21 december 2010

Geslaagde stukkenjacht

Door Peter Boel

Vol verwachting reden we op 8 december ’s avonds door de sneeuw naar Tilburg voor het bekertreffen met Stukkenjagers. Zouden we tegen 4 stukken moeten spelen? Bianca Muhren? Anne Haast? Lisa Schut? Marlies Bensdorp? Arlette van Weersel? Die laatste hadden we al een paar weken eerder getroffen bij De Pion in Roosendaal, maar speculaties over een volledig damesteam waren niet helemaal uit de lucht gegrepen.
Na slim parkeerbeleid van Otto (“altijd moeilijk parkeren in Tilburg, ik zet hem gewoon hier neer!”) haalden we een frisse neus tijdens een wandeling van een half uur naar het Tilburgse Harmoniegebouw aan de Stationsstraat. Een prachtig pand met een monumentale voorgevel; binnen een fraaie bar met veel hout en dure biertjes – voor een schaker tenminste. Mooie schilderijen en blaasinstrumenten aan de muur, ruime vertrekken. Alleen het heilige der heiligen, waar wij mochten spelen, was vrij klein en bovendien al half bezet door drie borden van de vooruit te spelen wedstrijd Utrecht-Voerendaal, met vele IM’s en GM’s.
Het team dat tegen ons opdraafde bestond uit Herman Grooten, Anne Haast, Mark Haast en Mart Nabuurs. Niet misselijk. Maar tegen dit team hebben we onze naam als bekertijgers weer eens waargemaakt en een wedstrijd gespeeld die historisch genoemd mag worden. Na een dik uur spelen liepen we elkaar aan te kijken en we dachten alle vier hetzelfde: als dit allemaal goed gaat pakken we ze met 4-0…

Ikzelf kwam aan bord 4 met een variant op de proppen waarover ik net twee dagen eerder een nieuw boek, van Grigory Bogdanovsky, had gekocht. De Colle-Zukertort variant: hakken en zagen! Gelukkig was ik met lezen nog niet aan de beste varianten voor zwart toegekomen. En warempel, Nabuurs was duidelijk niet op zijn gemak en kreeg al snel een enorme aanval op zijn dak.

Boel – Mart Nabuurs
1.d4 d5 2.Pf3 e6 3.e3 Pf6 4.Ld3 Pbd7 5.b3 Ld6 6.Lb2 c5 7.0–0 0–0 8.Pe5 Dc7
8...Db6!? 9.c4.
9.f4 b6 10.Tf3!?
Gangbaarder is hier 10.Pd2 Lb7 11.Pxd7 Pxd7 12.dxc5 en dan het beroemde dubbele loperoffer op h7 en g7, wat overigens niet zo duidelijk is. Met 10.Tf3 leek het me nog iets duidelijker. Het paard op b1 blijft onontwikkeld, maar in de ideale versie van de offers heeft wit dat paard niet eens nodig in de aanval...
10...Pe4!? 11.Lxe4
Een lastige keuze. 11.Pd2 is niet zo geweldig wegens 11...f5; Maar 11.Pc3!? f5 12.Lxe4 fxe4 13.Pb5 Db8 14.Th3‚ ziet er ook goed uit.
11...dxe4 12.Th3
Misschien ook 12.Tg3!? Pxe5 13.fxe5 (13.dxe5 Le7 14.Dh5 Td8 15.Pa3 is onduidelijk) 13...Le7 14.Pc3 cxd4 15.exd4 Lb7 16.Dg4 g6 17.Tc1 met een wit voordeeltje.
12...f6?!



Laat iets toe. Beslist nodig was 12...cxd4! 13.Lxd4 (13.Dxd4 Lxe5 14.Dxe4 f5 15.Lxe5 Pxe5 16.Dxe5 Dxe5 17.fxe5 Td8 18.Pc3 La6! is goed voor zwart) 13...Lxe5 14.fxe5 f6 15.Dh5 h6 16.exf6 (16.Tg3? fxe5) 16...Pxf6 17.De5 (17.De2? e5) 17...Dxc2 18.Pa3 met compensatie.
12...f5 13.Pa3 La6 14.Pxd7 Dxd7 15.dxc5 bxc5 16.Tg3 is goed voor wit.

13.Dh5!
Ook 13.Pc4 was OK, maar daarvoor speel je niet de Zukertort!
13...fxe5
13...h6 14.Pg4! (ik had 14.Pg6!? gepland, maar dat is onduidelijk na 14...cxd4) 14...Tf7 15.Dg6 Kf8 16.Pc3 Lb7 17.Pxe4 Dc6 18.Pgf2 cxd4 19.Pxd6 Dxd6 20.Lxd4 e5 21.Lb2 exf4 22.Td1 en wit staat wat beter.
14.Dxh7+ Kf7 15.Dh5+
Hier zag ik spoken. Wit kan gewoon 15.fxe5! spelen: 15...Pxe5 16.dxe5 Lxe5 17.Dh5+ en na 17...Kf6 wint 18.Pc3!.
15...Kg8



16.fxe5!?
Ook mogelijk, en misschien iets safer, was 16.dxe5 Le7 17.Pc3±.
16...Le7
Legt het hoofd eigenlijk al in de schoot. Tijdens de partij keek ik lang naar het cruciale 16...cxd4!?. Wit heeft nu diverse mogelijkheden, de sterkste is 17.exd6! (niet 17.Lxd4? Lxe5! en nu wreekt zich de witte onderontwikkeling op de damevleugel: hij is te laat met zijn aanval) 17...Dxc2 18.Dh7+ Kf7



En nu was ik 19.Pd2! van plan, wat ook goed blijkt te zijn: 19...Dxd2 (19...Dxb2 20.Tf1+ Ke8 21.Txf8+ Pxf8 22.Dxg7!+-) 20.Tf1+! (onduidelijk is 20.Lxd4? e5 21.Tf1+? Ke6!) 20...Ke8 21.Dg6+ Kd8 22.Dg5+ Tf6 (22...Pf6 23.Dxg7) 23.Th8+ Pf8 24.Txf6 gxf6 25.Txf8+ Kd7 26.Db5+ Kxd6 27.La3+ Kc7 28.Tf7+ Kd8 29.Le7+ Kc7 30.Lxf6+.
Nog beter is 19.Tf3+! (niet gezien) 19...Ke8 (19...Pf6 20.Txf6+! Kxf6 21.Pa3 Dxb2 22.Tf1+ Ke5 23.Pc4+) 20.Dg6+ Kd8 21.Txf8+ Pxf8 22.Dg5+ Kd7 23.De7+ Kc6 24.Dc7+;
Ook 19.Pc3!? en zelfs 19.Pa3 blijken te winnen.
17.Dh7+
Ook 17.d5! is aantrekkelijk.
17...Kf7 18.Tg3 Ke8
18...Tg8 19.Pc3! La6 (anders 20.Tf1+) 20.Pxe4 Le2 (verhindert 21.Tf3+) 21.Dg6+ Kf8 22.Te1 Lh4 23.Txe2 Lxg3 24.Pg5! enz.
19.Txg7 Pb8 20.Pc3!



De laatste stoottroepen worden aangevoerd. Zwart is reddeloos verloren.
20...Pc6
20...cxd4 21.Pb5 Dd7 22.La3! Pc6 en nu is 23.Tf1! een echte killer.
21.d5! exd5 22.Pxd5 Db7 23.Pf6+ Kd8 24.Td1+
En opgegeven wegens 24...Kc7 25.Txe7+ Pxe7 26.Dxe7+ Kb8 en nu is 27.Pd7+ het hardst.

Ondertussen was Otto aan het topbord ook lekker bezig. Grooten waagde zich aan het Koningsindisch, en dan moet je tegen Otto van goeden huize komen. Dat komt Grooten ook, maar er ging toch al snel iets mis met hem.

