poule en twee van hun hoogst gerate spelers deden niet mee.
De 6.5 – 1.5 uitslag daarom was terecht.
Één partij is het vermelden waard.
Wouter speelde ouderwets lekker. Zijn eerste drie zetten waren achtereenvolgens: 1. a7-a6
2. b7-b5 en 3. Ta8- a7
De opening werd een groot succes en na veel subtiel gemaneuvreer met die bewuste toren en zijn zwartveldige loper rondom de velden b7, c7, b6, c6 won Wouter een kwaliteit.
Het eindspel werd keurig uitgetikt.
Met recht de “partij van de dag”!

ASV                 - Unitas 2              6½ - 1½
O.Wilgenhof  (2216) - E.Clarenburg   (1890)  ½ - ½
E.de Vries   (2209) - H.Kloosterman  (1929)  1 - 0
P.Boel       (2081) - G.van der Lei  (1984)  1 - 0
W.van Rijn   (2152) - H.Bosveld      (2014)  1 - 0
S.Berkhout   (2144) - K.Yakinsyah    (1951)  1 - 0
R.de Leeuw   (2188) - W.van der Velde(1901)  ½ - ½
R.van der Wel(1986) - N.Bleeker      (1918)  1 - 0
J.Sloots     (2015) - T.van de Poel  (1919)  ½ - ½

Richard van der Wel

Nipte zege op SISSA

Het was weer eens zo’n schaakwedstrijd. Je lijkt af te stevenen op een ruime zege en uiteindelijk ben je blij dat er wordt gewonnen.
Wat kwam ASV makkelijk door de openingsfase.
De enige die wat lastig de opening uit kwam was Sander maar die loste zijn stellingprobleem snel op en de overwinning lag daarna ook bij hem in het verschiet.
Otto was als eerste klaar. Zijn tegenstander kwam volgens mij rechtstreeks uit de kroeg gerold en produceerde aan de lopende band zwakke zetten. Otto maakte hier vakkundig korte metten mee.



Eelco pakte het tweede punt. Ook hier heb ik het vermoeden dat bij zijn tegenstander de kroeg een rol heeft gespeeld.
In ieder geval, volgens Eelco speelde zijn tegenstander al zijn stukken naar de verkeerde velden zodat de liquidatie vanzelf volgde.
Nu volgde, gezien het verloop van de openingen, één van de verwachte remises. Invaller Vincent kwam in een “dynamische patstelling”terecht. Beide spelers vertrouwden de uitkomst van een mogelijke lange combinatie niet en besloten tot een remise.
Onze bord zes speler John Sloots haalde daarna zijn visje op het droge. John speelde een klassieke g3-Ben-Oni waarbij zijn centrumpionnen op de klassieke wijze het zwarte spel domineerden. De afwerking van de partij mocht er wezen!




Nu belandden we bij de mindere goden van ons team.
Sander lukte het zonder problemen om een totaal gewonnen in no time om te turnen tot een verloren stelling. Tegenstander Theodoor Keizer, eveneens lid van onze vereniging, was hiermee zeer in zijn nopjes. Gefeliciteerd Theodoor!
Remco had ondertussen zijn tegenstander volledig weggespeeld en toen het op oogsten aankwam miste hij een eenvoudige wending.
Het was een stuk verliezen of op zetherhaling ingaan. Het werd uiteraard het laatste.
Twee partijen en anderhalve punt weg.



Léon speelde tegen de sterke tegenstander Hummel. Het was een spannende pot waarin het evenwicht niet werd verbroken. Nadelig voor Léon was het feit dat ie behoorlijk veel tijd had geïnvesteerd in de stelling. Dit brak hem in de tijdnoodfase op.
In ijltempo werden er zetten gedaan en ondertussen verloor Léon een paar pionnen.
Met nog twee seconden op de klok haalde Léon de tijdcontrole.
Daarna meteen opgegeven want één verre vrijpion van wit was intussen te ver opgerukt en niet meer te stoppen.
Als laatste was Peter nog druk doende de partij winnend af te sluiten. Helaas lukte dit niet.
Peter had de geforceerde winst berekend maar, hij weet nu nóg niet wat hem bezielde, per ongeluk draaide Peter een zet om en die zet bleek niet te leiden naar de berekende geforceerde winst. Na tot remise besloten te hebben bleek er bij de analyse dat er mogelijk nog steeds een gewonnen stelling op het bord stond.



In totaal dus minimaal twee bordpunten te weinig gescoord.
Het zou kunnen dat dit seizoen de bordpunten van groot belang zullen zijn bij de eindstand.
We moeten dus scoren als dat mogelijk is!
24 november uit tegen Unitas 2 is er een nieuwe kans.

ASV 1              - SISSA                  4½ - 3½
O.Wilgenhof (2216) - J.J. Groenewold (2041)  1 - 0
E. de Vries (2209) - T.Bakker        (2110)  1 - 0
L.v Tol     (2217) - E.J.Hummel      (2261)  0 - 1
R.de Leeuw  (2188) - H.Rinsma        (2059)  ½ - ½
S.Berkhout  (2144) - T.Keizer        (1916)  0 - 1
J.Sloots    (2015) - W.Welling       (1912)  1 - 0
P.Boel      (2081) - E.J.Walinga     (1985)  ½ - ½
V.de Jong   (1984) - J.Klinkhamer    (2052)  ½ - ½

Richard van der Wel

Een mooie dag

Het was een aardig dagje Hilversum. Samengevat in het volgende relaas.
Met prachtig weer komen we na een ontspannen reisje met een korte tussenstop bij de Total en daarmee het regime in Birma financieel een steuntje in de rug gevend, in een speelzaal aan ,die gelegen in een woonzorgcentrum waarmee ik in mijn beroep veel te maken heb en waarbij ik mij dus total op mijn gemak voel.
We spelen daar een match die we “totaal” onder controle hadden, ondertussen genietend van de taferelen achter ons tijdens de match HSG1 – LSG2 waarbij de Leidenaren als luciferstokjes afbraken en dus totaly destroyed werden.
Na afloop op het gemakje richting het centrum van Hilversum met Otto als de Tom Tom.
Otto nam voor het gemak de ringweg en na deze ongeveer voor 90% te hebben benut vond hij de afslag naar het centrum.
Daar namen we een makkelijke Griekse maaltijd tijdens welke Sander niet meer zo vaak als in het woonzorgcentrum het gemak hoefde op te zoeken.
Gedurende de maaltijd ging de conversatie vooral over de partij van Eelco met de onderliggende vraag of zijn partij nou een makkie was of niet.
Wilt u nog iets over de partijen en wedstrijdverloop lezen?
Het verloop van de match was bijzonder spannend.
In chronologische volgorde: remise, winst, winst, verlies, verlies, winst, winst, remise.
U ziet, na vijf partijen een gelijke stand met als mogelijke uitkomst 4-4 gezien de stellingen op de overgebleven borden op dat moment. We kregen het Spaans benauwd want we wilden heel graag winnen.
Om dat winstresultaat te bereiken voerden Eelco en Peter de spanning behoorlijk op waarna hun tegenstander volledig door het ijs zakten. De spanning was ondertussen ook te snijden bij Wouter tegen het supertalent R.van K. maar nadat de andere partijen waren afgelopen spande het er niet meer om en werd besloten tot remise.
De andere partijen?
Otto en Remco speelden een kansrijk systeem maar gingen er desondanks kansloos af.
Sander en Richard speelden een kansarm systeem maar gingen er desondanks glansrijk doorheen.
John, solide als altijd, een rots in de branding.
Zie uitslagen.

