Strijd op alle borden

Zaterdag 2 april stond een belangrijke wedstrijd op het programma. We moesten tegen de wijker toren en hadden twee punten nodig om handhaving veilig te stellen. Het was duidelijk dat iedereen dat doel voor ogen had, want de motivatie straalde er van af. Op elk bord werd gespeeld met de intentie om te winnen. Toch begon het vrij vreedzaam met drie remises. Op alle drie de borden is volgens mij de balans nooit echt verstoord geweest. Daarbij leek het op dat moment goed te gaan voor ons. Een aantal spannende stellingen en de stellingen waar ik iets van vond, waren in ons voordeel.

Het begon met een meevaller. Na de vraag aan de teamleider of remise mocht, liep Otto twee zetten later met een vol punt naar de analyseruimte. Meteen daarna volgde helaas een eigen doelpunt van Frank. Hij vergat een paardvork en met een kwaliteit minder was het snel afgelopen. Daarna scoorde Peter een nuttige en goede overwinning. Na een kwaliteitsoffer kreeg hij een sterke aanval, waardoor zijn tegenstander zijn dame moest offeren. Er bleef een stelling over met een actieve dame en loper tegen twee torens en paard. Door een paar sterke pionnen leek de winst dichtbij, maar het was niet makkelijk. Dankzij een mooie afwikkeling werden de torens tegen de dame geruild en er bleef een paard-loper eindspel over met twee pionnen meer voor Peter. Daar had hij geen moeite mee.

Hierna de eerste echte tegenvaller. Bob had met zwart langzaam het initiatief genomen en was een pion voorgekomen. Toen had zijn tegenstander een heel sterke periode. Na een onnauwkeurigheid won hij de pion terug en even leek het alsof Bob zelfs in de problemen kwam. Dat had hij echter goed ingeschat, maar meer dan halfje zat er niet meer in. Door een onverwachte nederlaag van Jaap werd het weer gelijk. Doordrongen van de stand op de ranglijst werd vol op winst gespeeld. Hij won ergens een pion, maar daardoor kreeg zijn tegenstander activiteit. Doordat hij te lang op winst speelde ging het alsnog mis. Na een afwikkeling naar een gewonnen pionneneindspel restte hem niets dan de koning om te leggen.

Maar nog steeds leek er weinig aan de hand. Dirk overspeelde langzaam maar zeker zijn tegenstander en liet zich niet in de war brengen door een torenoffer om eeuwig schaak af te dwingen. Soepeltjes liep zijn koning uit de schaakjes en het eerste matchpunt was binnen. Het wachten was nu op Eelco. Die had na een hele partij verdedigen eeuwig schaak gegeven, waar zijn tegenstander niet uit kon lopen. Toen hij het toch probeerde, kon Eelco afwikkelen naar een stelling waarin hij de enige met winstkansen zou zijn. Doordat hij echter twee varianten door elkaar haalde, kwam hij een stuk achter. Deze stelling was nog steeds remise, maar eenvoudig was het niet. Doordat zijn tegenstander het zeer nauwkeurig speelde, lukte het uiteindelijk niet om het droog te houden.

Tijdens het eten, dat zeer gezellig en smaakvol was, waarbij we (op wat kaas en een bot na) alle gerechten van de kaart hebben geproefd, bleek dat de uitslagen van andere wedstrijden niet gunstig waren. Maar we hebben het nog in eigen hand en zullen voor de verandering sinds lange tijd weer een wedstrijd hebben in de laatste ronde waar wat op het spel staat. Zoals altijd haalt dat het beste in onze mannen naar boven.