Grooten - Wilgenhof
1.d4 Pf6 2.c4 g6 3.Pc3 Lg7 4.e4 d6 5.Pf3 0–0 6.h3 e5 7.d5 Pbd7 8.Lg5 h6 9.Le3 Pc5 10.Pd2 a5 11.g4 Ph7
Frequenter zijn 11...c6, 11...Pe8 en 11...Ld7. Otto wil het niet te ver laten komen op de koningsvleugel. Hij had gezien dat Nijboer dit ook eens tegen Grooten had gespeeld.
12.h4 f5



13.g5?!
Een dubieus nieuwtje. Wit moet op f5 ruilen. Bekend is nog een partij Grivas-Kummerow, Dortmund 1992, waarin zwart door de Griekse GM overspeeld werd na 13.gxf5 gxf5 14.exf5 Lxf5 15.Dh5 De8. Erg zorgelijk lijkt me dit niet voor zwart, maar wit scoort er wel hard mee.
13...hxg5 14.h5 g4! 15.hxg6 Pf6



Wouter en ik hadden in deze stelling eigenlijk 15...Pg5!? verwacht, maar de tekstzet ziet er ook goed uit.
16.f3?!
Dit ziet er niet vertrouwenwekkend uit. Wit kon enige controle houden met 16.Lxc5 dxc5 17.De2! gevolgd door lange rokade.
16...De8 17.Pb5 Pa6
Ook interessant was 17...Dxg6!? 18.Pxc7 Tb8 19.Lxc5 dxc5 en zwart heeft druk.
18.c5
Wit moet duidelijk iets ondernemen om niet onder de voet gelopen te worden.
18...f4!?
Er zaten al flink wat trucs in, bv. 18...fxe4!? 19.fxe4 (19.cxd6 gxf3 20.Pxc7 Pxc7 21.dxc7 Pg4) 19...g3! 20.cxd6 Pg4 21.De2 g2 22.Lxg2 Pxe3 23.Dxe3 Dxb5.
19.Lg1 gxf3 20.cxd6 Dxg6 21.Dxf3 Lg4!
Ook sterk oogt 21...Pb4! maar Otto wilde zijn tegenstander niet de gelegenheid geven tot 22.0–0–0. Zwart staat ook dan geweldig, maar nu raakt de witte koning helemaal verstrikt in een matnet.
22.Dd3 Pb4 23.Dc4 cxd6 24.Pxd6



24...Tfc8!
Ook kansrijk was 24...b5! 25.Db3 (25.Pxb5 Tac8 26.Pc7 Pe8 27.d6+ Tf7) 25...Pfxd5!.
25.Lc5
Alles blijft hangen bij wit na 25.Pxc8 Txc8 26.Lc5 Pd7 27.d6+ Le6 28.Dxe6+ Dxe6 29.Lc4 Dxc4 30.Pxc4 Pc2+.
25...Pd7 26.Pxb7 Pxc5
Het simpelst was 26...Tab8! maar Otto gaat voor mat.
27.Pxc5 Txc5! 28.Dxc5 Tc8 29.De7
Het is volledig uit, bv. 29.Dxa5 Lh5! (dreigt mat op g3) 30.Th3 Pc2+ 31.Kf2 Lf6! (dreigt 32...Lh4+ 33.Txh4 Dg3 mat) 32.Lg2 Ld8! en wit moet zijn dame geven om mat te voorkomen.
29...Pc2+ 30.Kf2 Lf8!
Nog harder was 30...Db6+ 31.Kg2 Pe3+ 32.Kh2 (32.Kg1 Pf5+) 32...Tc2 maar het was vast niet makkelijk om te visualiseren dat wit hier slechts één schaakje heeft.
31.Dh4 Lc5+ 32.Kg2 Ld7+ 33.Kh2 Kg7



De genadeklap. De winnende dreiging is 34...Th8. Terwijl de seconden wegtikten produceerde Grooten nog 34.Lh3 maar na 34...Th8 gaf hij op, omdat zwart na 35.Tag1 Lxg1+ 36.Txg1 Txh4 bakken vol materiaal voor blijft.

Tegen Dirk leek Mark Haast het een beetje makkelijk op te vatten. Dirk kwam wat passief te staan, maar had wel het loperpaar en hij kon zich langzaam loswerken. Een afwikkeling in het centrum waarmee zwart al zijn problemen zou oplossen liet hij achterwege omdat hij nog betere kansen zag. Wat later beheerste hij met zijn torens de c-lijn en kwam hij met zijn dame binnen op d2.
Ook Wouter kreeg mooie kansen na een rustig begin.

Van Rijn - Anne Haast
1.c4 e5 2.Pc3 Pf6 3.g3 d5 4.cxd5 Pxd5 5.Lg2 Pb6 6.Pf3 Pc6 7.0–0 Le7 8.b3 0–0 9.Lb2 f6 10.Tc1 Lg4 11.h3 Le6



12.d4!?
Probeert er na een weinig opwindende opening iets van te maken.
12...Pxd4
12...exd4 13.Pb5.
13.Pxd4 exd4
Na 13...Dxd4? 14.Dxd4 exd4 15.Pb5 is 15...c5 niet mogelijk wegens 16.Pc7.
14.Pe4
Nu niet 14.Pb5? c5! 15.Lxb7 Lxh3.
14...c6 15.Dxd4 Dxd4?!
Wouter had 15...Dc8! verwacht, en na 16...Td8 staat zwart niet slecht.
16.Lxd4 Ld5 17.Pc5



17...Lxc5
Nu houdt zwart problemen met haar cluster a7-b7-b6, maar met het witte paard op c5 blijft de druk op b7 onaangenaam.
18.Lxc5 Tfe8 19.Tfe1 Lxg2 20.Kxg2 Tad8 21.a4 Td5 22.f4!?
Wouter zag af van 22.e4 wegens 22...Tde5 (22...Td3!? 23.a5 Pc8 24.b4) 23.f3 f5. Wit kan nu ruimte winnen met 24.Ld4 T5e6 25.e5 Pd5 26.f4, maar niemand zet zijn pionnen graag zo op de kleur van zijn loper.
22...Td2 23.Kf3 Tb2 24.Tb1



24...Texe2! 25.Txe2 Txb1 26.Te8+ Kf7 27.Te7+ Kg6 28.Txb7 Txb3+



29.Kg4
Wij teamgenoten dachten eerst dat 29.Le3 sterk was, maar zwart speelt dan verraderlijk 29...Ta3! met de dreiging 30...Pc4 of 30...Pd5. Wit moet dan 30.Kf2 spelen en na 30...Txa4 31.Lc5 wint hij mogelijk de g-pion terug, maar dit is duidelijk niet de bedoeling.
29...h5+! 30.Kh4 Td3!



Om na 31.Lf8 een stuk op d7 te zetten. Wouter keek ook naar 30...Pxa4 31.Txb3 Pxc5 maar dat geeft alleen wit winkansen – en goede.
31.g4
Of 31.Lxb6 axb6 32.Txb6 Kh6! 33.Txc6 Td4 en wegens de matdreiging op g5 moet wit de a-pion teruggeven.
31...hxg4 32.hxg4 Kh6 33.f5!? Pd7!



Zwart moet opletten dat ze niet mat gaat, maar wit ook! Er dreigt 34...Pe5 en 35...g5+. 34.Le7! Enige zet. 34...g5+ Anders speelt wit zelf 35.g4-g5+.
35.fxg6 Kxg6 36.Txa7 Kf7 37.Lc5 Ke6



Hier meldde ik Wouter dat Otto zojuist gewonnen had en het dus 0–2 stond. Daarop besloot Wouter tot een remise-afwikkeling, waarbij hij nog wel even met toren tegen toren + paard moest keepen.
38.Tc7!?
Na iets als 38.Lf2 Tf3 kan zwart nog wel een en ander proberen.
38...Pxc5 39.Txc6+ Kd5 40.Txf6 Pxa4
In zulke gevallen gaat de laatste pion er ook altijd af.