HSG 2                   -    ASV 1              3 – 5
Peter Tolk       (2180) – Otto Wilgenhof (2216) 1 – 0
Cees Nagtegaal   (2199) – Remco de Leeuw (2188) 1 – 0
Robin van Kampen (2182) – Wouter van Rijn(2152) ½ - ½
Herman van Engen (2130) – Eelco de Vries (2209) 0 – 1
Wim van der Wijk (2145) – Peter Boel     (2081) 0 – 1
Vincent Pandelaar(2051) – John Sloots    (2015) ½ - ½
Klaas J. Harmsen (2094) – Sander Berkhout(2144) 0 – 1
Olaf Epraim      (2033) – Richard v/d Wel(1986) 0 – 1

Richard van der Wel

Sterk begin nieuwe seizoen

We zijn het nieuwe seizoen goed begonnen. Het sterke VAS 2 werd overtuigend verslagen.
Wat opviel was dat er geconcentreerd gespeeld werd.
Heeft dat te maken met het feit dat Sander er niet bij was? We misten nu het samenklonteren buiten de speelzaal omdat hij zonodig tijdens de partij moet roken. Geen grappen, geen afleiding en dus gewoon goed schaken!


VAS 2 aan het voorbereiden


Onze twee invallers waren als eerste klaar. Ze speelden allebei een goede partij.

Theo speelde een klassieke Mora. Vlak na de opening het "bekende stukoffer” op d5 waarna de tegenstander al snel gedwongen werd het stuk terug te geven. Theo kon daarna kiezen tussen pionwinst of het uit elkaar spelen van de stukken van de tegenstander. Hij koos voor het laatste. Zwart ging hierna snel in fout zodat het punt kon worden bijgeschreven.



Onze supersubs!








Bert speelde in mijn ogen een voorbeeldige partij. Met zwart behandelde hij de opening subtiel. Na een sterk pionoffer kreeg Bert mooi stukkenspel en hij drong de witspeler steeds meer in de verdediging. Met een sterke vrijpion spleet Bert de stelling van de tegenstander in tweeën en uiteindelijk werd de partij beslist met een stikmat!

Hierna volgde een zege van Léon. Hij kwam wat passief uit de opening maar had geen enkele zwakte waarop de tegenstander zich kon richten. Die kon dan ook geen goed plan bedenken en Léon wist een tactisch grapje in de stelling te vlechten wat pionwinst opleverde.
Deze liep zowaar flink door naar de onderste rij en om te voorkomen dat deze pion dodelijk werd gaf de zwartspeler nog maar een paar pionnen aan Léon. Het maakte weinig verschil en uiteindelijk liep de zwartspeler mat.

De 4-0 werd binnen gehaald door Peter. Er kwam een Pirc op het bord die door de tegenstander van Peter agressief behandeld werd.
Met een wat vreemde paardzet aan de rand liet Peter zijn pionnenstructuur voor wat het was want hij ging er vanuit dat zijn loperpaar goed werk zouden gaan verrichten.
Er ontstond een ingewikkeld middenspel waarbij de witspeler een sterke vrijpion had.
Peter bleef koel en pareerde een combinatie van de witspeler waar Peter uiteindelijk een pluspion aan over hield.
Deze verwikkelingen kostten de witspeler veel tijd en hij haalde de veertigste zet dan ook niet.

Op de resterende borden stond het op dit moment in de wedstrijd ook vrij goed zodat ik er vanuit ging dat het wel eens 7-1 zou kunnen worden.
Helaas is dit niet gelukt.



De topborden












Wouter speelde een goede partij tegen een sterke tegenstander. Hij kwam met zwart na de eerste zet b6 goed uit de opening. Wouter won op de dertiende zet een pion op d4 maar de consequentie hiervan was dat de tegenstander aktief spel kreeg.
Wouter was desondanks optimistisch over zijn stelling en bleef op winst spelen.
In tijdnood werd dit hem noodlottig. Hij speelde een paar zwakke zetten waarna Ramon Koster een vorstelijke loper op f4 kreeg en de stelling voor Wouter niet meer te houden was. 4-1

Eelco mocht aantreden tegen de ex-hoofdklassespeler Matthew Tan. Eelco kwam in zijn geliefde Franse opening terecht. Hij overklaste Matthew volledig en de overwinning leek een kwestie van tijd.
Helaas toen het tijd werd om te oogsten koos Eelco voor het verkeerde winstplan.
Matthew schwindelde en kon, omdat Eelco alle schepen achter zich had verbrandt, gemakkelijk een gewonnen stelling bereiken. Een ongelukkige nederlaag na erg goed spel.

De 7-1 was hierna niet meer mogelijk.


Het middenkader


Ook John kwam aardig uit de opening. Hij maakte met wit goede vorderingen en plaatste een kwaloffer. Daarvoor terug kreeg Jonh een sterke pion op c6 en mogelijk een vrijpion op de a of b lijn.
Helaas vond John niet de goede voortzetting en hij moest zijn op pion op c6 inleveren.
Daarna speelde de zwartspeler zijn kwalvoordeel vakkundig uit.

Als laatste, zoals altijd trouwens, wist Otto zijn partij te beëindigen.
Ook hij speelde met zwart een sterke partij. Na een schitterend pionoffer op d5 was het duidelijk dat Otto de touwtjes in handen had. Zijn torens en lopers vlogen over het bord en waren niet te stuiten. Uiteindelijk kwam Otto in een eindspel terecht waar hij twee pionnen meer had. Na het ruilen van alle stukken bleef er nog één pion over die beslissend was.

Einduitslag 5-3.
Volgende wedstrijd is uit tegen HSG 2. Weer een wedstrijd tegen een direkte concurrent.
Duimen maar voor een zelfde resultaat.

ASV 1                     VAS 2                     5 - 3

Otto Wilgenhof  (2216) - Tex de Wit         (2161)  1 - 0 
Eelco de Vries  (2209) - Matthew Tan        (2290)  0 - 1
Wouter van Rijn (2152) - Ramon Koster       (2284)  0 - 1
Léon van Tol    (2217) - Hilke van den Berg (2226)  1 - 0
Peter Boel      (2081) - Niels van Dam      (2130)  1 - 0
John sloots     (2015) - Victor Hendriks    (2114)  0 - 1
Bert Buisman    (2070) - Bilal Belhach      (2041)  1 - 0
Theo Jurrius    (2007) - Morrison Lesger    (2088)  1 - 0

Richard van der Wel

Rijnkade op de waalkade

Terrassentoernooi Nijmegen


Het is 9 uur ’s ochtends en de wekker gaat. Ik ben nog steeds brak van een nachtje poker tot in de vroege uurtjes en twijfel of ik wel zal opstaan. Ik had beloofd om mee te doen, dus ik sta op. Ik doe de gordijnen open, zie dat het regent, en overweeg nu serieus om toch maar weer naar bed te gaan. En als ze me dan zouden bellen met de vraag waar ik bleef, gewoon in alle onschuld beweren dat ik dacht dat het toernooi toch wel niet zou doorgaan.

…..maar het was al aan de late kant en Theo en Leo zouden al wel op het station kunnen zijn en ik als chauffeur kan die stakkers toch niet in de regen laten staan? Bovendien zijn de jongens van de harde kern van de Rijnkade echte bikkels en zouden ons belachelijk maken tegenover de watjes van de Waalkade als we ons gezicht niet zouden laten zien.

