Feeststemming in Roosendaal

Richard is een man die een grote ontwikkeling heeft doorgemaakt. Jaren geleden toen ik hem leerde kennen was het een onbeduidende schaker, een boertje uit Rotjeknor die hier in de grote stad wanhopig carierre probeerde temaken maar leek te zijn gestrand als een middelmatig apothekertje.
Wat een schril contrast met nu.
Wonend op stand, een prachtige minnares, gezien en getapt in de innerircle, topchirurg in het Rijnstate en last but not least : de absolute leider van het onvolprezen ASV !!
Een leider die op soevereine wijze rare tijdsverschijnselen als inspraak en democratie buiten de deur weet te houden net zoals zijn grote voorbeeld, de Postduif Vereniging Venlo.
Na deze kleine loftrompet is het tijd om over te gaan naar de gespeelde partijen en dan maar gelijk de meest verrassende, die van leider Wel.
Richard zoals altijd keurig gekleed in een onberispelijk pak van Bosch overklastte zijn tegenstander volkomen in de opening maar vergat, afgeleid door allerlei kleine incidentjes binnen ons team, de zaak af te
ronden.
Met een lafhartige klap van links werd hij geveld. In de post mortem werd Richards chirurg zijn zelfs in twijfel getrokken, een aantijging die onze grote man pareerde met de onsterfelijke woorden dat hij als hij had gewild het "in potentie was geweest" en of de ander "misschien solliciteerde naar een kopstoot" Hulde voor zoveel daadkracht!
Remco was helemaal teug aan het front!
Amper binnen begon hij zijn tegenstander van Roosendaal met een waanzinnige
blik in de ogen te achtervolgen en passant her en der een emmer water klaarzettend voor als de zaken echte maatregelen zouden vergen.
Remco is op zijn sterkst als hij de ongelijke machtsverhoudingen op het bord weet te gebruiken voor eigen gewin en genot. Na een wat al te brute pionwinst bleek hij helaas opeens de ruiten van de (linkse) kerk te hebben ingegooid en werd door zijn opponent gedwongen tot passiviteit.
Remise derhalve.

Otto is een man die doorgaans niet voor de problemen wegloopt, sterker iemand die zijn verantwoordelijkheden neemt en weet wanneer je moet stoppen en wanneer je moet doorgassen.
Na een door zijn tegenstander passief
behandeld gambiet trok Otto hem zoals dat in vakjargon heet " volkomen over de bar heen".
Wanneer Otto zijn neiging kan onderdrukken om overal inspraak in te willen hebben en het beloop van ons eerste overlaat aan onze sterke man cq onze leider voorspel ik hem nog een glansrijke toekomst.
Met mijzelf gaat het de laatste tijd erg goed het geld stroomt binnen als water. Mijn smsdiensten "natte lopergleuf nl" en "de koning op zijn knieen" leggen mij geen windeieren. Mijn in luxe zwart glimmend leer gebonden leerboek "de dame als paard " gaat als een warm broodje over de toonbank.
Een partij spelen tegen een kippie is me dan ook op het gespierde lijf geschreven. Een beetje tam beginnen, het is fijner als je er met zijn tweeën lol van hebt, maar op het moment dat ze denken dat ze kunnen schaken: een
heftige spanking op de wulps uitnodigende billetjas rrrrrr heerlijk.
Helaas mocht het zover niet komen toen ik op het punt stond mijn ware aard te tonen werd ik door duistere krachten gedwongen remise aan te bieden. Ik wil niet dat een overwinning ten koste gaat van mijn gezin lees: mijn club.
We worden al voldoende gedemoniseerd.