Op dit moment stokte het eventjes bij Dirk. Met een kleine kwaliteit voor een paar potentieel gevaarlijke pionnen overzag hij een verdedigingszetje, en ik hield er rekening mee dat Mark Haast hem ging beschwindelen. Dus snel even een biertje gehaald als brandstof voor een eventuele play-off met vluggertjes, en Otto in het voorbijgaan ingelicht.
Toen ik terugkwam in het zaaltje had Dirk echter alweer orde op zaken gesteld. Terwijl wit weinig kon beginnen had hij de hele koningsvleugel kaalgevreten en er liepen nu twee pionnen botweg naar dame. Een uitstekende prestatie van Dirk. Niet lang daarna staakte Anne Haast haar winstpogingen.
Zo versloegen we dit sterke eerste-klasseteam met liefst 3,5-0,5. We namen de felicitaties in ontvangst van de beduusde Stukkenjagers en blaakten van zelfvertrouwen voor het KNSB-duel tegen Charlois Europoort drie dagen later. Hoe dat is afgelopen leest u hier ongetwijfeld ook nog. Maar gelukkig hoef ik daar niet over te schrijven.

Stukkenjagers-ASV 0,5-3,5
Grooten-Wilgenhof 0-1
Anne Haast-Van Rijn 0,5-0,5
Mark Haast-Hoogland 0-1
Mart Nabuurs-Boel 0-1




20 december 2010

ASV1 - Charlois Europoort 1

Natuurlijk wist ik de risico’s toen ik mij na afloop van mijn partij richting de bar begaf. Onze onvolprezen teamleider zat daar op zijn bekende wijze gezellig met wat teamleden te keuvelen.
Dit alles vanzelfsprekend onder het genot van een goed glas bier. Als een echt leider wist hij dat ik tot nu toe nog geen bijdrage had geleverd in de vorm van een wedstrijdverslag. Hij vroeg het niet, maar wist het zo te formulieren, dat zelfs mijn voorzichtige opmerking “maar Richard, ik heb helemaal niets gezien van de andere partijen”geen enkel invloed had op zijn al gemaakte keuze.
Ik moest het verslag van de wedstrijd tegen Charlois/Europoort schrijven!

Met mijn westerse achtergrond heb ik menig duel met deze club uitgevochten. Op het niveau van jeugdvijftallen tot en met de duels in de eerste klasse van de KNSB. Ik verheugde me dus al op een treffen met enkele oud-bekenden. Niets was minder waar. Alleen Michel de Wit durfde de confrontatie aan.
Ik zag hem binnenlopen en met hem een aantal jonge knapen, waarvan ik zeker wist dat hun moeder hen duidelijk had gemaakt, bij Michel in de buurt te blijven. Daarnaast nog een paar buitenlanders, waarvan de IM Mher Hvohannissian (2476) zeker de bekendste was. Zelfs de KNSB is even bezig geweest met uit te zoeken wat de rating is van deze beste man.
Vol goede moed namen we plaats achter onze borden. We hadden tenslotte niet voor niets een paar dagen daarvoor Stukkenjagers vernederd en uit de beker gegooid, terwijl zij 140 elo-punten per bord meer hadden. Bang voor het ELO verschil met deze tegenstander van slechts 65 punten hoefden we dus zeker niet te zijn.

Zou het Otto lukken om in enkele dagen twee IM’s te vloeren. Na de opening had ik het idee dat er nog niet echt iets aan de hand was. Maar een stuk later zag ik opeens een ongunstige materiaalhouding op het bord staan.
Te ongunstig zoals later bleek.
Zonder dat er voor Eelco noodmaatregelen waren getroffen zat ook hij op tijd achter het bord. Maar het wil dit seizoen duidelijk niet lukken. Waar het mis is gegaan weet ik niet (hebben jullie dus te danken aan Richard), maar opeens zag ik de stukken netjes opgesteld en de verkeerde koning midden op het bord staan.

Wouter was deze week duidelijk de man met het meeste zitvlees of de man met de meeste strijdlust. Eerst wist hij onze terugreis bij de Stukkenjagers uit te stellen en nu was hij de laatste man, die de stukken in het doosje kon doen.
Het eindspel zag er lastig uit en misschien heeft zijn thuisanalyse nog remisevarianten zichtbaar gemaakt, maar achter het bord lukte het niet om er nog een halfje uit te slepen.
Vooraf had ik goede hoop op een positief resultaat van onze teamleider. Hij was bewust niet meegegaan naar de Stukkenjagers om uitgerust deze middag achter het bord te verschijnen. En zo zag hij er ook wel uit.
Zijn tegenstander speelt altijd hetzelfde. Relatief snel doet hij zijn zetten, zadelt zijn tegenstander nooit op met verplichte zetten en probeert altijd twee fronten beschikbaar te hebben. Het is zo iemand die probeert in de tijdnood van de tegenstander, opeens te switchen van dame-vleugel naar die van de koning. Of andersom. En zo optimaal mogelijk gebruik te maken van de tijdnood van zijn tegenstander. Of dit nu weer zo gegaan is? Hij bouwde in ieder geval veel tijdvoordeel op en het zag er lang niet dreigend uit. En hij won. Dus……., ik denk dat zijn tactiek weer heeft gewerkt!

Peter zat naast mij en er kwam een opening op het bord die ik kende. En dat gebeurd me niet zoveel, dus met belangstelling volgde ik deze wedstrijd. Vanuit de grand prix attack ontstond er een aparte stelling, waarbij zwart (Peter dus)aandacht moest hebben voor een onprettige pionnenstructuur.
Wit won tempi door het geven van een pion op b2 en wist uiteindelijk de partij naar zich toe te trekken. Jammer, want ik hoopte op een remise.
Zelf speelde ik een goede partij. Via een rustige opbouw creëerde ik een mooie aanvalsstelling en had het idee dat het punt wel binnen zou gaan komen. Maar na een paar onnauwkeurige zetten in het tweede deel van het middenspel (vermoeidheid van de senior van het team?) kwam de remise steeds dichterbij.
Toen er een stel torens van het bord afgingen had ik de keuze of remise accepteren of met Wouter gaan duelleren voor de langste partij.
Ik koos voor de eerste optie.

De partij van Leon op bord 7 heb ik niet gevolgd en dat lag echt niet aan onze topscoorder. Leon heeft zichzelf wel een apart doel gesteld. Hij wil dit seizoen op elk bord gespeeld hebben. De oneven borden heeft hij nu afgerond met een prachtige score van 3,5 uit 4 en een TPR van maar liefst 2497.
Op bord 8 speelde dit keer Frank Schleipfenbauer. Hij deed wat wij van invallers verwachten. Niet verliezen! Hij deed het zelfs nog beter.
Een mooie aanvalspartij, waarin hij zijn tegenstander geen enkele kans heeft gegeven bekroonde hij met een prachtige overwinning.

Al met al een kansloze nederlaag, die wel iets kleiner had kunnen uitvallen. Misschien had een positievere pep talk van onze teamleider daarin kunnen helpen. Het lijkt erop dat zijn opmerking vooraf aan de wedstrijd tegen het geweldige bekerteam “Ik ben benieuwd of jullie vandaag ook weer kunnen pieken” een verlammende uitwerking heeft gehad.