Ik stap in de auto en als ik 2 minuten over half 10 vlakbij het station ben gaat, zoals verwacht, mijn telefoon. Een ongeruste Leo belt me en vraagt zich af waar ik blijf. Op zich logisch, want ik normaliterwijs altijd op tijd. 5 minuten over half 10 vertrekken we dan en Leo is positief: ‘Het zal een bridge farther wel mooi weer kunnen zijn’.

In Nijmegen aangekomen, voegen we ons bij Remco, die sinds kort in de stad van de vijand woont. We nemen na de openingsspeech het schaakmateriaal mee onder de arm en lopen de heuvel op naar ons 1e speellokaal. Omdat onze oppoos uit Leeuwarden er nog niet zijn, besluiten we ons te vermaken met een spelletje Triviant. Tot mijn verbazing wist Leo meer dan ik van hem verwacht had en ook Remco wist best veel. Theo, die normaal het hoogste woord heeft, hield zich nu opvallend stil. Toen Remco nog maar 1 triviant nodig had, kwamen de gasten uut Ljouwerd en moesten we helaas stoppen met triviant (hoewel Remco de oppoos nog wilde overhalen om dat te gaan doen) en gaan schaken. Waarschijnlijk had het allemaal niks uitgemaakt welk spel we zouden spelen, we wonnen dik met 3,5-0,5!!

De 2e ronde was tegen de jongens uit Apeldoorn. Zij hadden nog iets recht te zetten van de afstraffing van 2 weken geleden en maakten ons bang door te vertellen dat ze net de grote jongens uit Nijmegen op 2-2 hadden gehouden. Het had zeker effect, want wij kwamen ook niet verder dan 2-2.

De 3e ronde was tegen het andere team van Leeuwarden en ook daar werd 2-2 gespeeld.

Er was nu een kleine pauze en we aten even wat bij café Waalzinnig. Ik moet toegeven; het was goed te eten!

Na de pauze werd gespeeld tegen het team van de overbekende Bart Dekker uit Helmond. Ik won als laatste een leuke pot, maar wat de uitslag van de anderen waren weet ik niet meer, ongetwijfeld 2-2!!

De 5e ronde was den eindelijk tegen een Nijmeegs team, daar was het per slot van rekening allemaal om te doen. Remco speelde een verdienstelijke remise tegen de kersverse jeugdkampioene van Nederland (Martine Middelveld, red). Deze wedstrijd eindigde mede door dit resultaat in 2,5-1,5 voor team Rijnkade .

De 6e ronde was de beslissende wedstrijd van het toernooi: we moesten het opnemen tegen de losgeslagen Bokito’s uut Grun. Ik keek voor de partij mijn oppo G. Knol diep in de ogen en zijn blik was veelzeggend. Ik durfde hem dan ook nauwelijks een hand te geven voor de partij, uit angst dat ie me zou meesleuren over de Waalkade. Hij ging dan ook meteen als een beest te keer en ik vond dat ik dan ook fel van me af moest bijten dmv een stukoffer. Op tijd gaf de afgekoelde gorilla een stuk terug en juist op het moment dat ik het vertrouwen kreeg om te winnen, sloeg hij alsnog toe…..

Ook op het bord naast me hoorde ik allemaal oerwoudgeluiden. Remco weerde zich als een leeuw, maar moest het toch afleggen tegen Bokito2. Leo was wel wat gewend en trok zich niks aan van Bokito Pel en versloeg hiermee zijn zoveelste (voor hem onbekende) FM! Theo aan bord 4 hield netjes zijn oppo op remise (later bleek dat het enige halfje te zijn van zijn oppo dat toernooi). De apen wonnen nipt met 1,5-2,5.

De laatste ronde tegen het op papier 3e sterkste team uit Enschede e.o. Natuurlijk won ik weer mijn partij, maar ja als BOB had ik dan ook het minste alochol op.

Ik werd topscorer van mijn team met 5/7, Leo haalde 4, Remco 3 en Theo 2,5. De ranglijst van het bierklassement is dezelfde als je de lijst op zijn kop houdt!

Na afloop kwam de vriendin van Remco nog langs en werd er nog wat gegeten. De bediening maakte veel fouten, maar maakte dat ook weer ruimschoots goed door ook de rekening in ons voordeel te beslechten.

Verslag Homburg Apeldoorn 2 – ASV 1

Middels een klinkende 6-2 overwinning op het nog voor promotie naar de eerste klasse KNSB vechtende Homburg Apeldoorn 2 heeft ASV 1 uiteindelijk de tweede plaats in klasse 2A van de KNSB weten te bereiken.

Otto (wit aan bord 1) ontliep al snel de theorie van een Hollandse Leningrader, waarna veel wederzijds gelaveer volgde. De stelling was ingewikkeld, maar leek wat beter voor Otto.

Leon (bord 2) offerde in de opening tijdelijk een pion met licht voordeel als resultaat.



Eelco (bord 3) offerde in de opening ook een pion voor enige compensatie, wat door aktief spel van zwart steeds verder vervaagde.

Wouter (bord 4) begon met 20 min. tijdsvoordeel, omdat zijn Duitse tegenstander steeds weer hinder ondervindt van de verre reis met het openbaar vervoer. De flankaanval over de h-lijn die Wouter tegen zich kreeg zag er gevaarlijk uit, maar verwaarlozing van de witte ontwikkeling op de damevleugel gaf Wouter goede tegenkansen.

















Peter (bord 5) trof zijn broer Marcel als tegenstander (toeval bestaat niet, toch!?); in een aanvankelijk gelijk opgaande broederstrijd gebruiken beiden zeeën van tijd voor de opening.

Sander (bord 6) bracht in een symmetrische opstelling zijn toren op de c-lijn vis-à-vis met de witte dame en kon daarmee de stelling voordelig openbreken.

















Onze teamleider Richard (bord 7) speelde opening zeer aktief en bracht zijn tegenstander in een zeer gedrongen stelling.

De tegenstander van invaller Bert Buisman (bord 8) offerde in de opening 2 pionnen, die Bert beide aannam en vasthield.

Na een uur spelen lijkt ASV gemiddeld iets beter te staan, zeker qua tijdverbruik.

Otto krijgt vervolgens zijn tijdelijk geofferde pion terug en staat nu ruim beter.
Leon laat een aanval in het centrum toe, maar weet toch zelf ook goed tegenspel te krijgen.
Eelco krijgt zijn pion bijna terug, maar zwart offert een kwaliteit voor een sterke aanval.



Wouter verdedigt de K-vleugel goed en nadat wit lang rokeert krijgt hij onmiddellijk een zeer sterke aanval tegen de koning.

Na Ta1-a4, dreigt Tg4 of Th4, lijkt Peter ook een flinke aanval te krijgen tegen een eenzame koning. Sander heeft inmiddels een tijdsvoorsprong van 75 minuten en lijkt ook nog allerlei taktische kansen te krijgen.

Richard houdt de druk knap vast en heeft inmiddels 60 minuten tijdsvoordeel. Bert weerlegt een rechtvaardigingspoging van wit en staat gewonnen.



Na 3 uur spelen vallen de eerste beslissingen.
Sander overziet een combinatie, verliest een pion vóór zijn koning en moet eeuwig schaak toelaten (stand 0,5-0,5).

Otto heeft weer zijn bekende geïsoleerde a-pion extra.
Peter wint met sterke zetten in de aanval na 21 zetten (stand 1,5-0,5).

















