18 september 2012

Massakamp DSC Delft – ASV onbeslist



Hadden we een kleine 3 maanden geleden nog middels de jaarlijkse friendly geoefend tegen Wageningen, nu moesten we voor het echie aan de bak tegen onze eveneens gelijkwaardige collega’s uit Delft.
Met dát verschil dat we nu zo sterk mogelijk op kwamen draven en nóg gemotiveerder waren voor een goede uitslag. We wilden immers over 16 borden kunnen aantonen dat wij de sterkste zouden zijn en het liefst ook nog 2 keer in de losse matches! Alleen leek dit meer een soort massakamp met tactische opstelling omdat ons eerste tegen het tweede van DSC moest spelen en vice versa.
De verwachting zou dus zijn dat ASV 1 het wel zou moeten winnen en dat ons tweede het zwaar zou krijgen. Vorig jaar wonnen we nog met 5-3 van een sterk eerste team en dat terwijl ze toen ook nog beschikte over ratingsterkste Marten Wortel die er nu niet bij was. En niet alleen voor deze wedstrijd, hij staat helemaal niet meer op de lijst van DSC.

Ik stond deze ochtend bijtijds op, omdat ik nog wat dingetjes moest doen. En toch wist ik het te presteren een paar minuten te laat bij de Opbouw te komen.
Ik gaf voor het gemak maar mijn vrouw de schuld van dit alles, terwijl ze er toch echt niets mee te maken had. Hoewel: ze vroeg nog aan me of ik mijn pasgekochte schoenen aan wilde doen. Dat wilde ik wel, maar de veters waren nog niet afgesteld zoals ik ze wilde hebben en ik was al aan de late kant, dus toch maar niet al dat gehannes.
Eenmaal in mijn auto herinnerde het aantal kilometers op de teller mij dat ik nog moest tanken. Nu zou ik zeker te laat komen, maar ach, meestal moet ik toch op anderen wachten?! Ik verwachtte al een telefoontje van Léon om twee minuten over elf, maar dat bleef uit. Ik meen me te herinneren dat hij dat ook ooit eens deed toen we naar het Waalkade-schaaktoernooi gingen en toen voor het eerst aan de late kant was.
Zo’n brave jongen als ik, die altijd op tijd is, vergeet zoiets natuurlijk nooit meer als ik daar over aangesproken wordt. De reden dat Léon niet belde was niet omdat hij er zelf nog niet was, maar omdat hij zei dat hij het gewoon verwachtte van mij omdat het meer regel dan uitzondering was…..Grrrr. Ok, ik ben twee keer te laat en twee keer was dat bij Léon het geval, maar dat zal wel door niemand geloofd worden….

Voor we wegreden plakte ik de TomTom nog even tegen het raam. Ja ja, ook ik ga een keer mee met de tijd! In mijn eerdere korte vakanties had ik al geoefend met de van mijn moeder geleende machine, dus ik wist precies wanneer ik hem moest geloven of beter op mijn eigen intuïtie af kon gaan.
Gelukkig ging de reis goed en konden we op zo’n 10 minuten parkeren van de speelzaal af. Vorig jaar zette ik ‘m weliswaar 8 minuten dichterbij, maar daar betaalde ik dan ook de hoofdprijs van 14 euro voor. Ter vergelijking: dat is 2x zoveel als de winnaar van de allereerste jackpot van het seizoen!!