ASV (2134) -Charlois Europoort (2199) 2½-5½.
1. Otto Wilgenhof (2243)-IM Mher Hvohannisian(2476) 0-1
2. Eelco de Vries (2211)-Valery Maes (2147) 0-1
3. FM Wouter van Rijn (2144)-Julian van Overdam (2169) 0-1
4. Richard van der Wel (2099)-FM Michel de Wit (2265) 0-1
5. FM Peter Boel (2040)-Jan van Overdam (2036) 0-1
6. CM Dirk Hoogland (2117)-Marco Kirana (2197) ½-½
7. Leon van Tol (2175)-Roger Meng (2235) 1-0
8. Frank Schleipfenbauer(2043)-Jan Frederik Lagrain(2069) 1-0

09 december 2010

ASV naar derde bekerronde

Stukkenjagers - ASV
Herman Grooten (2362) – Otto Wilgenhof (zwart) (2216) 0-1
Anne Haast (2246) – Wouter van Rijn ((2177) ½-½
Mark Haast (2305) – Dirk Hoogland (2152) 0-1
Mart Nabuurs (2198) – Peter Boel (2079) 0-1

27 november 2010

Feeststemming in Roosendaal

Richard is een man die een grote ontwikkeling heeft doorgemaakt. Jaren geleden toen ik hem leerde kennen was het een onbeduidende schaker, een boertje uit Rotjeknor die hier in de grote stad wanhopig carierre probeerde temaken maar leek te zijn gestrand als een middelmatig apothekertje.
Wat een schril contrast met nu.
Wonend op stand, een prachtige minnares, gezien en getapt in de innerircle, topchirurg in het Rijnstate en last but not least : de absolute leider van het onvolprezen ASV !!
Een leider die op soevereine wijze rare tijdsverschijnselen als inspraak en democratie buiten de deur weet te houden net zoals zijn grote voorbeeld, de Postduif Vereniging Venlo.
Na deze kleine loftrompet is het tijd om over te gaan naar de gespeelde partijen en dan maar gelijk de meest verrassende, die van leider Wel.
Richard zoals altijd keurig gekleed in een onberispelijk pak van Bosch overklastte zijn tegenstander volkomen in de opening maar vergat, afgeleid door allerlei kleine incidentjes binnen ons team, de zaak af te
ronden.
Met een lafhartige klap van links werd hij geveld. In de post mortem werd Richards chirurg zijn zelfs in twijfel getrokken, een aantijging die onze grote man pareerde met de onsterfelijke woorden dat hij als hij had gewild het "in potentie was geweest" en of de ander "misschien solliciteerde naar een kopstoot" Hulde voor zoveel daadkracht!
Remco was helemaal teug aan het front!
Amper binnen begon hij zijn tegenstander van Roosendaal met een waanzinnige
blik in de ogen te achtervolgen en passant her en der een emmer water klaarzettend voor als de zaken echte maatregelen zouden vergen.
Remco is op zijn sterkst als hij de ongelijke machtsverhoudingen op het bord weet te gebruiken voor eigen gewin en genot. Na een wat al te brute pionwinst bleek hij helaas opeens de ruiten van de (linkse) kerk te hebben ingegooid en werd door zijn opponent gedwongen tot passiviteit.
Remise derhalve.

Otto is een man die doorgaans niet voor de problemen wegloopt, sterker iemand die zijn verantwoordelijkheden neemt en weet wanneer je moet stoppen en wanneer je moet doorgassen.
Na een door zijn tegenstander passief
behandeld gambiet trok Otto hem zoals dat in vakjargon heet " volkomen over de bar heen".
Wanneer Otto zijn neiging kan onderdrukken om overal inspraak in te willen hebben en het beloop van ons eerste overlaat aan onze sterke man cq onze leider voorspel ik hem nog een glansrijke toekomst.
Met mijzelf gaat het de laatste tijd erg goed het geld stroomt binnen als water. Mijn smsdiensten "natte lopergleuf nl" en "de koning op zijn knieen" leggen mij geen windeieren. Mijn in luxe zwart glimmend leer gebonden leerboek "de dame als paard " gaat als een warm broodje over de toonbank.
Een partij spelen tegen een kippie is me dan ook op het gespierde lijf geschreven. Een beetje tam beginnen, het is fijner als je er met zijn tweeën lol van hebt, maar op het moment dat ze denken dat ze kunnen schaken: een
heftige spanking op de wulps uitnodigende billetjas rrrrrr heerlijk.
Helaas mocht het zover niet komen toen ik op het punt stond mijn ware aard te tonen werd ik door duistere krachten gedwongen remise aan te bieden. Ik wil niet dat een overwinning ten koste gaat van mijn gezin lees: mijn club.
We worden al voldoende gedemoniseerd.

s Ochtends zijn we voor vertrek (Richard en schrijver dezes) eerst even met de bus naar Rozendaal op en neer geweest om ons gewaardeerde lid Eelco de V. op te halen. Na zijn faut-pas van de vorige wedstrijd hadden wij het vermoeden dat de goeierd er alles aan zou doen om herhaling te verkomen.
We hadden ingecalculeerd dat hij waarschijnlijk op het station de nacht had gebivakkeerd ten einde op tijd te zijn.
Het was dus een lichte teleurstelling voor hem dat hij na ontwaken nog bijna twee uur moest reizen hetgeen zijn nederlaag wel verklaard.
Peter Boel heeft bezigheden buitenhuis, dat wil zeggen, hij reserveert zijn schrijftalent niet alleen voor deze site en het partijblad, hij laat zich in met pseudo -litteraire schaaktijdschriften.
Alleen van de naam al rijst mij het kippenvel: matten!
Peter! Jongen! Laat je niet inlijven door dit soort studeerkamertijgers die enkel voor eigen parochie preken! blijf de postduif trouw!
De stukken die je schrijft geven het vermoeden van een robuuste kaak van bontekoe een kerel van stavast je neiging naar niet westerse sentimenten zijn je vergeven als je je maar niet inlaat met dit subversieve tuig.
O ja, ook nog een strak partijtje overigens.

De aandachtige lezer heeft nu kunnen concluderen dat de stand 3-3 is en dat er nog twee partijen besproken moeten worden.
De nog aandachtigere lezer zal opmerken dat er eigenlijk nog geen een partij besproken is en daarin heeft hij gelijk.
Om met dit mooie gegeven niet te breken ga ik niets schrijven over de partij van Léon aan het eerste bord. Wat een sprong trouwens zo van het tweede naar het eerste en dan ook nog het hoogste bord en winnen.
Meestal zie je dit alleen maar op de tegenovergestelde volgorde maar genoeg over mijn lijden.
Petje af voor Léon zeker wanneer je hem zou inschatten naar de eerste impressie die hij maakt. Niet dat ik lullig wil doen maar sommige fenomenen zijn exemplarisch voor de gedurfde grapjes die onze heiland placht uit te halen .
Zo! die zit!
Als laatste teamgenoot blijft Dirk over om aan mijn verbale rapier te rijgen maar gezien het totaalplaatje wat hij afgelopen zaterdag neer zette zal ik mij matigen. In het bondsblad stond dat de grote Deense meester Larsen dit tranendal verlaten heeft niets bleek echter minder waar: daar zat opeens zijn stoffelijke reïncarnatie in de vorm van Dirk! En dat vooral op het bord!
Toen de grote meester zelf in 1986 een supertoernooi moest spelen
in Brussel met oa de drie Ka s was hij wat stil . Zijn vrouw vroeg waaraan
hij dacht en het antwoord luidde:
De versnelde draak! En aldus geschiedde: Dirk/Larsen verpletterde zijn opponent middels de draak binnen twintig zetten, een onvervalste miniatuur de nagedachtenis van deze grote Deen waardig .
Met deze overwinning in de pocket mogen we dus hopen dat onze gedoogsteun aan de KNSB gewaarborgd blijft. Uiteraard hebben we dit in verscheidene toonaarden gevierd jammer was wel dat het hotel waar we speelden Heineken op de tap had .
Ons onvolprezen mannetjesputter R de Leeuw heeft ze daarom duidelijk moeten maken dat dit voor een sterrenteam als het onze onaanvaardbaar is.
Op volkomen eigen wijze heeft hij bij ons vertrek de ruimte voor de post gevuld met de inhoud van zijn blaas zodoende een visitekaartje achterlatend dat hun nog lang zal heugen.
Ja, dat was huilie huilie voor Roosendaal!

