De kop is er af
De eerste ronde stond meteen de wedstrijd tegen de
belangrijkste titelkandidaat op het programma. Ondanks de afwezigheid van onze Zuid-Limburgers,
was de sfeer vooraf opperbest. Barth en Anne Paul vielen in en ruim voor
aanvang waren we compleet in het denksportcentrum in het hoge noorden. We
hadden ruim de tijd om even bij te praten, Eelco met verhalen uit Saudi-Arabië,
Wouter over het leven als kersverse vader en natuurlijk allerlei Andre (schaak)avonturen
van de afgelopen zomer.
Toen we mochten beginnen bleek het verschil op papier erg
groot te zijn en ondanks de overtuigende cijfers hebben we goed partij gegeven.
Na twee uur spelen stond het er voor mijn gevoel prima voor. Ondanks dat door
de onzen meer tijd was gebruikt, stonden Bob, Jaap, Peter, Wouter en Anne Paul
beter. Dirk, Eelco en ik stonden minder en de rest gelijk. Toen dan even later
Dirk plots (althans voor mij) won door een slimme schwindel, leek een
verrassing in de maak. Helaas ging het anders.
Jaap wist wel een klein voordeel vast te houden, maar het
was niet genoeg voor een vol punt. Daarna maakte Sipke gelijk. Bob stond
kansrijk, maar gebruikte te veel tijd om te berekenen of zijn aanval door zou
slaan. De tijdnood zorgde ervoor dat het mis ging. Daarna bracht ik ons weer op
voorsprong. Na een foutief pionoffer, kreeg ik na wat onnauwkeurige zetten van
mijn tegenstander toch wat compensatie. Ik offerde mijn dame tegen toren en
stuk en toen hij een zet miste, moest hij de dame geven terugofferen voor een
ongeveer gelijke stelling. Hij dacht echter nog iets anders te hebben, maar dat
kostte een volle toren. Binnen een minuut stond het weer gelijk. Barth speelde
zijn stelling iets te passief en werd weggedrukt door de zware stukken van
Joost.
Met het beeld van het tweede uur ging ik rond kijken in de
verwachting dat het spannend zou worden de laatste uurtjes. Helaas bleek het
anders. Otto kon kiezen of hij een pion of een kwaliteit wilde offeren. Het
werd een kwaliteit, maar uiteindelijk bleek hij onvoldoende tegenspel te kunnen
creëren. In ieder geval alweer een titelhouder gehad op weg naar zijn tweede
meesternorm… Peter breidde de achterstand uit. Ergens heeft hij gewonnen
gestaan, maar een muur duw je niet zomaar om en langzaam maar zeker bleek Erik
toch de sterkste. Ook Wouter verloor de grip op zijn goede stelling ergens.
Daarmee hadden we dus al verloren.
Eelco had de hele partij passief gestaan, maar de torens en
een licht stuk waren geruild en hij stond nog steeds. Toen hij dreigde een stuk
te gaan winnen, ging zijn tegenstander diep de denktank in en kwam met een
prachtige zet die meteen won door een prachtig matbeeld. Het was meteen uit.
Eelco toonde zijn sportiviteit door zich mat te laten zetten. Als laatste was
Anne Paul bezig. Nadat hij de pion die hij had gewonnen had teruggegeven, kwam
hij in een paard-loper eindspel terecht waarin zijn tegenstander nog wat kon
proberen. Dat deed hij dan ook heel lang en na een paar keer de beste
verdediging te hebben gemist, moest ook hij de koning omleggen. Hierna gingen we gezellig chinees eten, met live-muziek van
een beduidend hoger niveau dan de vorige keer! De gerechten waren goed en
werden ook op verzoek aangevuld. Daarbij de goede gesprekken, waaronder
verhalen over verschillen in communicatie tussen de locals en westerlingen.
Waar zij ons soms niet begrijpen qua werk en sport, blijkt dat wij weer wat meer moeite hebben
met het begrijpen van avances…
Wordt vervolgd, over twee weken in Arnhem
