Geduld

Zaterdagochtend om een uur of 9 sta ik op en open ik de gordijnen. Ik zie dat het een mooi dagje gaat worden; een zonnige dag en de storm van de afgelopen week was ook nergens meer te bekennen. Ook buiten is het aangenaam zacht weer en in de verste verte lijkt er nog geen sprake van winter. Ik rijd naar de Opbouw waar Dirk ons op zal wachten om ons naar het verre Voerendaal te brengen. Meestal rijd ik, maar ik had wel eens zin om achterin te relaxen en bij het avondeten ook wat meer alcohol te consumeren. En inderdaad: de auto van Dirk rijdt erg prettig en kan ook af en toe mijn momenten vinden om op de achterbank even weg te dromen achteroverleunend tegen de fijne zachte hoofdsteuntjes.

Pas vlak voor de afslag naar Voerendaal ben ik weer bij de les en is het nog even een slingerweggetje volgen om bij het gezellige cafeetje aan te komen waar Voerendaal haar thuiswedstrijden speelt. De TomTom van Dirk heeft ons keurig naar de parkeerplaats geloodst en vertelde zelfs dat we aan de linkerkant moesten parkeren!

Bij binnenkomst in de speelzaal blijken alleen de tafels en stoelen er te staan. Ik ben even bang dat we weer moeten meehelpen om de stukken op te zetten en de klokken in te stellen. Er is ook nog geen tegenstander te bekennen, terwijl we toch niet echt heel vroeg zijn. Dan maar gauw het cafeetje in om een kopje koffie te drinken. De barjuffrouw is er gelukkig wel, dat is op dit moment het belangrijkste. Peter en ik zien al snel dat het niet hetzelfde mooie meisje is dat een paar jaar geleden achter de bar stond, maar deze jongedame stelt ons zeker niet teleur. Ook niet in het afrekenen van de 6 drankjes die bij elkaar maar 10 euro kosten….

Op het moment dat ik aan het bestellen ben zie ik dat de rest van het team binnenkomt. We zijn met z’n zevenen nu, dus we zijn compleet. Over Eelco hoeven we ons geen zorgen te maken; er is immers geen tweede Voerendaal, dus ik vertrouw erop dat hij gewoon om half één aanwezig is. Half één?? Ow shit ja, we gaan vandaag een uur eerder beginnen dan normaal!! Weet Eelco dat wel??

Dan de wedstrijd: captain Richard heeft er deze keer voor gekozen om geen tactische opstelling tegen dit team in te zetten, maar gewoon op volgorde van sterkte. Na twee uur spelen komt mijn Duitse tegenstander met Russische achternaam met een remisevoorstel. Ik overleg met mijn captain en hij zegt dat dat al het derde remiseaanbod is van de tegenstanders binnen een paar minuten. Even later begrijp ik dat het voorstel er zou zijn om er in de hele wedstrijd maar meteen een gelijkspelletje van te maken. Gezien de stand op de borden op dit moment misschien niet eens een slecht voorstel voor ons, maar gezien de stand in de klasse kunnen we beter ‘gokken’ om nog kans te maken op het kampioenschap. Otto zegt, zoals wel vaker, dat hij veel vertrouwen heeft in zijn stelling en liever wil doorspelen. Ook het feit om vier uur te moeten reizen voor een partijtje van twee uur schaken zint hem niet. Toch besluit ik, kopman van het vlaggenschip van ASV, om de remise, met meer dan een half uur minder op de klok dan mijn Russische tegenstrever, professioneel aan te nemen. Teamgenoten verwijten mij dat ik bang ben voor de achternaam, maar ik weet wel beter; ik zou vandaag immers het verslag schrijven en heb nu de tijd om goed overal rond te kijken en de stellingen in me op te nemen, daar waar het anders altijd aan me voorbij gaat.

Niet veel later nadat ik de remise geaccepteerd heb, zie ik dat Otto inderdaad heel erg goed, waarschijnlijk zelfs gewonnen staat. Eerder in de partij toen ik zijn stelling zag, zag ik dat hij een pionnetje achterstond zonder ogenschijnlijke compensatie. Blijkbaar zat ik niet goed in de stelling, want toen al zag zwarts stelling er bedenkelijk uit volgens Fritz.