Sander Berkhout


De Pion 2 - ASV 1 3 - 5
Stefan Colijn (2152)-Léon van Tol (2175)0 - 1
Peter Dankers (2133)-Eelco de Vries (2211)1 - 0
Benny Onrust (1951)-Otto Wilgenhof (2243)0 - 1
Bo de Veth (1972)-Dirk Hoogland (2117)0 - 1
Ngo Hin cheng (1932)-Peter Boel (2040)0 - 1
Jos Kuijpers (1981)-Remco de Leeuw (2185)½ - ½
Marloes Peeters(1964)-Sander Berkhout(2104)½ - ½
Bart Peeters (1885)-Richard vd Wel (2099)1 - 0

19 oktober 2010

2 uit 2 en 9,5 uit 1(5)6

2 uit 2 en 9,5 uit 1(5)6. Dit is het resultaat van twee wedstrijden je in het zweet werken.
Twee matches waar uiteindelijk de koele, harde cijfers tellen.
Datgene waar je het om doet. Scoren, punten, resultaat, winnen.
Maar hoe gaat zoiets? Ik zal het proberen wegwijs te worden uit de cijfers.

Om te beginnen speelt men met een team. Bij voorkeur met acht man. Met een compleet team schijnt het namelijk makkelijker te zijn om een goed resultaat te behalen.
Hoe verging dit ons?
De eerste match speelden wij met z'n achten. De tegenstander ook. Dat betekent dat beide partijen evenveel winstuitslagen kunnen behalen. Te weten: 8-0 ; 7,5-1,5; 7-1 enz.
Bij elkaar 8 mogelijkheden, wat neer komt op een kans van 47% om de match te winnen. Ergo: Beide partijen hebben met acht man allebei 47% kans om de match te winnen.
De tweede match daarentegen kwamen wij op met zeven man! Dat reduceert de kans om de match te winnen aanzienlijk. Je kan de match niet meer winnen met 8-0 of 7,5-0,5 terwijl de tegenstander die uitslagen wel kan behalen. Er blijft nog maar 40% kans over om te winnen terwijl het andere team nog steeds 47% kans heeft om te winnen.
Of is kans om te winnen met zeven man maar 22%, overpeins ik, omdat in deze kansberekening de twee “onmogelijke” uitslagen ook meetellen?!
De conclusie dat het statistisch handig is om met acht man op te komen lijkt mij na deze zeer korte uiteenzetting gerechtvaardigd.

Het gekke is dat we de tweede match gemiddeld een stuk hogere gemiddelde rating hadden tov de eerste match. Dat suggereert meer kans op resultaat.
De eerste match zaten we op een gemiddelde ELO van 2129 en de tweede match op een gemiddelde ELO van 2150.
Desondanks wonnen we de eerste wedstrijd ruim en verloren we de tweede overtuigend.
DSC Delft 2 , onze eerste oppo, had een gemiddelde rating van 2114 wat niet veel lager is dan het onze. Dat suggereert dan weer iets in de richting van 4-4, wat het dus bij lange na niet werd.
DVP Vianen had een gemiddelde rating van 2199. De uiteindelijke uitslag zat daarom statistisch gezien waarschijnlijk OK.
Moet je wel of geen invaller regelen bij uitval van een vast teamlid? Heb je geen invaller dan is waarschijnlijk de gemiddelde ELO een stuk hoger dan bij wel een invaller. Dus meer kans op winst.
Maar ja, met acht man heb je weer meer kans dan met zeven man. Wat is wijsheid als men naar de cijfers kijkt? Meer kans op winst als je speelt met zeven man met een hogere gemiddelde rating of acht man met een lagere gemiddelde rating?

Om nog even door te gaan op de ELOOS.
Je zou zeggen dat iemand met een rating van 2100 wint van iemand met een rating van 1950.
We leggen de cijfers ernaast om te zien of deze redenering hout snijdt.
Ik heb 2084 en speel in de eerste remise tegen Zandwijk 2075. Lijkt redelijk logisch.
De tweede pot win ik van Van Laanen 2164. Das raar, niet logisch.
Maar ja, ik heb dan weer een TPR van 2312 en Van Laanen 2018. Dan is het in één keer weer wel logisch. Ik speel als iemand van 2300 en hij als iemand van 2000. Geen spelt tussen te krijgen.
Zandwijk heeft ondertussen een TPR van 2084. Waarom win ik daar dan niet van?
Wouter met een ELO van 2177 speelt een soepele remise tegen een schaakmastodont met een rating van 2305. Maar ja, Wouter heeft een TPR van 2434 en de mastodont een TPR van 2358.
TPR versus ELO, wat telt?

We staan nu op 2 matchpunten uit 2 matches en 9,5 bordpunten uit 15 zo u wil 16 potten.
Daarmee staan we met het team precies in het midden van de huidige ranglijst. We kunnen nog veel plaatsen stijgen maar even zo goed zakken. De cijfers zullen het bepalen.

Onze volgende oppo, De Pion 2, heeft op papier een gemiddelde ELO die ongeveer 170 punten lager ligt dan de onze. Hun gemiddelde TPR ligt ongeveer 230 punten lager.
Dit lijkt een gelopen koers, ware het niet dat zij waarschijnlijk al hun gewicht in de schaal zullen leggen, vele uren langer zullen nadenken, een totaal andere gemiddelde leeftijd zullen hebben (ouder betekent méér ervaring, jonger meer vechtlust), en de punten hard nodig hebben.
De uitkomst van de match is daarom ongewis. Wordt spannend!

Tot slot de getallen zoals ze de boeken in zijn gegaan.


ASV 1 (2129) - DSC Delft 2 (2114) 6½ 1½
Otto Wilgenhof 2216 - Gert Legemaat 2203 1 - 0
Wouter v Rijn 2177 - Ted Barendse 2178 1 - 0
Léon v Tol 2165 - Kim Meulenbroek 2145 1 - 0
Remco de Leeuw 2178 - Patrick de Bas 2086 ½ - ½
Peter Boel 2079 - Richard Oranje 2080 1 - 0
Dirk Hoogland 2152 - Walter Anema 2070 1 - 0
Erik Wille 1984 - Bob Voogt 2074 ½ - ½
Richard vd Wel 2084 - Jan-p v Zandwijk2075 ½ - ½


Vianen DVP (2199) - ASV 1 (2150) 5 - 3
Reiner Odendahl 2380 - Otto Wilgenhof 2216 1 - 0
Ulrich Dresen 2305 - Wouter v Rijn 2177 ½ - ½
Ulrich Perschke 2116 - NO 1 - 0
Dennis Kerstens 2162 - Remco de Leeuw 2178 0 - 1
Markus Koehler 2149 - Léon v Tol 2165 ½ - ½
Dirk Schockenbaeumer 2216 - Dirk Hoogland 2152 1 - 0
Ornett Stork 2100 - Peter Boel 2079 1 - 0
Toon v Laanen 2164 - Richard vd Wel 2084 0 - 1

Richard van der Wel

25 april 2010

Amen!