Wouter wint de kwaliteit en een pion en 3 zetten later de partij (stand 2,5-0,5).
Bert moet wat van zijn vele extra materiaal teruggeven, dankzij de knappe pogingen van wit om de stelling te compliceren; maar houdt zoveel over dat wit kansloos is en opgeeft (stand 3,5-0,5).


















Leon heeft een superpaard op d5 en nadat zijn torens de stelling van wit binnenkomen wint hij in de tijdnoodfase op knappe wijze (stand 4,5-0,5).
Eelco krijgt inderdaad een hele sterke aanval over zich heen; hij moet materiaal geven, maar is daarmee kansloos in het resterende eindspel (stand 4,5-1,5).

Na de tijdnoodfase resteren nog 2 partijen. De tegenstander van Richard weet zich ondanks grote druk en tijdnood bekwaam te verdedigen en langzaam aan verdwijnt het grote voordeel van Richard tot een gelijk eindspel overblijft en de vrede getekend wordt (stand 5-2).

Otto tenslotte moet nog geruime tijd zwoegen, maar hij geeft zwart geen enkele kans meer en wint gedecideerd (eindstand 6-2 voor ASV). Daarmee is ASV uiteindelijk op de tweede plaats geëindigd.

Homburg Apeldoorn 2     -  ASV 1                   2 - 6

Freddie vd Elburg (2278)-  Otto Wilgenhof (2185)   0 - 1
Sjef Rijnaarts    (2216)-  Leon v Tol     (2184)   0 - 1
Stefan Kuipers    (2193)-  Eelco de Vries (2237)   1 - 0
Holger Lehmann    (2141)-  Wouter v Rijn  (2136)   0 - 1
Marcel Boel       (2104)-  Peter Boel     (2076)   0 - 1
Erik Smit         (2110)-  Sander Berkhout(2138)   ½ - ½ 
Martin v Dommelen (2083)-  Richard vd Wel (1979)   ½ - ½
Johan Wolbers     (2100)-  Bert Buisman   (1985)   0 - 1

Tijdens de afsluitende maaltijd blijkt ASV2 het helaas niet gered te hebben, zij winnen wel maar BAT Zevenaar ook, en worden daardoor eveneens tweede. En na de kampioenschappen van ASV3 (volgend jaar ook KNSB!) en ASV5 (volgend jaar eerste klasse OSBO) sluit ASV4 aan bij de feestelijkheden met eveneens een tweede plaats en daardoor promotie naar de promotieklasse OSBO. Een geweldig jaar dus voor ASV in de externe competitie; allemaal gefeliciteerd!

Met dank aan de schrijver van dit stuk: John Sloots

Een moeizame overwinning

In eerste instantie wilde ik een vrolijk en humoristisch stukje schrijven over de match die we afgelopen weekend gespeeld hebben tegen Unitas 2.
Maar ik heb me bedacht. Ik ga een strak en realistisch verhaal neerpennen.
Ik denk namelijk dat deze wedstrijd niet vrolijk en niet humoristisch was.
Het begon ermee dat ik bij binnenkomst van de spelers van Unitas bijna geen speler zag die ik kende.
Ik heb een paar seizoenen terug tegen Unitas 2 gespeeld en toen zagen die mensen er toch wat anders uit dan nu.
Nou, maar even naar de opstelling gekeken om te zien wie deze mensen in werkelijkheid zijn.
Onbekende namen! Er bleek al snel dat er maar liefst vijf invallers te noteren waren uit veel lager spelende teams.
Ik dacht meteen aan een grote overwinning. Niets van dat alles! Na veel gezwoeg een bleek het een minimale overwinning te zijn.

De partijen kort en bondig toegelicht.

Als eerste was John klaar. Hij kwam in het vroege middenspel in een stelling terecht waarin hij zich niet prettig voelde. Na wat kleine schuifzetjes remise aangeboden. De tegenstander nam dit aanbod zonder aarzelen aan.




















Zwoegen!


Wouter speelde tegen een tegenstander die alles op alles zette om stukken te ruilen.
Wouter kon hier niet veel inbrengen en toen de frustratie hierover opliep speelde Wouter uit pure ellende zijn koningspionnen naar voren waardoor in feite zijn stelling per zet verslechterde. Een goed getimed remiseaanbod werd geaccepteerd door de tegenstander.

Daarna bracht Leon een mooi punt binnen. Vlak na de opening gooide Leon zijn koningsvleugel naar voren en vlocht een aardige combinatie in de stelling. Hij gaf zijn dame voor twee lopers en een toren en wist vervolgens de partij snel naar z’n hand te zetten.


Ploeteren!


Peter scoorde daarna een vol punt. Hij kwam goed uit de opening en speelde vakkundig zijn tegenstander van het bord. In deze partij kwam het grote ratingverschil goed tot uiting.

Eelco had zijn dag niet. Hij was afloop dan ook behoorlijk pissig.
Hij kwam niet zo goed uit opening en hij werd vervolgens kansloos gelaten door een tegenstander die waarschijnlijk zijn beste partij ooit speelde.

Gelukkig hebben we Otto nog. Hij speelde tegen de op papier beste speler van dit Unitas.
Otto won na de opening de a-pion en uiteindelijk bracht deze pion min of meer de beslissing.
Gewoon weer een goede partij van Otto.






Zweten!











Daarna een nul voor Sander. Volgens eigen zeggen speelde hij erg veel goede zetten en heeft íe ook nog eens veel gezien maar desondanks speelde hij daarnaast ook nog een paar verschrikkelijke grafzetten. Waarschijnlijk was de laatste grafzet fataal.

Als laatste was Remco klaar. Hij speelde een lastige partij en kwam uiteindelijk in een moeilijk eindspel terecht. Het werd uiteindelijk een toreneindspel met één pion meer.
De tegenstander speelde het een tijdje goed zodat Remco op gegeven moment besloot remise aan te bieden. Dit remiseaanbod werd aangenomen. Helaas bleek achteraf dat Remco toch had kunnen winnen en remise niet had moeten aanbieden.




Feestje??












Goed , we hebben gewonnen en we staan nu vast op de derde plaats in onze klasse.
Voorwaar geen slecht resultaat. Winnen we de volgende wedstrijd van Apeldoorn 2
dan eindigen we zelfs op de tweede plek. Lijkt me best leuk.

      ASV   2145         -    Unitas 2   1896      4½ - 3½


1. Sander Berkhout  2138 - Peter Bosker      1992   0 - 1
2. Otto Wilgenhof   2185 - Evert Janse       2075   1 - 0
3. Eelco de Vries   2237 - Geert van der Lei 2005   0 - 1
4. Wouter van Rijn  2136 - Bert Westerkamp   1923   ½ - ½
5. Remco de Leeuw   2185 - Egbert Huizinga   1814   ½ - ½
6. Leon van Tol     2184 - Jaap Ham          1776   1 - 0
7. Peter Boel       2076 - Johan Koops              1 - 0
8. John Sloots      2018 - Eddie Janssen     1688   ½ - ½

Richard van der Wel

Op de meet geklopt!

Om kwart voor negen kwamen Barth en ik afgelopen vrijdag aan in wijkcentrum “De Biechten”in Hintham.
Onze jongens supporteren bij de KNSB-bekerwedstrijd tussen ASV en HMC.
Het was de kwartfinale!! De winnaar van deze wedstrijd mag meedoen aan de finaleronde in Hoorn.
We liepen de zaal en binnen en ik maak wat fotootjes voor het blog.









Nu volgt het minuut tot minuut verslag.

