Een hele mooie dag...

De eerste ronde van het nieuwe seizoen, waar we na een paar jaar in een noordelijke poule weer bij de zuiderlingen zijn ingedeeld. Het is een klasse met heel veel (maximaal 10) ongeveer gelijkwaardige teams en op het eerste oog geen uitgesproken favorieten voor het kampioenschap of om te degraderen. Deze zaterdag kwam Venlo op bezoek, op rating vergelijkbaar met ons.
De voortekenen waren goed, de afgelopen dagen was het prachtig weer geweest en ook zaterdagochtend kon ik onder een strak blauwe lucht naar Presikhaaf fietsen om de hele dag binnen te zitten schaken. Toen ik aankwam ging het alarm af, wat misschien als een waarschuwing geinterpreteerd had moeten worden.
Helaas zouden we niet op volle oorlogssterkte zijn vanwege de afwezigheid van Eelco, maar in Frank hadden we een waardige vervanger. Na een praatje van de voorzitter werden de eerste zetten van het nieuwe seizoen dan eindelijk gespeeld, en op Richard en mij na was iedereen na een paar uur redelijk uit de opening gekomen. Otto stond een beetje passief, maar had daar wel een pion voor.
In mijn partij kwam ik na een mindere opening tot een gelijke stelling, waarna ik besloot om een pion te offeren, terwijl dat niet nodig was. Mijn tegenstander nam de pion aan en ik was druk bezig om aan te tonen dat ik voldoende spel daarvoor had. Helaas kostte mij dat erg veel tijd. Nadat ik toch een gewonnen stelling had weten te bereiken, ging het in de laatste paar zetten voor de tijdcontrole mis en gaf ik op zet 40 ook nog de remise weg die binnen handbereik lag. Na nog twintig minuten (waarin het alarm voor de derde keer afging) moest ik helaas opgeven.
Over de andere partijen kan ik kort zijn.
Ik heb er erg weinig (lees niets) van meegekregen. Toen ik ging analyseren stond Otto nog steeds passief en was alleen zijn pion meer kwijt, Richard had ondertussen geen slechte loper meer, maar een kwaliteit minder en Sander, Remco en Peter waren al klaar met hun partij. Sander moest op herhaling van zetten ingaan omdat anders zijn tegenstander met zijn paard van b4 op d3 zou slaan waarna hij meteen de pion op b2 zou dekken. Ook Remco had remise gespeeld.
Peter had Lb3 moeten doen, want zijn tegenstander had waarschijnlijk toch niet voor Lf6 gekozen, anders had hij dat wel al eerder gedaan. Zoals het nu ging had hij wel een paard en dame in de stelling van zijn tegenstander, maar nadat hij het paard op f7 had geofferd, waren zijn kansen verkeken en had hij verloren.
Even later waren alle partijen afgelopen. Otto zijn tegenstander speelde een mooie combinatie, dat leverde een vol punt op. Richard had gewonnen, omdat zijn tegenstander wilde forceren nadat Richard voldoende spel voor de kwaliteit had gecreeerd. Frank verloor een toreneindspel dat volgens Sander remise was en Wouter had verloren omdat hij, hoewel erg goed gespeeld, meer wist van alle andere partijen dan van die van hemzelf, zo bleek bij de chinees.
Want ondanks het uiteindelijke verlies, 7-1 voor ons was waarschijnlijker geweest, bleef het mooie weer aanhouden en konden we met een heerlijke temperatuur naar het restaurant fietsen. Daar kozen we maar voor een eigen tafel, omdat de andere teams wel goede prestaties hadden neergezet. Vier gangen, drie uur en twee onderwerpen later (roken in café/restaurant en poker) gingen we toch nog voldaan huiswaarts. Die nederlaag kon deze prachtige dag niet verpesten!

ASV 1                     - Venlo 1                 2 - 6
Otto Wilgenhof      (2198)-Joep Nabuurs      (2181) 0 - 1
Léon van Tol        (2204)-Maarten Strijbos  (2305) 0 - 1
Sander Berkhout     (2160)-Joachim Guddat    (2184) ½ - ½ 
Remco de Leeuw      (2155)-Rudi van Gool     (2189) ½ - ½ 
Wouter van Rijn     (2171)-Rainier Montignies(2173) 0 - 1
Peter Boel          (2045)-Bas v/d Grinten   (1944) 0 - 1
FrankSchleipfenbauer(2012)-Thijmen Smith     (1971) 0 - 1
Richard v/d Wel     (2029)-Piet Thijssen     (1901) 1 - 0