Het leven is geen sinecure, maar ploeteren in het zweet des aanschijns. Vaak much ado about nothing, wissewasjes en een storm in een glas water.
joop loopt door osdorp-oost, otto, joops droomhomo loopt ook rond.'' Hoi otto'' gromt joop.'Joho'knort otto. Vlot sloopt joop otto's shorts, oh soddom bromt joop. Bot botst op bot, roomsop kolkt door otto's mond , smoort otto's long dood.
Gelukkig werden er ook nog andere partijen gespeeld.
Wat een inteeltzooitje daar in het zuiden, niet onze tegenstanders maar vooral de bezoekers van de plaatselijke chinees . au wat een lelijkerds.
Het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen, soms moet je een andere view nemen soms de camera van het leven zijn werk laten doen. maar altijd alert zijn , er valt geen mug van het dak buiten jouw verantwoording. schiet de focus even weg dan ben je zo het slachtoffer van een petite combinasion .
En het teamleiderschap brengt al zoveel met zich mee..
niet dat het allemaal kommer en kwel was, onze nieuwe eerste bord speler heeft bewezen een man te zijn met wie je een potje kan breken. hij laat zich de pis niet lauw maken of de kaas van het brood eten. ziedaar die fiere hollander die wel heeft begrepen wat de voc mentaliteit inhoud en dus geen gevangen op sleeptouw neemt maar ze gewoon over de kling jaagt,
Voor de rest waren er weinig hoogtepunten deze laatste twee wedstrijden bekeken vanuit mijn gezichtspunt, begrijp me niet verkeerd , ik gun iedereen zijn misselijkmakende sucsessjes, maar om nou pralend als een opgeblazen kikker met je puntje rond te gaan paraderen..
Oorspronkelijk was ik van plan een klassiek wedstrijd verslag te gaan schrijven, partij na partij te bespreken , complimenten strooien waar gewenst, reprimandes uitdelend waar nodig, Helaas overviel mij toen ik daarmee bezig was een universele moeheid; waar doe ik het allemaal voor?
Paarlen voor de zwijnen, een genie wordt immers pas na zijn dood als zodanig herkent en zal zijn leven moeten leiden in gezelschap van de hoon en de gekte.
Mijn tegenstander overzag 31 gf5: !!
Voor volgend seizoen voorzie ik grootse gebeurtenissen voor het eerste, nog meer sterke nieuwe spelers, een alsmaar stijgende lijn in de prestatiecurves , saamhorigheid , kameraadschap en gillend klaarkomende vrouwen.
Nadat we al onze tegenstanders verpulverd hebben en onze halfzachte stadsschaakgenoten hebben terug geschopt in de krochten van de hel waaruit ze ontsproten zijn, wanneer de glorie van ons eerste voor eons gevestigd is en de naam van onze club op ieders lippen bestorven ligt kunnen we tevreden achterover hangen in onze stoelen. tot die tijd zeg ik : aan het werk jongelui!
Voor mij zelf wil ik beloven dat de volgende keer dat ik het verslag moet schrijven ik aantekeningen zal maken tijdens de wedstrijd zodat iedereen gevrijwaard blijft van deze nonsens.
Een goede zomer allemaal!

* Inspiratie : Gerrit Komrij

28 maart 2010

Derby eindigt onbeslist

Tja hoe kan het gaan in het leven. Het ene moment geniet ik nog van mijn overwinning, vervolgens wordt ik opgezadeld met de taak van het produceren van een verslag en denk ik ‘o dat doe ik vanavond wel even of anders morgen vroeg’.
Twee weken later begint het toch wel te knagen en vraag ik me af of de dagen minder uren hebben dan vroeger. Of is het dat het schaken toch een minder prominente plaats in mijn leven in neemt.
Dan op donderdag voor de volgende competitie wedstrijd komt het dringende verzoek het toch aan te leveren voor de volgende wedstrijd. Dus zit ik nu om 10.30 uur (terwijl ik om 11.30 in Arnhem moet zijn) dit te schrijven. Tja, nu aan mij de taak in mijn geheugen terug te grijpen wat er gebeurde.
De derby van Arnhem! Zelf vond ik er toch wel prestige op het spel staan: waar zijn de tijden dat ons 2e, 3e, 4e of 5e tegen het 1e van de Toren moest? Verlies van deze wedstrijd zou toch een blamage zijn…
Het begon gemoedelijk. Na eerst een tijd gezellig met Theo gekletst te hebben werd ik gekoppeld aan Willy, de andere meester van de Toren. Ik kwam al snel minder te staan na een ongelukkige keuze in de opening en moest stug verdedigen.
Willy pakte het voorzichtig aan en besloot uiteindelijk de stelling open te breken. Gelukkig voor mij was dat op het slechts denkbare moment: ik kon een pion offeren voor een sterke vrijpion en een loper die veranderde van het slechtste stuk op het bord in een moordwapen. Anders dan ik nog wel eens pleeg te doen gaf ik het niet meer weg en won.
Eelco moest tegen Theo en werd langzaam weg gespeeld. Eerst leek het nog wel wat maar het wurgtouw kwam steeds strakker te zitten met een voorspelbare afloop.
Wouter speelde een goede wedstrijd. In een partij met wisselende kansen kwam Wouter er het beste uit. Het was alleen de vraag of het genoeg was voor de winst. Gelukkig wel!
Van de overige wedstrijden heb ik niet veel meegekregen.
Richard won weer waarbij hij een puinhoopstelling overleefde waarin hij volgens mij heel slecht heeft gestaan.
Remco speelde een goede pot en won geruisloos. Sander heeft zijn seizoen niet. Normale Sander-stellingen worden nu steevast verloren zo ook vandaag.
Peter zette het scherp op, stelde de rochade lang uit. Verder heb ik niets meegekregen maar wel dat hij verloor.
Dirk was als laatste bezig. Leek het in het begin nog wel wat (het zal me niets verbazen als het beest +1 a +2 aangeeft), uiteindelijk belandde hij in een slecht eindspel wat hij helaas net niet kon houden. 4-4 dus. Zou dit de laatste keer zijn dat we stand houden tegen de Toren? Of richt de oude dame (ASV) zich op en nemen we onze historische plek als beste van Arnhem weer in? We zullen zien!


ASV 1 -De Toren 1 4 - 4
Otto Wilgenhof (2216)-Willy Hendriks (2427)1 - 0
Wouter van Rijn(2176)-Bram vd Velden (2196)1 - 0
Eelco de Vries (2218)-Theo Hommeles (2403)0 - 1
Dirk Hoogland (2177)-Bob Beeke (2178)0 - 1
Sander Berkhout(2154)-Jan van Dorp (1973)0 - 1
Remco de Leeuw (2171)-Thomas v Nispenrode(1989)1 - 0
Peter Boel (2103)-Steven Glasbeek (1841)1 - 0
Richard vd Wel (2048)-Jan Puyman (2024)1 - 0

28 februari 2010

Geen appeltje eitje in Voerendaal

16 februari 2010 is voor ons een dag om snel te vergeten. Na alle comotie rond het uitstel van de wedstrijd op 6 januari moesten wij op 16 februari de match tegen Voerendaal 2 inhalen.
Voerendaal 2 stond op de ranglijst stijf onderaan en wij waren op papier veruit favoriet.
Helaas liep de wedstrijd uit op een deceptie. Na een redelijk begin lukte het ons om een 4-1 voorsprong op te bouwen. De drie overgebleven borden zouden zonder twijfel een halfje opleveren en dus dienovereenkomstig 2 matchpunten mee naar Arnhem.
Niet dus, drie harde nederlagen en weg matchpunt.
Voor een gedetailleerd verslag van de partijen verwijs ik naar de site van Voerendaal.
Tom Bus heeft op uitstekende wijze verslag gedaan van de match en ik heb hier weinig aan toe te voegen. Dank hiervoor Tom!
Voor de volledigheid de gedetailleerde uitslagen:


Voerendaal 2 -ASV 1 4 --4
Marcel Winkels(2083)-Eelco de Vries (2218)0 - 1
Dominic Rose (2115)-Wouter v Rijn (2176)0 - 1
Jurgen Fuhs (2035)-Otto Wilgenhof (2216)1 - 0
Claus Andok (2084)-Dirk Hoogland (2177)1 - 0
Bart vd Zwet (2048)-Sander Berkhout(2154)1 - 0
Paul Vercoulen(2171)-Remco de Leeuw (2171)0 - 1
Jan Fober (1950)-Peter Boel (2103)1 - 0
Mehdi Samraoui(2039)-Richard vd Wel (2048)0 - 1


Richard vd Wel

Twee wonderen

Het duel met streekgenoot Veenendaal was een echte prestigestrijd. De promovendus in 2D deed het in de eerste vijf ronden zeer goed met acht matchpunten en een tweede plaats achter het ongenaakbare Venlo. Veenendaal heeft zich behoorlijk verjongd en is dus sterker dan op papier. Kortom, voor ons een ideale tegenstander om eens flink de tanden in te zetten.