De mannen zitten geconcentreerd aan het bord en zo te zien is er nog geen averij opgelopen.
Otto komt op me af. Hij verteld dat íe een pionoffer heeft gepleegd met als doel de vijandelijke dame te veroveren.
Dat gaat goed!!
Eelco staat op van z’n bord en ik roep hem even.
Hij kijkt een beetje moeilijk en om hem op te vrolijken vraag ik naar zijn skivakantie.
De vakantie was leuk geweest maar hij was een paar keer hard gevallen en dat heeft nogal wat hoofdpijn opgeleverd. Ik vraag hem of íe daar nog last van heeft en kijkend naar zijn stelling komt de koppijn bij Eelco terug.
Ok, denk ik, Otto wint en Eelco verliest. Niks aan het handje.
Oh, Oh, Otto meldt dat die dame toch niet te vangen is!! Shit, wat nu??
Even Leon vragen. “Leon, hoe sta je?”. “Prima, ik heb een plusje!”.
Barth vertelt me dat er bij Wouter niets aan de hand is. Ok, het staat dus 2-2.
Tijd voor een bakkie.
Tijdens dit bakkie komt de beroemde schaker BvdB naar me toe. “Biertje?”.
Ik kijk ‘m aan of íe gek is. Het is veel te vroeg voor een biertje en ik heb een wedstrijd te volgen!
Terug in de speelzaal kom ik Otto tegen. “En?”vraag ik.
“De combinatie klopt toch, als ik g4 speel heeft íe grote problemen”, zegt Otto.
Hmm we staan op winst!!
“Nou”, zegt Leon, “volgens mij is Otto degene die problemen heeft!”.
Jongens, hoe zit ’t nou???
Terug maar naar de bar en kijken of dat biertje er staat.
Daar komt Anne-Paul binnen. Ah, een zwaargewicht als supporter, dat hebben we nodig!
Met z’n drieën weer de speelzaal binnen.
Voor Eelco is het doek gevallen. Slecht uit de opening gekomen en geen kans meer gekregen.
Bij Wouter ontbrandt de partij. Hij wordt er een beetje onzeker van gezien de stand en het feit dat het moeilijk inschatten is hoe Otto en Leon er voor staan.
Wouter vraagt zichzelf af of íe voor de remise moet gaan of voor de winst.
Lastige vraag waar ik ook geen antwoord op heb.
Otto weet de dames te ruilen , Pff , dat scheelt, hij kan niet meer mat gaan!!
Terug naar de bar. Barth en Anne-Paul hebben honger gekregen en bestellen.



En wie komt meteen aan??



Na dit intermezzo gaan we de finale in. De tijdnoodfase. Na de eerste, en enige, tijdscontrole krijgt iedere speler er een kwartier bij voor de rest van de partij. Dat is niet veel!!





De spanning is om te snijden en iedereen wil het zien.


Wouter gaat voor de winst gegaan maar word vervelend getruct en dat betekent opgave.
2-0 achter.
Leon wint een kwaliteit met goed spel maar moet dat voordeel weer inleveren en Otto staat langzamerhand gewonnen. De spanning is groot en het gebeuk op de klokken hard!
Otto staat een toren voor tegen een handjevol pionnen. Dit is toch uit??
Leon heeft het voorzien op de koning van de tegenstander. Het lijkt de juiste tactiek.
Wat doet Otto nu? Hij geeft z’n loper voor een pion. Maakt niet uit, hij wint nog steeds.
Nog een paar minuten. Otto mist het één en ander en blijft zitten met een eindspel van toren tegen paard. Hij geeft de toren weg!!! Shit ,remise.
En op dit moment wint Leon. Prachtige prestatie om deze tegenstander te verslaan.
2.5 – 1.5 verloren. In de eindsprint komen we net iets te kort.

Zie hier de partijen

HMC Calder - ASV 2.5 – 1.5

G. vd Stricht (2377) - O.Wilgenhof (2185)  0.5 – 0.5
J.W. de Jong  (2427) - L.v Tol     (2184)    0 - 1
T.Burg        (2268) - E.de Vries  (2237)    1 - 0
N.Ondersteijn (2288) - W.v Rijn    (2136)    1 - 0

Haren vermorzeld door ASV 1

Ondanks dat het gezamenlijk inkomen van onze eerste teamspelers niet gering is was de heenreis naar Haren behoorlijk krap in veel te kleine autootjes. Ook voor de totale uitstraling en grandeur alsmede voor onze ouder wordende gestel volgende keer een Chevrolet oid, ik weet nog wel een adresje…



Maar goed, de wedstrijd. In niet chronologische volgorde gebeurde er die dag het volgende:

Heer van de Wel zag er uit als het doorgezopen neefje van heer Dracula. Ondergetekende weet hiervan dmv zijn barkeeperwerkzaamheden den vorige avond de oorzaak; als zijnde verantwoord teamleider had de heer van de Wel den ganzen avond lopen slempen en sloeren.
Hierbij en passant een rekening op bouwende waarvan minstens drie bijstandgezinnen van op vakantie kunnen. Zijn halfslachtige pogingen om via een mislukt Wolgagambiet onrust te zaaien in het witte kamp faalden jammerlijk. Je zou kunnen stellen dat zijn kroeggedrag en schaakstijl opvallende overeenkomsten en vooral hiaten hebben. Een grafzet maakte uiteindelijk een einde aan zijn leiden.

Heer van de Leeuw had zijn dag niet, geen zin om te rijden, opening die hem niet lag, tegenstander te strak in het pak, een walmende heer van de Wel vlak achter hem. Eerst vechtend als een pril lam, toen als een schaap, vervolgens een wolf, maar de leeuw gaf helaas vandaag niet thuis

Heer Wilgenburg gaf zijn tegenstander een voorgift door de inmiddels al lang weerlegde franse opening te spelen. Iedereen weet dit tegenwoordig behalve heer Wilgenburg en –wat een mirakel – zijn tegenstander. Ondanks deze toegift speelde onze man accuraat en wist door fraai combineren de partij naar zich toe te trekken zonder te vervallen in zijn grenzenloze optimisme.

Heer Sloots instrueerde ondergetekende over zijn partij te melden dat hij een briljant stukoffer van zijn opponent op een magistrale wijze weerlegde hetgeen culmineerde in een klassieke zwickmuhle en ondekbaar mat. Bij dezen wil ik even melden dat dit de laatste keer is dat ik me laat lenen voor zulk een genante geschiedsvervalsing.

Heer van Rijn bracht een nieuwtje in de Snertnikof, althans dat leek mij zo. Nu is het geen publiek geheim dat heer van Rijn niet bekend staat om zijn openingskennis en daarom kan hij m.i. dit soort fratsen voortaan beter achterwege laten. Toch pakte het niet geheel verkeerd uit en mocht hij proberen met een pluspionnetje het eindspel te winnen.. Toen het puntje bij paaltje kwam bleek dit niet meer nodig, zijn meer begaafde medespelers hadden de vis al op het droge..

Heer van Tol deed deze keer aan een zeer langzame verwurging. Tijdens de partij zaten we te grappen dat dit wellicht te maken had met de seksuele voorkeuren van zijn tegenstander maar nu ik het in het licht van een nieuwe dag bekijk lijkt het me eerder andersom. Het wel haast wellustige genot wat van de heer Tol afdroop en de wijze waarop hij de executie bleef uitstellen deed mij tot deze conclusie komen.

Heer Berkhout speelde remise.