s Ochtends zijn we voor vertrek (Richard en schrijver dezes) eerst even met de bus naar Rozendaal op en neer geweest om ons gewaardeerde lid Eelco de V. op te halen. Na zijn faut-pas van de vorige wedstrijd hadden wij het vermoeden dat de goeierd er alles aan zou doen om herhaling te verkomen.
We hadden ingecalculeerd dat hij waarschijnlijk op het station de nacht had gebivakkeerd ten einde op tijd te zijn.
Het was dus een lichte teleurstelling voor hem dat hij na ontwaken nog bijna twee uur moest reizen hetgeen zijn nederlaag wel verklaard.
Peter Boel heeft bezigheden buitenhuis, dat wil zeggen, hij reserveert zijn schrijftalent niet alleen voor deze site en het partijblad, hij laat zich in met pseudo -litteraire schaaktijdschriften.
Alleen van de naam al rijst mij het kippenvel: matten!
Peter! Jongen! Laat je niet inlijven door dit soort studeerkamertijgers die enkel voor eigen parochie preken! blijf de postduif trouw!
De stukken die je schrijft geven het vermoeden van een robuuste kaak van bontekoe een kerel van stavast je neiging naar niet westerse sentimenten zijn je vergeven als je je maar niet inlaat met dit subversieve tuig.
O ja, ook nog een strak partijtje overigens.

De aandachtige lezer heeft nu kunnen concluderen dat de stand 3-3 is en dat er nog twee partijen besproken moeten worden.
De nog aandachtigere lezer zal opmerken dat er eigenlijk nog geen een partij besproken is en daarin heeft hij gelijk.
Om met dit mooie gegeven niet te breken ga ik niets schrijven over de partij van Léon aan het eerste bord. Wat een sprong trouwens zo van het tweede naar het eerste en dan ook nog het hoogste bord en winnen.
Meestal zie je dit alleen maar op de tegenovergestelde volgorde maar genoeg over mijn lijden.
Petje af voor Léon zeker wanneer je hem zou inschatten naar de eerste impressie die hij maakt. Niet dat ik lullig wil doen maar sommige fenomenen zijn exemplarisch voor de gedurfde grapjes die onze heiland placht uit te halen .
Zo! die zit!
Als laatste teamgenoot blijft Dirk over om aan mijn verbale rapier te rijgen maar gezien het totaalplaatje wat hij afgelopen zaterdag neer zette zal ik mij matigen. In het bondsblad stond dat de grote Deense meester Larsen dit tranendal verlaten heeft niets bleek echter minder waar: daar zat opeens zijn stoffelijke reïncarnatie in de vorm van Dirk! En dat vooral op het bord!
Toen de grote meester zelf in 1986 een supertoernooi moest spelen
in Brussel met oa de drie Ka s was hij wat stil . Zijn vrouw vroeg waaraan
hij dacht en het antwoord luidde:
De versnelde draak! En aldus geschiedde: Dirk/Larsen verpletterde zijn opponent middels de draak binnen twintig zetten, een onvervalste miniatuur de nagedachtenis van deze grote Deen waardig .
Met deze overwinning in de pocket mogen we dus hopen dat onze gedoogsteun aan de KNSB gewaarborgd blijft. Uiteraard hebben we dit in verscheidene toonaarden gevierd jammer was wel dat het hotel waar we speelden Heineken op de tap had .
Ons onvolprezen mannetjesputter R de Leeuw heeft ze daarom duidelijk moeten maken dat dit voor een sterrenteam als het onze onaanvaardbaar is.
Op volkomen eigen wijze heeft hij bij ons vertrek de ruimte voor de post gevuld met de inhoud van zijn blaas zodoende een visitekaartje achterlatend dat hun nog lang zal heugen.
Ja, dat was huilie huilie voor Roosendaal!

Sander Berkhout

De Pion 2           - ASV 1                3 - 5
Stefan Colijn  (2152)-Léon van Tol   (2175)0 - 1
Peter Dankers  (2133)-Eelco de Vries (2211)1 - 0
Benny Onrust   (1951)-Otto Wilgenhof (2243)0 - 1
Bo de Veth     (1972)-Dirk Hoogland  (2117)0 - 1
Ngo Hin cheng  (1932)-Peter Boel     (2040)0 - 1
Jos Kuijpers   (1981)-Remco de Leeuw (2185)½ - ½
Marloes Peeters(1964)-Sander Berkhout(2104)½ - ½ 
Bart Peeters   (1885)-Richard vd Wel (2099)1 - 0