Dan moet je natuurlijk niet tandeloos spelen zoals ondergetekende dat deed. Na de verdienstelijke zwartremise van onze invaller Erik Wille met Mike van Riel liet ik het tweede halfje noteren. Ik ben wel eerst een paar keer rondgelopen na het aanbod van mijn tegenstander en zag daarbij tot mijn lichte ontsteltenis dat een kleine nederlaag dreigde.
Otto stond na de opening zeer bedenkelijk, Etienne Goudriaan wandelde triomfantelijk rond terwijl zijn opponent Eelco zat te broeden op een hyperscherpe stelling, Sander had het zwaar tegen John Cornelisse en aan onze kant stonden alleen Richard en Dirk goed.
Maar het aanbod van invaller Benno van der Veen was er zo een dat ik niet kon weigeren. Tegen een Moderne Verdediging dacht ik de druk op te kunnen voeren met de manoeuvre Pb1-a3-b5 of –c4, maar dat werd eenvoudig afgeweerd en toen mijn tegenstander de stelling opende, stond dat paard als een krant op a3.
Ik verloor een pion en daar stond alleen een potentieel gevaarlijke vrijpion op d5 tegenover. Maar zwart was er in de post-mortem van overtuigd dat het potremise was vanwege de ongelijke lopers. Wie ben ik dan om hem ongelijk te geven?
Na zo’n behoedzaam begin brandt de strijd doorgaans pas echt los.
Eelco kon het inderdaad niet bolwerken tegen Goudriaan, miste ergens in de scherpe verwikkelingen een remisevoortzetting en verloor.
Datzelfde deed Sander door onder de druk van Cornelisse te bezwijken. Ondertussen speelde Wouter remise met Erik van den Dikkenberg, die in het Siciliaans zijn gebruikelijke Grand Prix-variant van stal had gehaald en het Wouter daarmee niet makkelijk maakte. Toen onze man inmiddels weer wat tegenkansjes had gecreëerd plaatste hij een tactisch remiseaanbod.
Ook Erik sloeg hierop aan het wandelen, en toen na 40 minuten Eelco en Sander hadden verloren nam hij het aan. En dat had hij dus niet moeten doen.

Want vanaf dat moment toonde ASV zijn veerkracht, en dan met name Otto. Onze voorvechter was de laatste tijd niet zo in vorm en tegen Joost Offringa kwam hij bepaald kreupel uit de opening, een kruising tussen de Trompowsky en het Wolga-gambiet. Niemand gaf na een zet of acht nog een cent voor Otto’s leven, maar hij redde zich met hangen en wurgen uit de misère en ging een spannend dameloos middenspel in.
Daarin zorgden zijn paarden voor de nodige horzelsteken en na een uur of vier werd de jonge Offringa compleet zoekgespeeld. Bravo Otto!
Dirk bracht hierna het volgende punt binnen tegen een sterke jeugdspeler. Onze nieuwkomer, die extern een geduchte aanwinst is gebleken, kon kort na de opening een pionnetje pakken, maar daarop had Stefan Bekker een sterk kwaloffer in gedachten. Dirk stelde het toehappen even uit, bracht een sterkere versie op het bord, won op een veel gunstigere manier de kwaliteit en trok het eindspel gedecideerd naar zich toe. Ook een prima zege, en hiermee stond het 3,5-3,5.
Toen was de beurt aan Richard. Die had met de bekende truc …b7-b5 in een Koningsindiër (slaat wit op b5, dan slaat zwart op e4 gevolgd door …Da5+ en …Lxc3+) een gunstige stelling gekregen en pakte goed door. Tegenstander Tijmen Kampman zag zich genoodzaakt (ook al) een kwaliteit te offeren.
Dat zag er hopeloos uit, maar Kampman bleef zich taai verdedigen en zo in het vierde uur leek de winst problematisch te worden.
Daarop volgde een typische Richard-actie. Hij hield zijn tegenstander onder druk en deze kwam voor de tweede keer in tijdnood. In de apotheose moest Kampman het theoretische remise-eindspel paard tegen toren keepen met nog slechts luttele seconden op de klok, en dat ging natuurlijk mis. Tussen een haag van toeschouwers zette Richard de jonge Veenendaler tenslotte pardoes mat.
Er had al een tijdje een hardnekkig gerucht door de zaal gegonsd. Ons tweede had met 4-4 gelijkgespeeld, en Richard had voor beide ploegen 4-4 voorspeld. Bij remise zou hij dus bijna 100 euro in de wacht slepen. Er was echter niemand zo dom om Richard in te fluisteren dat hij door een halfje af te geven de jackpot zou winnen, en zelf had hij het niet in de gaten. En als hij het had geweten, dan had hij natuurlijk toch doorgespeeld. Met de 4,5-3,5 zege ging de jackpot er ook uit. Ruud Wille was de gelukkige, en wie zou het hem niet gunnen?

door Peter Boel


ASV 1 -Veenendaal 1 4½ - 3½
Wouter van Rijn(2176)-Erik vd Dikkenberg(2152)½ - ½
Eelco de Vries (2218)-Etienne Goudriaan (2263)0 - 1
Sander Berkhout(2154)-John Cornelisse (2145)0 - 1
Dirk Hoogland (2177)-Stefan Bekker (2121)1 - 0
Richard vd Wel (2048)-Tijmen Kampman (2117)1 - 0
Otto Wilgenhof (2216)-Joost Offringa (1958)1 - 0
Erik Wille (1973)-Mike van Niel (1970)½ - ½
Peter Boel (2103)-Benno vd Veen (1928)½ - ½

Een avondje Asten

Nederland, sluit uw dochters op: ASV bekert weer! De eerste ronde, op dinsdagavond 1 december tegen derdeklasser De Combinatie in Asten, verliep heel voorspoedig. We hadden rekening gehouden met flinke files en vertragingen en kwamen daardoor erg vroeg aan in het Brabantse dorpje. Maar onze tegenstanders waren er ook al.
De geïmproviseerde wedstrijdleider wist natuurlijk niets van de afspraken die we vooraf hadden gemaakt, maar enkele krachtige reacties van plaatsvervangend teamleider Remco stelden snel orde op zaken.
Zo konden we ruim voor achten beginnen, en voor elven waren we al klaar. Een bijna rimpelloos avondje, leek het. Omdat ik nogal haastig had gegeten begon mijn maag bij aanvang van de partijen licht te borrelen, maar dit beschaafde geluid werd na enkele minuten grof overstemd door een laag en aanhoudend gebrom dat aanzwol tot orkaanachtige proporties.
Al snel werd duidelijk wie hier zijn vulkanische neigingen aan het botvieren was. Een blik opzij leerde mij dat het om de tegenstander van Theo Jurrius ging. Ik keek op diens notatievelletje. Er stond Jean-Paul P. De beroemde Brabantse wielrenner Jean-Paul van Poppel! Die was zo te zien flink aangekomen sinds zijn laatste rondje om de kerk. Zijn met een schaapachtige grijns geuite bekentenis dat hij zojuist duchtig had gechineesd verklaarde alles. We gingen verder, elkaar af en toe meewarig aankijkend bij een volgende aanslag op onze trommelvliezen.
Het was Theo zelf die ons verloste van dit Antoniaanse fenomeen (lees het verhaal ‘De Ulevel’ van Hein Donner), en wel op ons zeer welkome wijze. Terwijl Jean-Paul nog met zijn gedachten bij zijn derde portie Babi Pangang was, had Theo zijn stukken prima neergezet en deelde hij reeds de beslissende klap uit aan de gedesorganiseerde witte stelling: met een pluspion en een (zwart) paard op c3 incasseerde de ASV’er vlotjes het punt.
Op dat moment stond Remco met zwart OK tegen Jos Swinkels, de vader van Robin, en was Dirk Hoogland aan bord 1 driftig aan het aanvallen tegen Stefan Rooijakkers. Een kwaliteitswinst zat er al in, en misschien nog wel meer.
En aan bord 3 was ondergetekende ook lekker bezig tegen de 16-jarige broer van Robin.