En dan komen we nu bij het hoogtepunt van de dag, de partij aan het motivatiebord, de enige partij die de moeite van het kennisnemen enigszins waard was, de partij van heer Boel.
Nu ik de vorige zin nalees moet ik even een kleine nuance aanbrengen, heer Boel had al het geluk van de wereld. Neemt niet weg dat hij zich ferm weerde en op het cruciale moment een geniale zet vond. Wanneer heer van de Wel er zin in heeft kan de lezer op deze plaats nu genieten van een schitterend diagram.



De laatste zet van Peter was Tc8 - b8. De dreiging is natuurlijk Tb7.
Deze stelling is nog niet door Fritz gezien maar het lijkt erop dat er geen goede verdediging is. Zwart deed Lb6 x d4 en Peter sloeg de toren op b5.
Daarna werden de dames geruild en won Peter het eindspel soepeltjes.

Eindstand dus 5-3 en daarmee het eind van een leuk dagje schaken, dat de heer Wel het nodig vond om het personeel van de Chinees nodeloos grof en tot in het diepst van hun ziel te beledigen wekte verder geen verbazing.

Haren 1 - ASV 1

Bert van de Leest(2124)- Peter Boel         (2076) 0 - 1
Paul van Linde   (2110)- Otto Wilgenhof     (2185) 0 - 1
Gunnar Zschischang(?)  - Wouter van Rijn    (2136) 0.5-0.5
Wiebe Wielnga    (2019)- Sander Berkhout    (2138) 0.5-0.5
Erwin Heijnen    (1935)- Remco de Leeuw     (2185) 1 - 0
Edim Salihbegovic(1969)- John Sloots        (2018) 0 - 1
Conrad Mostertman(1926)- Leon van Tol       (2184) 0 - 1
Rienk Hoogeveen  (1959)- Richard van der Wel(1979) 1 - 0

Wouter van Rijn in Leiden

Wouter in Noteboomtoernooi Leiden


In het weekend van 16 t/m 18 februari werd het 67e Daniël Noteboomtoernooi gehouden.
Bijna 300 deelnemers verdeeld over 2 groepen kwamen op het toernooi af.
Het was mijn 3e optreden, waarvan de 1e al heel lang geleden is (1992 of zo).
Ik logeerde dit toernooi bij Dennis Ruijgrok die de 1e ronde slecht begon. Ik won de 1 e ronde met moeite van dhr. P. Tromp met een elorating van 1942. Dennis verloor de 1e ronde van een Belgisch talent, S. Soors, 2055. Daarna won Dennis 4 maal op rij en kon hij de laatste ronde voor een dikke geldprijs gaan. Helaas eindigde die partij remise, waardoor hij nog wel iets verdiend had, maar niet echt de moeite waard.
Ik zelf mocht de 2e ronde tegen niemand minder dan (mijn Duitse team/clubgenoot) Friso Nijboer aantreden. Ik gooide 2 met mijn dobbelstenen, iets wat mij wel vaker overkomt de laatste tijd. Theo Juriejens ;-) kan daarover meepraten!
Tegen hem gooide ik in ons bekerduel, dat 4 rapidpartijen besloeg, 2x 2 achter elkaar. Wat is in hemelsnaam de kans daarop????? Volgens mij is dat gewoon 1/36 * 1/36, dus 1 op de 1296. Als ik het fout heb, hoor ik het graag, maar in elk geval een heeeeele kleine kans. Na die partij heb ik nog een keer een gewoon getal geworpen (1e ronde van dit toernooi) alvorens dus weer 2 tegen Friso te gooien….. 3 van de 4 keer dus…..reken maar uit . Maar goed: de partij tegen Nijboer begon dus met 1c3, waardoor ik me dus ook verplicht voelde om op zet 5 nog eens een keer f3! te spelen.
Voor wie nog wat partijen wil zien van dat toernooi, kijk even op de site http://lsg-leiden.nl/noteboom/2007/stand2007.html.
Friso offerde, naar mijn mening gedwongen, een pion waar hij veel compensatie voor kreeg. In tijdnood zag ik het allemaal niet zo snel meer en nog voor de tijdcontrole staakte ik de strijd.
De 3e ronde kreeg ik, zoals bijna het hele toernooi, weer iemand van 1900 tegen me. Ook deze tegenstander was erg taai en ik offerde een kwaliteit voor vage kansen, maar zoals zo vaak niet gerechtvaardigd en verantwoord. Omdat ik me gedwongen voel om van zo iemand te winnen sloeg ik zijn remiseaanbod af (op het moment dat ik net de kwaliteit geofferd had) en hoopte dat hij nog een fout zou maken. Die kwam er niet en hij wikkelde af naar een eindspel met nog steeds een kwaliteit (tegen een pion) meer. Nu was ik degene was die blij mocht zijn met remise. Vreemd genoeg nam hij mijn remiseaanbod aan, omdat hij geen zin had om het nog uren te proberen. Dat had ik dan weer wel gedaan als ik hem was…..
Goed, 1,5/3 dus en nu wilde ik alles winnen om nog een beetje een toernooi te hebben. Maar het ging gelijk in ronde 4 al mis; ik verloor van iemand met 1930, die goed speelde. Ik overzag in goede stelling een fraaie tegenzet van hem, waarna ik toch ‘ineens’ problemen bleek te hebben. In verloren stelling probeerde ik het nog in tijdnood, maar met nog 2 seconden op de klok haalde hij de 40 zetten.
Beetje overdreven om het tot 2 seconden te laten komen, want het was wel erg makkelijk. Maar dat vond ik ook van mijn laatste KNSB-wedstrijd waarin ik verloren kwam te staan, zonder ook maar enige vorm van tegenspel. Daar verstijfde mijn tegenstander en bleef maar denken. Op zet 32! gaf hij op, omdat hij zag dat hij het op tijd niet meer zou redden. Jammer, want ik had nog een spectaculair (en uiteraard incorrect) dameoffer willen plegen om vervolgens keihard VLAG! te roepen .
Ronde 5 was tegen Leo Kranenburg (1981). Ook dit was een taaie tegenstander waar ik het niet makkelijk tegen had. Ik gooide weer slecht, waardoor ik gedwongen was om 1…a6 te spelen. 2…b5 is dan een logisch vervolg. Ik moest lang nadenken om mijn stelling bij elkaar te houden en toen dat lukte kon ik aan uitbreiden denken.
Mijn tegenstander ging al snel de fout in en dubbele aanval ‘stap 2A’ kostte hem een stuk en gelijk de partij. De laatste ronde was tegen Kim Meulenbroek (2040), een jongen die ik nog van het jeugdschaak ken. Deze partij duurde tot de laatste minuut en was moeilijk tot het einde. Ik dacht expres lang na, zodat de toeschouwers niet alleen de spanning van de klok voelden, maar ik hen ook de gelegenheid gaf om mee te rekenen of het eindspel net wel of niet gewonnen was. Voorafgaande aan dit tijdnoodspektakel had ik weer een dubieus kwaliteitsoffer gepland. Dit natuurlijk als gevolg van de frustratie die ik had, omdat hij zo taai was, dat ik er niet door heen kon komen. Ik vraag me nu nog steeds af wat ik had moeten doen als hij het offer niet had aangenomen…..
Ik eindigde (als u goed geteld heeft, hoef ik het niet te zeggen) met 3,5/6 en scoorde een tpr die iets onder mijn rating ligt, maar niet dramatisch is. Partijen vond ik niet de moeite waard, er zaten gewoon niet echt leuke, vermeldenswaardige partijen bij.
Tot slot nog even vermelden dat mijn clubgenoten Koert van Bemmel en Sjoerd van Roosmalen ook meededen. Zij haalden beiden 3/6.