Daar waar Otto vorig jaar behoorlijk wat klachten opsomde van de uitwedstrijd naar Delft, kon ik weer niet echt iets vervelends ondervinden. Ik heb me er in elk geval zowel vorig jaar als dit jaar niet aan gestoord.
De vermeende stank uit het toilet viel me ook nu niet op, zelfs niet nadat ik er vorig jaar op ‘geattendeerd’ was. Laat ik zelfs wat positiefs noemen, niet om het goed te maken richting Martin (Glimmerveen?) die vorig jaar reageerde op Otto’s verslagje, maar gewoon omdat ik zo’n goede brave jongen ben . Ik vind bijvoorbeeld de prijzen van de consumpties juist erg prima! Voor de 4 bestelde consumpties voor mijn teamgenoten (ja, ik ben soms ook gul!), moest ik slechts 3,20 euro afrekenen. Geen geld als je dat vergelijkt met de 2 euro per (klein) kopje koffie in het Lorentz. 80 cent per kopje koffie / thee en 1 euro voor een frisdrankje komen meer overeen met de prijzen die je betaalt in huize Schröder. Een ander pluspunt is de gezellige en vriendelijke mensen bij de club.
 Ik praat altijd wel met een paar oude bekenden, zoals Ted Barendse. Altijd lachen met hem en mooi dat hij zo fanatiek in het spel is en net zo positief als Otto over zijn stellingen. Ook vriendelijk was mijn tegenstander, maar dat had vooral met de partij te maken, maar daarover later meer, laten we eerst maar eens naar de wedstrijd zelf gaan. Ik bespreek de partijen in chronologische volgorde.
Als eerste was ik klaar, zodat ik het overzicht had over de andere partijen iets zinnigs te kunnen vertellen. Misschien moeten we voor de volgende keren maar afspreken dat degene die als eerste klaar is het verslag schrijft?!
Dan kom ik dus snel terug op mijn vriendelijke tegenstander Patrick de Bas.
De partij duurde nog geen 3 uur en op de vraag of hij nog even wilde kijken was hij kort: ‘dat kan’. ‘Maar vanaf zet 9 was het al mis’, voegde hij eraan toe. Ik keek in mijn notatieboekje en vond inderdaad dat ik op die zet al prettig stond. Natuurlijk vond Fritz het allemaal wel meevallen en gaf aan dat ik (met wit) slechts iets beter stond. Hieronder de partij met analyses van Fritz.

Van Rijn,W (2163) - De Bas,P (2109) [E72]
DSC Delft 2 - ASV (1), 15.09.2012

1.d4 Nf6 2.g3 g6 3.Bg2 Bg7 4.e4 d6 5.Ne2 0–0 6.0–0 e5 7.c4 c6 8.Nbc3 Nbd7 9.b3 a5 10.Ba3



Fritz geeft hier 10...exd4. Wit dreigde immers 11. Lxd6 en 11.dxe5, dus moest zwart daar inderdaad wel iets aan gaan doen. Na 11. Pxd4 staat wit iets prettiger. De tekstzet geeft vele gaten in de stelling en biedt zwart weinig spel. Toch is het volgens Fritz nog geen ramp.

10…c5 11.dxc5 dxc5. De problemen komen nu wél. Beter was 11...Pxc5. Wit had overigens beter de pion op e5 kunnen slaan, wat ik ook in eerste instantie van plan was.


12.Qd6 Re8 13.Rad1 Bf8 14.Qd2 Qb6. Ik vond dit een merkwaardige zet, maar Fritz geeft ‘m ook. Desalniettemin blijft wit op ongeveer +1.00.

15.f4 a4? Blijkbaar voelt zwart de druk en probeert wits sterke paard op c3 onschadelijk te maken door rigoreus in te grijpen. Fritz geeft 15…Dc6 of 15…Lh6.

16.Nxa4 Rxa4. Het logische kwaloffer dat ik verwachtte, maar zwart heeft nauwelijks tot geen compensatie voor de kwaliteit. Het gaat nu snel bergafwaarts voor zwart.

17.bxa4 Qe6 18.Qc2 b6 19.f5 Qc6 20.Nc3 Ba6 21.Nd5 Ra8 22.fxg6 fxg6

Ik was hier eerst 23. Df2 aan het berekenen waarna 23…Kg7 vrijwel verplicht is (Op 23…Lxc4 volgt gewoon 24. Pxf6). Toen dacht ik dat 24. Lb2 wel sterk moest zijn, maar zag het niet mat gaan na 24…Lxc4 25. Pxf6 Pxf6 26. Lxe5 Lxf1 met iets als 27. Td7+ Dxd7 of eerst op f6 slaan en daarna Td7+. Na terugslaan op f1 met 27. Txf1 Le7 miste ik 28. Lxf6+ Dxf6 (28…Lxf6 29. e5+-) 29. Dxf6+ Lxf6 30. e5!+-
Dus ik pakte het rustig aan en wilde geen risico’s nemen met het solide en toch versterkende