(Notitie Richard: Op dit moment is het nog niet mogelijk de partij te tonen met diagrammen, hopelijk gaat dit de komende tijd geregeld worden.)

Boel - Maurice Swinkels

1.d4 Pf6 2.Lg5 g6 3.Lxf6 exf6 4.g3 Lg7 5.Lg2 d5 6.e3 0–0 7.Pe2 c6 8.0–0 Pd7 9.Pd2
Ook direct 9.c4!? was mogelijk, bv. 9...dxc4 10.Pd2 Pb6 11.Tc1. Wit moet het in deze lijn altijd van c2-c4 hebben.
9...Pb6 10.b3 Lg4!? 11.h3 Lxe2 12.Dxe2 f5
Nu kan zwart schermen met de tegenstoot ...c6-c5. Mijn volgende zet vond ik vrij subtiel.
13.Tab1!?
Natuurlijk met de bedoeling c2-c4 met een open b-lijn als zwart ruilt. Doet zwart dat niet, dan komt het standaardplan c4-c5 en b3-b4-b5. Dat zag mijn tegenstander ook al aankomen.
13...g5!?
Een heel interessante zet. Maurice vertelde dat hij deze stelling in een rapidtoernooi de zaterdag ervoor op het bord had gehad en dat iemand hem dit plan had aangeraden. Wit kan niet direct profiteren (op Dd3 of Df3 is ...Df6 prima) en zwart heeft vaak ...f5-f4, maar op de lange termijn moet zijn koningsvleugel toch zwak zijn. Daarom ging ik eerst een tijdje op mijn handen zitten en vervolgde ik daarna gewoon mijn plan.
14.c4!
Na zwarts 13e zet heeft dit antwoord ook nog het voordeel dat de d-lijn snel open kan komen, en als zwart met een loper op d4 slaat kan Tbd1 heel vervelend worden.
14...f4
15.gxf4
Interessant is 15.e4!?. Dat verwierp ik wegens 15...dxe4 16.Pxe4 Dxd4 (16...Lxd4 17.gxf4 gxf4 18.Dg4+! ziet er niet fijn uit; overigens niet 18.Tbd1 wegens 18...f5!; 16...f5 17.Pc5 fxg3 18.Pe6 Te8 19.Tbd1 gxf2+ 20.Txf2 Df6 21.d5 is volslagen onduidelijk, maar zwarts kwetsbare koningsvleugelpionnen spelen hem hier parten) maar na 17.Tbd1 De5 18.Dd3 heeft wit prima compensatie.
15...gxf4 16.Dh5!
Het kostte enige tijd voor ik dit vond. Natuurlijk wil mijn paard naar f3 (desnoods met opoffering van c4 omdat b7 ook hangt), maar na direct 16.Pf3 staat mijn dame niet goed. De tekstzet bedreigt allerlei zwakke punten. Rybka vindt dat het na 16...f5 gelijk staat, maar de stelling is heel moeilijk speelbaar voor zwart.
16...Pd7?!
Een goed idee om het slechtstaande paard naar f6 om te spelen, maar nu staat zwart een halve tel op het verkeerde been. Net lang genoeg voor het irritante:
17.exf4!
Nu gaat op d4 slaan natuurlijk niet; wit heeft 17.Pf3 en 18.Pg5 of gewoon slaan op d5.
17...Pf6 18.Dh4!
Ook niet zo makkelijk, maar volgens mij de beste. Op 18.Df5 heeft zwart 18...Dc8 en is het witte voordeel niet groot. En later blijkt dat wit niet met 18.Dg5 het zwarte 18...h6 moet uitlokken.
18...dxc4 19.bxc4 Dxd4 20.Pf3
20...Dd7?
Nu is het witte voordeel evident. Cruciaal was 20...Dxc4 21.Pe5 Dxa2 22.Txb7 en optisch is dit prachtig voor wit, maar ik was er niet helemaal zeker van met die vrije a-pion. Na bv. 22...a5!? 23.Lxc6 Tab8 (23...Ta6? 24.Lb5! Taa8 25.Lc4 en wit wint) 24.Ta7 Tb4 25.Dg5 Dd2 26.Txa5 Dxf4 lijkt zwart zich te redden.
21.Tfd1!?
Er waren andere aanvalsmethoden, zoals 21.Tb3 of 21.Kh2!? en 22.Tg1. Maar ik wilde druk op de b-lijn, de g-lijn en eventueel de d-lijn. Daartoe had ik een aardige verdubbeling op het oog.
21...Dc7 22.Td3! Tfd8 23.Tdb3!
Via deze tempowinst krijg ik toch een toren op g3.
23...Tab8 24.Pe5
Prachtige stelling, maar zwart moet nog instorten. Dat had hij hier kunnen doen met 24...Td4? 25.Pxc6!.
24...Te8?
Te langzaam. Zwart kon een verdedigende stelling innemen met 24...Kh8 25.Tg3 h6! 26.Tbb3 Td6 en hier ergens had ik een kwaloffer gepland, maar dat wint niet: 27.Txg7 Kxg7 28.Tg3+ Kh7 29.c5 Te6 30.Lf1 Td8 31.Ld3+ Txd3 en zwart keept het. Beter is 27.c5! Te6 28.Tgd3 met de dreiging 29.Td6! en totale dominantie.
25.Tg3 Kh8?
Dit faalt op een kleine combinatie. Beter en consequenter was 25...Te6, maar dan trekt wit de strop aan met 26.Dg5 Pe8 27.Le4! met de dreiging 28.Lf5, en op 27...Kh8 wint 28.Td1!.
26.Txg7! Kxg7 27.Dg5+ Kf8 28.Dxf6 Te6 29.Dh8+ Ke7 30.Dxh7 Tf8 31.Td1 Td6 32.Te1! Te6
En na de aardige slotzet 33.Pg6+ gaf zwart op.

Toen dit tweede punt binnen was kozen onze mannen aan de topborden eieren voor hun geld. Remco was zelfs een beetje onder druk komen te staan, maar het evenwicht werd niet echt verbroken: remise. En Dirk zag dat die kwaliteitswinst zijn tegenstander toch wel veel tegenkansen zou geven, hield zich dus in en deed in nog steeds betere stelling een goedgemikt remiseaanbod.
Dat betekende een zeer solide 3-1 zege. Er werd nog wel even geanalyseerd, maar we zaten toch alweer snel in Dirk’s bolide richting Arnhem. Toen we het kerkdorpje uitreden meende ik wel een aanzwellend gerommel te horen – en verscheen daar niet een grote scheur in de muur van dat huis dat we net passeerden? Dirk gaf nog eens een dot gas, en op het nieuws hebben we ook niets meer over gehoord over de gevolgen van het Chinese vuurwerk.

Peter Boel


De Combinatie - ASV 1-3
Stefan Rooijakkers - Dirk Hoogland 0,5-0,5
Jos Swinkels - Remco de Leeuw 0,5-0,5
Maurice Swinkels - Peter Boel 0-1
Jean-Paul P. - Theo Jurrius 0-1