ASV 1 wint opnieuw!

14.00 uur:
Alarmfase 1 is achter de rug. We waren koud aan de gang of het beruchte Lorentz alarm ging af. Deze wake-up call heeft niet geleid tot veel spektakel.
De meeste partijen worden rustig opgezet. Afwachten maar.........



14.25 uur:
Het begint te komen. Eelco op bord twee heeft een Scandinavier met tegenovergestelde rocades op het bord. Eelco heeft bezit genomen van de b-lijn en gaat de vijandelijke koning het leven zuur maken.



Leon speelt met het mes op tafel. Het is zo´n Zwitsers geval en het ding ziet er vervaarlijk uit.



Otto heeft het centrum onder controle en is ervan overtuigt dat íe ´gaat winnen.
Bij John heeft de tegenstander in een Ben-oni met zwart al snel c4 gespeeld.
Is dit een sterke of een zwakke pion???
Peter kijkt en kijkt en kijkt .....



Wouter staat passief en Remco en Sander hebben waarschijnlijk een gelijke stelling.

14.45 uur:
Sander heeft een geniaal plan, Pg4,f5, f6 gevolgd door Ph6 mat of stukwinst! Kijken of dit plan gaat lukken!!!

15.00 uur:
Remco vermaakt zich. Hij heeft een prettige stelling waar niet veel aan de hand is.
Eelco´s tegenstander Tim remmel speelt nogal sjappie wat volgens Eelco betekent: standaard zetten zonder plan.
Het leuke hieraan is dat Eelco ook zonder plan speelt maar dan zonder standaard zetten.

15.25 uur:
Peter heeft ondertussen (met zwart) een pion op h3 staan!!
Precies waar Peter ´m hebben wil.
Otto voert een pionnengevecht in het centrum en op de damevleugel.
Wie gaat dit gevecht winnen?
De c4 pion bij John lijkt toch sterk te zijn.Hopelijk niet te ....
Sander is bezig zijn plan uit te voeren.

15.45 uur:
Otto heeft het pionnengevecht gewonnen.Hij staat nu een pion voor en heeft een reus van een vrijpion op de b-lijn.
Peter dreigt de pion op h3 te verliezen en zoekt nu de complicaties op de damevleugel.
Bij Leon valt er weer eens niets te beleven, wordt vervolgt....
Remco en Eelco zijn aan duwen en trekken om de tegenstander te verleiden tot een fout.
De opponent van Wouter heeft een opzichtig plan ,namelijk met de dame mat zetten op h7. Kan Wouter dit voorkomen?

16.00 uur:
De taktiek van Sander heeft in zoverre succes dat de tegenstander nog 3 minuten heeft voor 15 zetten.
Wouter staat onder zware druk en moet secuur spelen.
John is hevig aan het manouvreren.
Wat hoor ik nu?? Bij Leon gebeurt er iets!!!Hij heeft f4-f5 gespeeld!
Hier kan op gedronken worden. Spa rood voor Leon!!

16.10:
Sander wint!! Met kiespijn en een kater walst ie als vanouds over z´n tegenstander heen. Het geniale plan heeft gewerkt!

16.30:
Het sjorren van Remco is succesvol gebleken. Hij staat een gezonde pion voor en heeft drie pionnen tegen één op de damevleugel. Dit laat Remco niet lopen.
Wouter werkt keihard om de stelling dicht te houden.
Ondertussen is de tijdnoodfase aangebroken......

16.50:
Remco wint volgens verwachting. Keurige partij gespeeld.
Peter vecht voor z´n leven. Een paar pionnen achter en gevaarlijke vrijpion voor de tegenstander.
Otto kan de winst niet meer ontgaan.
Leon heeft ruimtevoordeel maar ja wat doe je er mee?



Eelco wandelt met z,n koning over het bord.Is dit een plan?
Hij wint. Een klassiek voorbeeld van een winnende koningswandel.


17.10:
Leon verliest helaas. Hij had een goede stelling maar waarschijnlijk is de tijdnood hem fataal geworden. Een paar foutjes en het punt is weg.
Peter compliceert de stelling zoveel mogelijk maar blijft objectief gezien verloren staan.
De tegenstander van John heeft de tijdnood overleefd en er rest een lastig eindspel.
Een drama bij Wouter. Peter Mijnheer gaat in totaal gewonnen stelling door de vlag.
Hij had niet in de gaten dat íe weinig tijd over had.
Zonde van een mooie partij.

17.30:
Nog twee partijen gaande.Peter en John.
Peter blijft onvermoeibaar irriteren met trucs en vage matdreigingen.
John heeft dat moeilijke eindspel. Dit kan nog wel even duren.

17.50.
John gaat door in een volgens hem totaal remise eindspel.
Kijken of de tegenstander het allemaal wel snapt.
Peter probeert met de moed der wanhoop mat te zetten.

18.10:
Het is inderdaad remise geworden bij de partij van John en Peter is de wanhoop nu echt voorbij en heeft opgegeven. ASV heeft uiteindelijk soeverein gewonnen.

ASV 1           - Hardenberg      5½ - 2½ 
Wouter van Rijn (2136) - Peter Mijnheer   (2145)   1 - 0
Eelco de Vries  (2237) - Tim Remmel       (2175)   1 - 0
Otto Wilgenhof  (2185) - Ludger Hollman   (2183)   1 - 0
Leon van Tol    (2184) - Richard Hendriks (2055)   0 - 1
Remco de Leeuw  (2185) - Anne Haitsma     (2025)   1 - 0
Sander Berkhout (2138) - Jan v/d Veen     (2083)   1 - 0
Peter Boel      (2076) - Hans Galje       (2062)   0 - 1
John Sloots     (2018) - Chris Ormel      (1987)   ½ - ½

ASV 1 wint bekerwedstrijd tegen Krimpen a/d ijssel

ASV haalt keihard uit

In de tweede bekerronde heeft ASV in en tegen Krimpen a/d IJssel stevig uitgehaald. De tegenstander, toch een ervaren ploeg die ook in de tweede klasse uitkomt, heeft eigenlijk geen enkele kans gekregen. Op een klein hikje na…

Aan alle vier de borden zag het er al snel rooskleurig uit voor de Arnhemmers. Maar dat gebeurt wel vaker en dan worden er kansen verknoeid. Ook de Krimpenaren rechtten de ruggen en boden na de voor hun ongunstig verlopen openingsfase taai weerwerk.