23.Bb2 Nxd5 24.Rxd5 Bc8 25.Qf2 Qe6
26.Rxe5! Qxc4 27.Rd5 1–0

Ik had nog niet mijn pen en notatieboekje in mijn jas teruggestopt of Léon had ook al gewonnen. Hij won een stuk door een blunder van zijn tegenstander. Als dat niet was gebeurd stond het volgens hem volkomen gelijk.
Hoe dan ook, het was een welkome opsteker! Nog voor de tijdcontrole kwamen er een paar uitslagen bij: Remco bracht met wit ASV op een 3-0 door een vrij eenvoudige zege op Anema.
Zwart gaf een belangrijke pion op d6 op tegen een minder belangrijke op h3. Hierdoor kreeg Remco twee superpionnen in het centrum. Kwaliteitsverlies was onontkoombaar en de witte pionnen bleven sterk. Ook op de andere borden stond het er goed voor, met name de staartborden.
Otto ging een stuk winnen en Michiel had met zwart een gevaarlijke vrije h-pion. Helaas ging het bij Michiel toch mis omdat wit met b5 op de zwarte koningsstelling ging spelen. Michiel had lang gerokeerd en sloeg tot ieders verbazing a6xb5 waarna wit met Da8+ en Dxh8 een volle toren kon ophalen. Zo kan stellingsdruk en in dit geval vooral tijdsdruk voor spoken zorgen. Als de toren niet werd weggegeven stond zwart in elk geval niet minder.
Na de 26e zet van wit was dit de stelling. Zwart staat hier al op +1.00 en kan met 26…Pg3 of 26…h4 voordeel behouden. Gewoon doorlopen met die h-pion lijkt het devies. Na het gespeelde 26…Te3 was het ineens wit dat beter kwam te staan met 27. Pd1. Tot de laatste zet was er nog steeds niets aan de hand en stond het ongeveer gelijk. 27...Re1 28.Kb2 Qe2 29.Nc3 Qe8 30.Rxe1 Qxe1 31.b5 axb5?? 32.Qa8+ Kd7 33.Qxh8.

Er was nog geen man overboord, want even later won Otto zijn partij. Na het gewonnen stuk moest hij nog even uitkijken niet in een matnet van toren en paard te lopen, maar Otto speelde het beheerst uit.
Zo was de tussenstand 4-1 en nadat de rookwolken waren opgetrokken resteerden nog 3 moeilijke stellingen van Dirk, Bob en Eelco. Moeilijk in de zin dat er nog niet veel van te zeggen was. Eelco leek het meest duidelijk op een remise af te stevenen in een dame-eindspel met ieder nog 2 pionnen. Net op het moment dat Eelco toch een klein voordeeltje wist te pakken en zijn tegenstander enorm onder druk stond, bood hij, voor mij plotseling, remise aan. Hij had op dat moment iets minder tijd en de borden naast hem leken steeds minder te gaan.
Bob leek met zwart met zijn loperpaard meer ruimte en een sterker centrum te hebben. Wit had echter een slinkse zet tussendoor, waardoor Bob’s plan niet uit de verf kwam. Hij moest nog uitkijken, omdat de witte stukken ineens tot leven kwamen. Hoe hij het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar hij wist het paard van zijn tegenstander te ruilen en zo een ongelijk lopereindspel in te gaan met een pion minder. Dit was echter makkelijk remise. Tot slot had Ted Barendse bijna de volle speeltijd nodig om onze Dirk op de knieën te krijgen. Ted, met zwart spelend, leek voor de tijdcontrole al het betere van het spel te hebben doordat hij de b-lijn in handen had.
Dirk offerde uit nood een stuk voor 2 pionnen met kansen op een doorbraak met g5 en f6. Hij kreeg zelfs nog een derde pion voor het stuk, maar inmiddels waren de zwarte stukken dominanter dan de pionnen en zat Dirk bovendien met een open koningsstelling. Al met al een verdiende overwinning voor ASV met 3 hele lange partijen.