In deze stelling speelt zwart 9…Pxe4. Deze zet is volgens Otto de zet die juist niet goed is. Weliswaar wint zwart een pion, maar zijn stelling valt heel snel ineen. Wit ontwikkelt razendsnel zijn stukken en zwart heeft daar geen antwoord op. Er volgde 10. Pxe4 Lxd4 11. Lg5 f6 12. Lh6 Lf5 13. Lf3 Pd7 14. Tad1 Lxb2

15. Pxd6!! Een fraaie zet die er niet alleen voor zorgt dat wit een pionnetje terugwint, ook is later …c6 niet meer mogelijk. Als zwart de dame neemt volgt 16. Ld5+ Kh8 17. Pf7+ Kg8 18. Pxd8+ Kh8 19. Pf7+ Kg8 20. Pd6+ Kh8 21. Pxe8 (dreigt 22. Lg7#) Txe8 22. Td2 en wit wint nog één van beide lopers. 15…cxd6 16. Dxb2 Pc5 17. Ld5+ Kh8 18. Tfe1 Te5

Zwart probeert nog de e-lijn en de a1-h8 diagonaal te sluiten, dus wit speelt logischerwijs 19.f4 Txe1+ 20. Txe1 Ld7 (er dreigde immers het mooie 21. Te8+ Dxe8 22. Dxf6#. 20…Pd7, met het idee om f6 te dekken is ook geen pretje: 21 h3! met simpelweg de dreiging 22. g4, omdat de loper geen velden meer heeft. Na …Ld3 komt Dc3.

Helaas miste Otto hier mat in 7! 21. Lg5 Kg7 22. Lxf6 Kh6 (22. Dxf6 23. Te7+ gaat sneller mat). 23. Lg7+ Kh5 24. Lf3+ Lg4 25. Lxg4 Kxg4 26. h3+ Kxf4 ( Kh5 27. De2+ Kh4 28. Dg4#) 27. Lh6+ en 28. Df2#. 21…Pe4 22. Txe4 Kg7 23. Lxf6+ Kh6 24. f5 Db6+ 25. Dxb6 gxf5 26. De3+ f4 27. Dxf4+ Kh5 28. Dg5#. Nu ging de partij na 21. Te3 Tb8 22. f5 b5 23. fxg6 hxg6 24. Lg5 Kh7 25. Lxf6 bxc4 26. Dd4 Tb1+ 27. Kf2 1-0 ook snel uit.

Otto had, net als vele andere spelers, geduldig zijn partij uitgespeeld. Niets overhaasts na pionverlies en ook het Lg5 liet nog 4 zetten op zich wachten. Zwart kon al niet veel meer uitrichten in die stelling.

Eelco kwam met zwart niet al te best uit de opening. Hij snoepte nog een pionnetje mee, maar zijn koning bleef ongerokeerd op de achterste rij staan. Nadat de tegenstander zijn pionnetje terugwon had Eelco inmiddels al een stevig pionnencentrum en had hij zijn stukken ontwikkeld. Het gevaar was geweken en remise het logische resultaat. Eelco bleef in deze partij erg geduldig zijn stelling verdedigen en zodra de tijd daar was, kon hij zich langzaam uit de schulp trekken.

Léon stond de hele middag moeilijk met de zwarte stukken had ik het idee. Zijn loper op c8 leek begraven en wit leek met wat meer ruimte wat prettiger te staan. Wit kon daar niet heel veel mee doen en Léon hield de boel met veel geduld (op de wijze van Eelco) bij elkaar. In zwarts tijdnood was het toch wit die moest uitkijken dat zwart niet het initiatief ging overnemen op de damevleugel. Op tijd bood hij remise aan en met nog een paar minuten op de klok leek het me een verstandige beslissing om dat aan te nemen. De eerste helft was voor ons en we stonden 2,5-1,5 voor!

Een meevaller was er voor Peter. In een loopgravengevecht waarin Peter met wit iets meer ruimte had, was er toch niet veel aan de hand voor zwart. Tegenstander Erik-Jan Morren had zijn verdediging op orde en het leek nog een lange klus te gaan worden. Peter bleef geduldig de druk opvoeren en, vlak voordat de tijdnoodfase aanbrak, offerde zwart een stuk dat incorrect bleek. Peter kon een tussenzet doen door een paard te slaan en het volledige stuk te incasseren.

