Een dagje Delft

 

Tja, wat moet ik nou kwijt over de wedstrijd?

Dat we soepel wonnen? Dat Eelco de speelzaal wist te vinden? Dat er eindelijk wel een verslag van deze wedstrijd is in tegenstelling tot de vorige wedstrijd waar de beoogde verslaggever het volkomen liet afweten? Teamleider, ik stel voor de bewuste persoon nooit meer te vragen een verslag te schrijven, dat is toch zinloos. Vierendelen moeten we hem.

Nee, laten we het hebben over de speelzaal zelf.

Om een of andere duistere reden kwamen we al om 12.20 aan in de speelzaal, het Delftse denksportcentrum. Wie ooit verzonnen heeft dit een denksportcentrum te noemen weet ik niet, zelf zou ik het zo niet durven benoemen.

Parkeergelegenheid was er niet, gelukkig zette Dirk ons voor de deur af en ging op zoek naar een parkeerplek. Hij was nog net op tijd terug in de speelzaal voor de wedstrijd begon.

Toen we aankwamen was de toilet-deur nog gesloten, deze moest met een sleutel geopend worden. Toen de deur openging begreep ik waarom er met koeienletters stond de deur dicht te houden. Ik had medelijden met de arme schakers die binnen 10 meter van deze deur moesten spelen. Gelukkig was ik een van de eersten die er gebruik van maakte toen het nog enigszins te harden was. Er was geen aparte dames toilet. Ik zal maar niet teveel nadenken over wat de dames schaaksters hiervan vonden.

Op de vraag of er nog andere denksporten beoefend werden bleek dat er ook nog een damvereniging zat. De tafels waren niet geschikt om er te bridgen. Ik kan me voorstellen dat de plaatselijke bridge vereniging daar niet rouwig om is.

Onbegrijpelijk vond ik dat we met 4 teams boven in een kleine ruimte gepropt werden terwijl er beneden een zeer ruime zaal was.

De bar had wat eigenaardigheden. Ten eerste maakt het blijkbaar uit voor welke vereniging je speelt aangezien er per vereniging een eigen prijslijst was. Als je gemiddeld aardig consumeert is het volgens het goedkoopste om van beide verenigingen lid te worden om zodoende altijd de laagste prijs voor een consumptie te kunnen betalen… Ten tweede had de barman wat eigenaardige ideeën. Toen ik een kop koffie wilde bestellen zei de barman dat we bar even gesloten was omdat hij de afwas moest doen..

Wij werden geacht in een klein zaaltje te schaken. Leon voelde de behoefte het wat gezelliger te maken en besloot op elke tafel een plastic bloemstuk te zetten die ergens in een hoek rondslingerden. Nog voor de wedstrijd begon werden de bloemstukken zonder pardon weer verwijderd. Je zou je eens prettig willen voelen in een speelzaal… Ik kreeg acuut heimwee naar het Lorentz.

Net begonnen met de wedstrijd was er een vreemd uitzicht vanuit ons zaaltje naar een speler van het tweede team van Delft. Er werd wat gegrinnikt maar ik had medelijden met de tegenstandster van Richard die als ze opkeek van haar bord tegen een afzakkende broek aankeek met de daarbij vrijkomende blootheid van een deel van zijn lichaam. Laten we het er op houden dat het geen fraai gezicht was. Ik weet niet of het er iets mee te maken had maar Talitha deed wat slechte zetten en verloor kansloos van Richard.

Bij Remco en Otto was er sprake van dubbele blindheid. Remco dacht op een bepaalde zet lang na en deed vervolgens niet de beste. Meteen dacht zijn tegenstander daarna 3 kwartier na en deed ook niet de beste. Remise dus.

Helaas kon Peter niet meedoen vanwege opname in het ziekenhuis. Ik kon het niet nalaten me af te vragen waar Peter zich prettiger gevoeld zou hebben, in deze speelzaal of in een ziekenzaal. Peter, ik hoop dat je snel opknapt! Jochem beleefde weinig plezier aan zijn invalbeurt. Hij baalde erg van de manier waarop hij speelde en verloor dus.

Dirk bereikte een prettige stelling tegen iemand die het al vaker op het bord had gehad met slecht resultaat. Na de wedstrijd besloot hij er toch maar een keer naar te gaan kijken na alweer een nul voor hem en een punt voor Dirk dus.

Wouter speelde een goede pot en wist 2 pionnen te winnen maar kwam alleen in tijdnood. Op het moment dat hij een cruciale beslissing moest maken riep hij vertwijfeld uit “Waarom nu” en besloot voor de zetherhaling te gaan. Natuurlijk bleek de andere methode achteraf makkelijk te winnen…

Leon was de held van de dag. Lang leek hij wat beter te staan maar uiteindelijk kwam het op een geweldig tijdnoodspektakel aan waar Leon na de 40^e zet flink materiaal won en uiteindelijk Leon’s vlag viel. Dat bleek gelukkig voor ons op de 46^e zet te zijn en toen dat bekend was gaf zijn tegenstander direct op.

Tussenstand 4-2 en toen hadden we meteen weg kunnen gaan ware het niet dat zowel Otto als Eelco nog lang gingen proberen hun marginaal betere stellingen te winnen. Begrepen ze dan niet dat we het liefst zo snel mogelijk weg wilden uit deze locatie?

Otto’s tegenstandster deed een zet waarvan ze al gezien had dat die een pion verloor. Toch speelde ze hem, waarom wist ze niet. Vijftien zetten later doet Otto hetzelfde en geeft de pion terug. Had toen gewoon meteen remise aangeboden in plaats van een toreneindspel van 4 tegen 3 op een vleugel te willen winnen.

Eelco won een pion maar lette later niet goed op en was ineens een dame kwijt. Hij kreeg er wel een toren voor en een pion op de 2^de rij met zelfs nog vage winstkansjes. Ook Eelco speelde door tot zijn tegenstandster bijna pat stond. Had gewoon meteen remise aangeboden.

Al met al doen we zowaar nog mee om de titel met ons bejaardenteam. Misschien is bejaardenteam wat overdreven maar onze jongste speler is al 35 jaar. Zou het onze zwanenzang zijn?

Otto

DSC Delft 1	2140	ASV	2144	3	5
1.	Joram op den Kelder	2297	Leon van Tol	2186	0	1
2.	Lisa Hortensius	2118	Eelco de Vries	2185	½	½
3.	Martine Middelveld	2137	Otto Wilgenhof	2202	½	½
4.	Marten Wortel	2307	FM Wouter van Rijn	2171	½	½
5.	Martin Glimmerveen	2050	CM Dirk Hoogland	2111	0	1
6.	Talitha Munnik	2013	Richard van der Wel	2092	0	1
7.	Sebastiaan Smits	2187	Remco de Leeuw	2166	½	½
8.	Jan-Pieter Vos	2014	Jochem Woestenburg	2042	1	0