Ons tweede team ging een hele zware middag tegemoet. Het leek er op een gegeven moment op dat het een dikke nederlaag zou krijgen te verwerken. Als eerste was Sjoerd klaar tegen Bram van der Velden, die overgestapt is van De Toren naar DSC vanwege zijn studie. Sjoerd kwam slecht uit de opening en daar profiteerde Bram van. John kreeg een tactische stelling en moest veel tijd investeren. Hoewel hij beter stond durfde hij het niet aan om verder te spelen. Het zijn niet zijn type stellingen en had ‘m graag aan ondergetekende willen doorschuiven. ‘Dat ligt jou meer dan mij’, was zijn commentaar na afloop bij de chinees.
Van Koert’s partij heb ik niet veel gezien, maar het bleek in de opening al mis te zijn gegaan tegen Lisa Hortensius, één van de drie vrouwelijke spelers van DSC1.
Wel heb ik het slot van Peter Boel kunnen zien die in hevige tijdnood met zijn koning bloot stond aan gevaren van zware zwarte stukken van Sebastiaan Smits. Een fraai, maar eenvoudig, torenoffer leidde tot mat in enkele zetten. Sander had een interessante Siciliaan tegen de nieuwe Zwitser Marco Gähler. Sander stond weliswaar een pion achter, maar op dat moment kon er nog van alles gebeuren in tijdnood. Een tweede pion was fataal en er was geen houden meer aan. Geen schande om van deze sterke speler te verliezen.
Martijn Boele kwam met zwart op bord twee tegen de sterke Joram op den Kelder minder te staan en moest oppassen voor een gevaarlijke vrije a-pion. Zijn tegenspel lag op de tweede rij en blijkbaar was dat genoeg voor een zwaarbevochten remise. Eerder in de partij had hij al wél kansen gehad op een betere voortzetting. Remise blijft toch een uitstekend resultaat! De laatste twee partijen zorgden dan toch nog voor een dragelijke nederlaag.
Frank had in de tijdnoodfase een kwaliteit gewonnen en schoof het eindspel met zijn vrije f-pion soepel naar winst.
Tot slot knokte Richard zich langs Martine Middelveld. Net toen Martine iets beter kwam te staan, kwam Richard met een verrassende zet. Martine reageerde daar niet goed op en Richard kwam steeds beter te staan. Pion voor pion snoepte Richard het bord leeg en liet 2 randpionnen naar de overkant lopen. Patgrappen leken er nog in te komen, maar Richard had goed berekend dat die er niet waren. Chapeau!


Stelling na de 21e zet van zwart. Zoals je aan de pijltjes ziet is het complete chaos (met dank aan Fritz). Wit maakte hier de boel ingewikkeld door met 22. f3 te komen. Zwart kan haar betere stelling behouden door 22…Lxe2 te spelen. Het ziet er misschien raar en gevaarlijk uit, maar er hangt ook nog een loper op b2. Als zwart meteen op b2 zou slaan komt 23. fxe4 en alle witte stukken komen tot leven; de witte loper op h3 en de toren op f1 raken ineens bij het spel betrokken. Wit staat dan iets beter. Na de tekstzet 22…Pf6 komt wit ook in het voordeel.

Al met al een 5-3 overwinning voor DSC Delft 1. Totaalstand over 16 partijen is dus geëindigd in een 8-8!

Na afloop nog naar de chinees waar wij met het eerste vorig jaar ook waren. Bij binnenkomst werden wij naar een ruimte begeleid waar al 16 stoelen stonden. Léon werd bedankt voor het reserveren, maar het bleek allemaal gewoon toeval. Ik vond het al raar….
Ook kregen we nog een complete rondleiding door het restaurant met uitleg hoe je bier moest tappen, sushi moest opscheppen etc. In elk geval was het erg goed eten met veel keuze bij het buffet. Voor 25 euro had iedereen zich helemaal vol gegeten en gedronken.


Om een uur of negen gingen we weer huiswaarts. Ik had mijn TomTom achter in de auto gelegd, omdat het een makkie zou zijn om de weg terug te vinden. Toch ging het meteen al verkeerd, maar dat was vanwege afgesloten wegen, dus daar had Tom ook niets aan kunnen veranderen. Dan had je waarschijnlijk alleen maar ‘omkeren indien mogelijk gehoord’ en daar zit je ook niet op te wachten.
Net als de vorige keer dat Léon bij mij in de auto zat moest hij weer even fijntjes vragen wanneer ik voor het laatst mijn auto had gewassen. ‘Dat had ik afgelopen week nog gedaan antwoordde ik een beetje geïrriteerd. Net als vorige keer toen je dat vroeg’. Hij heeft zeker niet van die bomen in zijn straat staan die van dat vieze plakkerige spul op je auto stuiven, zodat je de volgende dag alweer je auto naar de wasstraat kunt brengen.
Ow nee hij heeft geen auto. Zie je dan niet aan de voetmatten dat die auto van binnen helemaal schoongezogen is? En heb je dan niet mijn mooie, onlangs gepoetste, velgen gezien?’ Echt alleen maar zeiken die Léon. Léon ging dat laatste natuurlijk nog even controleren door met zijn hoofd uit het raam te gaan hangen op de snelweg. ‘Ja inderdaad, dat ziet er netjes uit’, was zijn reactie.
Gelukkig dan heb ik het toch allemaal niet voor niets gedaan, want ik deed het natuurlijk allemaal voor mijn gasten. Ook was ik zo’n heer dat ik ze nog even persoonlijk thuis voor de deur afzette. Dat komt mede omdat ze zo dicht bij elkaar wonen en omdat ik mijn partij gewonnen had. Maar vooral gewoon omdat ik zo’n brave jongen ben…