ASV – HSC

In wederom een geweldige schaakambiance ging ons vlaggenschip de strijd aan met HSC. Opdracht van onze teamleider was duidelijk. Winnen! En hij had ons zo opgezweept dat wij ook zeker wisten dat we zouden gaan winnen. Dat wij gemiddeld 60 elopunten meer hadden was bijzaak. Sterker nog, was eigenlijk een nadeel. Want onderschatting ligt dan op de loer!

Halverwege de middag was er een vertrouwd beeld te zien. De borden overziend stond ASV er goed voor. Dus normaal gesproken moesten die 2 wedstrijdpunten wel binnen komen. Natuurlijk waren er wel stellingen waarbij ik mijn voorhoofd fronste. Niet omdat ze verloren stonden, maar meer omdat het stellingen waren, waarvan ik het idee had dat ze niet pasten bij onze spelers Wouter en Otto. Maar ja wie ben ik eigenlijk.

Ik ben degene die, gelukkig pas aan het eind van de middag, de standaard strategische fout maakte om even “gezellig” met zijn teamleider een goed gesprek te beginnen. Op zijn (bar)troon gezeten wist Richard het gesprek zo’n wending te geven dat ik, ondanks alle diensten die ik al had verricht in het belang van het team, vrijwillig was aangewezen als de verslaglegger van deze wedstrijd. Het harde feit dat het toch wel een paar weken zou duren voor dit verslag beschikbaar zou zijn, maakte hierbij geen indruk. En een man een woord, de paar weken zijn om en hier is het verslag.

Terug naar de wedstrijd. Opvallend in onze wedstrijden is het beeld dat de ASV’ers veel meer rond lopen als de tegenstander. En dat was nu ook weer zo. Leon en Dirk spanden wel de kroon. Of moet ik zeggen hun tegenstanders. Na twee uur spelen hadden onze ASV’ers ongeveer een uur bedenktijd meer weten te creëren. Een verschil in tijd, die bepaald niet terug te zien was op hun borden.
Schijnbaar beschikten zij over een veel hogere rekensnelheid, of zou het schaakinzicht zijn, maar op het bord stonden zij beiden beter.

Langzamerhand druppelden die middag de uitslagen binnen en zo stonden we op een gegeven moment riant met 3-1 voor. Eelco kwam voor zijn doen netjes op tijd binnen en aanvaarde koeltjes een pionoffer van zijn tegenstander en het punt. Of HSC een eenvoudige kans op remise gemist heeft (verslag HSC) zal ongetwijfeld vakkundig door Eelco weerlegd worden.
Peter had weer een geniaal offer geplaatst maar bleek nog niet in topconditie te zijn. Of zoals op de site van HSC te lezen was:  “Peter Boel meende echter met een stukoffer de winst naar zich toe te kunnen trekken, maar er zat dus een lek in”. Dirk en Leon investeerden wat meer tijd hun in stellingen en haalden netjes hun punten binnen. Na afloop van mijn partij kon ik rustig langs de resterende vier borden lopen. Dat maakte mij er niet geruster op.
We hadden nog 1,5 punten nodig. Richard vertrouwde ik wel, in ieder geval zijn stelling. Maar de overige drie? Wouter stond zeker minder, Otto ging verliezen en Sander? Een moeilijk in te schatten stelling. Gelukkig wist Sander vlot de remise binnen te halen en liet Richard zien dat hij geconcentreerd het punt kon binnen halen. De winst was weer binnen!

Otto en Wouter waren vervolgens zo vriendelijk om de tegenstander met een goed gevoel naar huis te laten gaan. Verliezen met slechts 4,5 – 3,5 tegen de medekoploper is toch een resultaat waar je mee thuis kunt komen.

	ASV	2128	HSC	2067	4½	3½
1.	FM Wouter van Rijn	2171	FM Ruben Venis	2282	0	1
2.	Leon van Tol	2186	Bart Dekker	2218	1	0
3.	CM Dirk Hoogland	2111	Jerzy Cebula	1957	1	0
4.	Eelco de Vries	2185	Paul van Asseldonk	1981	1	0
5.	Sander Berkhout	2099	Hugo Faber	2062	½	½
6.	Otto Wilgenhof	2202	Guus Bollen	2014	0	1
7.	FM Peter Boel	1978	Gerard van de Kerkhof	2023	0	1
8.	Richard van der Wel	2092	Maarten Smit	2002	1	0
-