Dirk speelde, net als Peter, een positionele loopgravenpartij waarin weinig stukken geruild werden. Dirk hield de zaak onder controle en loerde geduldig op kansen. Zeker in de inmiddels opgekomen tijdnood hoopte Dirk erop dat zijn tegenstander ergens de mist in zou gaan. Die verslikte zich niet en remise was ook hier het resultaat.

Richard kwam op bord 8 met zwart door een onnauwkeurigheidje een pion achter. Met taai spel wist hij geduldig zijn tegenstander op afstand te houden en het materiaal uit te dunnen. Ook Richard wachtte, net als Dirk, de tijdnoodfase af om te zien of er nog kansen zouden komen. Die kwam er ook, omdat tegenstander Marcel Winkels het allemaal niet zo snel meer zag. Het remiseaanbod van de witspeler werd zelfs met een pion minder door Richard afgeslagen. Richard kon even later al zijn pion terugwinnen met behoud van goede stelling, omdat zijn tegenstander alleen maar hangende isolani’s had. Richard ging hier toch echt een beetje te ver met zijn geduld en pakte maar niet die pion terug. Een klein momentje van onachtzaamheid dwong hem zelfs een loper tegen een paard te ruilen, terwijl hij natuurlijk liever het machtige loperpaar wilde behouden. De stelling bleef nog steeds licht beter voor zwart, maar wit keepte het eindspel goed en kon zijn paard offeren om Richard met een randpion en loper van verkeerde hoek te laten zitten. Zover kwam het echter niet en er werd al eerder tot remise besloten. De matchpunten waren nu immers veilig!

Als laatste wachtte Remco, die toch echt het meeste geduld van iedereen had, zijn kansen af tegen Jürgen Fuhs. Waarschijnlijk wilde hij eerst afwachten wat Richard zou doen alvorens risisco’s te gaan nemen (voor zover dat mogelijk was in die stelling). Toen Richard dus de matchpunten had binnengebracht, kon Remco nu echt het eindspel uit proberen te melken. In een technische stelling waar ook hij een pion had geofferd, was het een kwestie van kiezen welke hij terug zou pakken. Net als Richard bleef hij de druk erop houden voordat hij de pion terugwon. Misschien ook wel om niet al te veel stukken te ruilen. Op een gegeven moment ruilde hij toch de paarden om de pion terug te winnen. In de tussentijd had hij zijn zware stukken al in goede positie gemanoeuvreerd. Ik dacht dat hij wel eerder een pion had kunnen winnen, maar Remco had geen haast. Ik vraag me af of zijn tegenstander niet remise had kunnen claimen vanwege de 50-zetten regel, zoveel geduld had Remco. Aan het eind bracht een nietig pionnetje de winnende doorbraak met d4-d5.

Eindstand dus 5,5-2,5 voor de oplettende lezer. Gezien de stellingen halverwege de wedstrijd, lijkt me deze score geflatteerd, maar wel een prima solide resultaat zonder nederlagen!

Bij de chinees genoot iedereen van zijn eten en ik kon eindelijk een paar biertjes (meer) drinken. Na een paar biertjes kwam ik er achter dat ik nog wel een stukje met de auto naar huis moest, die ik vlakbij de Opbouw had staan…..Gelukkig kan ik in Dirks auto geduldig wachten tot mijn alcoholpromillage is gezakt tot het toegestane….

1. Phillipp Schapotschnikow (-) - Wouter van Rijn (2146)       ½-½
2. Bob Merx (2167)                   - Eelco de Vries (2168)        ½-½
3. Henk Temmink (2201)           - Otto Wilgenhof (2239)         0-1
4. Luc Zimmermann (2069)       - Dirk Hoogland (2141)          ½-½
5. Jurgen Fuhs (2015)               - Remco de Leeuw (2159)      0-1 
6. Claus Andok (2106)              - Léon van Tol (2189)             ½-½
7. Eric Jan Morren (1766)         - Peter Boel (2031)                 0-1
8. Marcel Winkels (1980)          - Richard van der Wel (2110)  ½-½