Aan bord 2 trok Eelco de Vries weer ten strijde tegen het Frans. Onze Tilburger weet als geen ander deze lastige opening aan te pakken en kreeg al snel een bijzonder dreigend initiatief. Maar tegenstander Rob van Keulen liet zich niet zomaar omverlopen.
Otto Wilgenhof had aan het topbord (zijn favoriete bord in bekerwedstrijden) weinig problemen met de op papier sterke Harold van Dijk. Otto kwam met zwart al snel riant te staan en wist met een petit combinaison chaos in het witte kamp te scheppen. De slagenwisseling was materieel gezien niet zo slecht voor Van Dijk (toren, paard en loper tegen dame plus twee pionnen), maar zijn stukken werkten niet samen. Otto bleef kleine plaagstootjes uitdelen, die hem tenslotte een stuk en ons eerste punt opleverden.
Peter Boel en Leon van Tol tenslotte hadden door besluiteloos spel van hun tegenstanders al snel prettige stellingen gekregen en bij Leon leidde dat zelfs tot een totaal gewonnen eindspel met toren plus twee lopers tegen twee torens.
Tegen de tijdcontrole gebeurde het krankzinnige dat nu eenmaal bij bekerwedstrijden hoort. Peter had allerlei fraaie wendingen uit te rekenen, maar niets zag er echt beslissend uit. Daarom plaatste tegenstander Marcel Glissenaar maar eens een uiterst tactisch remiseaanbod. Peter nam even de tijd om om zich heen te kijken. Links zag hij dat Leon pardoes een torenafruil had toegelaten waarna de vijandelijke a-pion rechtstreeks naar promotie kon doorlopen. Nog voor Peter van de schrik was bekomen deed Peter Glissenaar een andere zet, waarna Leon de winst alsnog fluitend kon binnenhalen! Een blik naar rechts leerde dat Eelco zijn tegenstander toch nog kon verschalken door zijn dame tegen de Krimpense toren te offeren, waarna Eelco’s vrije e-pion doorliep. En Eelco zag dat natuurlijk wel!
Tot grote opluchting van Peter was zijn halfje dus niet meer cruciaal en kon hij rustig op winst spelen. Het was een technische klus die een halfuur later werd geklaard en zo was de historische 0-4, en plaatsing bij de laatste vier in de bekerpoule, een feit.

Krimpen a/d IJssel - ASV 0-4

Harold van Dijk   (2244) - Otto Wilgenhof (2185)  0-1
Rob van Keulen    (2132) - Eelco de Vries (2237)  0-1
Marcel Glissenaar (2064) - Peter Boel     (2076)  0-1 
Peter Glissenaar  (1998) - Leon van Tol   (2184)  0-1

ASV 1 heeft een eigen weblog

We hebben een weblog!!
De moderne tijd heeft ook bij ons geliefde ASV wortel geschoten.
Ik ga proberen om regelmatig wat stukjes over het eerste team te schrijven en u mag als lezer volop reageren op de stukjes.

Dit eerste stuk gaat over de wedstrijd ASV1 - SOPSWEPS van afgelopen zaterdag.
Het beloofde een spannende wedstrijd te worden , een wedstrijd die vooral voor de Soppers van belang was. Zij hadden vooraf namelijk nog de hoop dit seizoen kampioen te kunnen worden.
Vooraf aan de wedstrijd had Sander aangegeven niet te kunnen zodat ik , niet voor het eerst dit seizoen, de aangewezen invaller was. De verrassing in ons team was Wouter. Hij mocht aantreden op het eerste bord tegen een tegenstander van naam. Zou Wouter zijn reputatie als reuzendoder kunnen waarmaken?
Een ander bijzonderheidje bij deze wedstrijd was dat de aangewezen wedstrijdleider vergeten was dat 'ie bij ons verwacht werd. Na overleg met de competitieleider besloten ik en de teamleider van de Soppers gewoon te beginnen met schaken.
De eertse uren van de match waren duidelijk voor SOPSWEPS. Peter zocht complicaties die eigenlijk alleen voor hemzelf lastig waren en Otto was al snel na de opening de noodrem aan het zoeken maar vond hem niet. Daarop besloot Otto vol voor de aanval te gaan.
Ondertussen besloot John na dameruil in een gesloten stelling remise aan te nemen. Het eerste halfje binnnen! Nog 4 punten te gaan. De strijd begon echt te branden zo rond een uur of half vier.
Ik offerde een volle toren voor een bijzonder vage koningsaanval. Wouter offerde wat pionnen voor een overduidelijke betere stelling en Leon leek zich te verkijken op een ver opgerukte d-pion. Toen was het , niet onverwacht , over voor Peter. Na Peters ietwat mislukte openingsopzet speelde zijn tegenstander sterk verder. Dit kon Peter niet bolwerken en na stukverlies was het voorbij.
Niet snel daarna gingen de stukken bij Otto in de doos. Otto's desperate aanval stelde niet veel voor en zijn tegenstander, de zeer sterke schaker Liafbern Riemersma , schoof Otto er vakkundig af.
2.5 - 0.5 achter!! Paul Rump de teamleider van de Soppers was helemaal in z'n nopjes en zag de kampioensbeker al in de prijzenkast staan.
Toen besloot ik tot aktie . Ik bedacht een meesterplan. Ik liet de beheerder van het Lorentz Barth Plomp regelen als wedstrijdleider. En Barth kwam!! En met zijn gewicht in de schaal...
Gesterkt door zijn aanwezigheid kwam er een enorme spirit in ons team.
Woute veegde vrijwel direckt met goed spel zijn tegenstander van het bord en de tegenstander van Leon was daar zo van ontdaan dat 'ie spontaan in een vermeende koningsaanval een vol stuk weggaf.
We stonden weer gelijk. Paul Rump begon wat zorgelijker te kijen.
Ondertussen had ik in mijn "koningsaanval" een kwal terug gekregen maar stond nog steeds een stuk achter. Na dameruil stond mij een vreselijk moeilijk eindspel te wachten.
Eelco en Remco hadden ondertussen een gelijke stelling op het bord staan.
Alles opgeteld op dat moment stonden we dus virtueel achter. Ik besloot te vechten als een leeuw. En ja hoor , na wat geruil van pionnen bouwde ik een doorzichtige truc in.
Natuurlijk lukte de truc. Het leverde mij een kwal op zodat ik nu een toren had tegen een loper en paard en beide partijen een vrijpion. Nog steeds bijzonder moeilijk!
Gerrit Verbost zat erbij als toeschouwer en genoot enorm. Het is trouwens erg leuk als er clubgenoten komen kijken. Kom kijken op 3 maart!!
De Soppers mekten dat mijn partij aan het kantelen was , in hun nadeel , en dat bracht hen ertoe om hun vijde bordspeler , de tegenstander van Remco, te vragen door te spelen in een zekere remise stelling.
Eelco had ondertussen na veel gemaneuvreer een goede stelling opgebouwd.
En dan weet ik eindelijk , na veel slechte zetten van beide kanten , de partij te winnen!
We staan voor.
De tegenstander van Remco moest gaan forceren want er was voor de Soppers een winstpartij nodig.
Uiteindelijk miste Eelco een opgelgde winst maar wint Remco resoluut.
Na afloop zei Remco " Ik heb dit hele potje niks hoeven doen en toch gewonnen".
Eindstand: 5 - 3 voor ons.
Het was een spannende wedstrijd waaraan ik veel lol van heb beleeft.
Meteen na afloop Erik bellen om de uitslag door geven. Hij was blij met ons resultaat maar nog blijer met het resultaat van het derde. Nadat Barth was weggegaan om bij ons de wedstrijdleidersrol te spelen bleek het plotseling allemaal goed te vallen bij het derde.
Ons derde won het duel tegen "Het Kasteel" en staan fier bovenaan!!
Misschien moeten we vaker de "Barthruil" doen.

De resultaten:

Wouter van Rijn (2136) - Johan Booij     (2259) 1-0
Leon van Tol    (2184) - Gert Pijl       (1929) 1-0
Otto Wilgenhof  (2185) - Li Riemersma    (2430) 0-1
Eelco de Vries  (2237) - Frank Smeele    (2120) ½-½
Remco de Leeuw  (2185) - Tom Bottema     (2142) 1-0
John Sloots     (2018) - Jeroen v/d Berg (2012) ½-½
Peter Boel      (2076) - Michiel Geelen  (2018) 0-1
Richard v/d Wel (1979) - Paul van Onselen(1929) 1-0

We gaan proberen de volgende keer met foto's deze weblog te verfraaien.

groet Richard van der Wel

WELKOM

Welkom op het weblog van ASV 1