13 april 2013

HWP 1 - ASV 1


ASV 1
Wat een voorspelbaar team. Althans qua uitslag. Voor de zesde keer (van de acht) een op het oog duidelijke 5 -3 overwinning. Het lijkt een simpele reeks, maar niets is minder waar. Zo ook deze wedstrijd.
Het begint al met de opstelling. Leon is uren bezig geweest met allerlei wiskundige formules en statistieken om tot een opstelling te komen. En dan enkele dagen voor de wedstrijd blijkt bord nummer één (althans de speler daarvan) niet te kunnen. Begint alles weer opnieuw, met een wonderbaarlijk eindresultaat. Bord 8 komt op 1 en de invaller komt op 8.

We verzamelen in alle vroegte bij de teamleider en krijgen daar de heerlijkste koffie geserveerd. We worden echt in de watten gelegd. Ondertussen wordt op speelse wijze, gelardeerd met fraaie anecdotes, de tegenstanders geanalyseerd. Goed voorbereid stapten we in twee auto’s om richting Haarlem te vertrekken. Helaas zat onze teamleider in de andere auto anders waren we slinks terug gekeerd om nog een kop koffie te drinken, want daar hadden we nog alle tijd voor gaf onze navigatie aan.

Dat die gelijk had bleek wel. We arriveerden zonder problemen bij HWP in hun fraaie locatie. Gelukkig was de bar bezet want er was nog geen schaker te ontdekken, laat staan een schaakbord. Dat veranderde gelukkig snel en we zaten, natuurlijk met Eelco als uitzondering, netjes om 13.00 uur achter het bord. Daar ontspon een fraaie strijd op de acht borden.
Na anderhalf uur spelen constateerde ik dat er nog weinig te zeggen was over de uitslag. Wel zag ik de meest bizarre pionnenstructuren op de borden staan. Zo had Wouter na 1. c3 binnen de kortste keer een vijandelijke pion op h4 staan.

Michel zat naast me en wist zijn stukken zo neer te zetten dat het zijn tegenstander net niet lukte om voordeel uit zijn stelling te halen. De hatelijke nul was dus directe van het scorebord voor beide partijen. De partij van Wouter, mijn andere buurman, heb ik ook lang kunnen volgen (niet begrijpen). De vroege pion op h4 was een voorbode. Langzamerhand werd Wouter steeds verder terug gedrongen en leken zijn beide lopers wel opgeschoten pionnen. Zijn tegenstander vond de zwakke plek en als laatste kon Wouter de stukken in het doosje doen.
Leon en Eelco zorgden voor twee vlotte punten. Remco Gerlich onze invaller bleek geen trauma over gehouden te hebben van zijn vorige invalbeurt. Op fraaie wijze verleidde hij zijn tegenstander tot een blunder en incasseerde nu het volle punt.
Dit seizoen moet ik maar snel vergeten. Ook nu was een vette nul het resultaat. Met het punt van Remco en de remise van Otto waren de te verwachten 5 punten binnen.

De laatste ronde is al over twee weken. Een echte kraker de nummers 1 en twee spelen tegen elkaar. Leon heeft over uren gedraaid om nu al tot een opstelling te komen. Hoe zullen we nu de vijf bordpunten binnen halen?

Dirk