17 maart 2012

De mysterieuze Stukkenjagers 3-hoek

Voordat we aan de wedstrijd begonnen zaten we al in een soort van gevaarlijke Bermuda-driehoek, namelijk Arnhem - Venlo - Tilburg - Arnhem...


Doordat het supergezellig was in de auto en we het vooral hadden over dingen als het matzetten met 2 paarden tegen koning in een beroemde partij van Najdorf tegen Kotov en hoe groot de kans was dat Sander tegen een meisje moest spelen (dat is inderdaad 100%), zaten we niet op te letten en kregen we pas iets voor de afslag naar de A67 bij Venray en Tienray in de gaten dat we de afslag naar Tilburg vergeten waren.... Weten we gelijk waarom vrouwen niet kunnen autorijden en kaartlezen, alleen gaan die gesprekken dan over winkelen etc.

Ik zeg driehoek, omdat zowel Arnhem - Venlo, Venlo - Tilburg als Tilburg - Arnhem allemaal zo'n beetje 90 km zijn. Zo'n driehoek is altijd gevaarlijk en het voorspelde dan ook niet veel goeds. De dag erna hoorde ik dan ook op de radio dat de snelweg daar was afgezet ter hoogte van Someren / Lierop (meen ik) vanwege een ernstig ongeval.

Ondanks dit zijn we toch 'maar' 20 minuten te laat achter de borden verschenen, ook omdat we 1 straat te vroeg waren afgeslagen en Richard nog even moesten bellen voor het juiste adres. Gelukkig waren de tegenstanders zo sportief om niet onmiddellijk de klokken in te drukken en het speeltempo werd zodanig aangepast dat de laatste partij om even voor twaalven werd beslist.

Dan nu het antwoord op Otto's vraag, die al iets kan vermoeden uit bovenstaand korte verslagje:

Ikzelf speelde aan bord 1 tegen Mark Haast en dacht wel redelijk gelijk te staan. Mijn zwarte koning stond echter op de e-lijn een beetje op de tocht en wit wist beslissend binnen te komen op de door mijzelf persoonlijk geopende b-lijn. Even dacht ik dat mijn tegenstander de zetten had herhaald, het verschil was echter dat in die stelling, met wit weer aan zet, zijn toren ineens op b1 stond, daar waar die een paar zetten geleden nog op f1 stond. Heeft hij me toch in de beruchte Stukkenjagerdriehoek laten lopen...Toen had mijn geplande tegenaanval met mijn dame op h3 ook geen nut meer, omdat Tb7 nu een dodelijke dreiging was.  Ik probeerde in tijdnood mijn tegenstander nog op een dwaalspoor te brengen middels een wanhoopsoffer. Wit wist het offer te neutraliseren door dames te ruilen en het eindspel simpel te winnen. Toch was dit pas na half twaalf het de eerste partij die afgelopen was.

Sander aan bord 2 had zichzelf 'ingeschreven' tegen Anne (zijn voorspellende gave kwam uit). Hij kwam niet onaardig uit de opening (beetje zelfde opening als die ik had vorig jaar tegen haar (1 c4 e5)), won een kwaliteit tegen twee pionnen, maar die werden toch behoorlijk gevaarlijk (vrije a en c-pion) en ondanks het voordelige tijdsvoordeeltje blunderde Sander tot overHaast van ramp ook nog eens zijn toren weg in een stelling die volgens mij nog niet eens verloren had hoeven zijn.

Dirk aan bord 3 kwam tegen Mart Nabuurs naar mijn idee ook met een klein plusje uit de opening met zijn toren die de d-lijn domineerde. Toen ik in de tijdnoodfase weer keek was het wit die inmiddels een pionnetje voorstond, maar het kon volgens mij nog alle kanten op in die uitvluggerfase. Omdat Dirk zich pardoes Mart naast de paaltjes liet zetten was het ineens afgelopen en ook de gedroomde bekerfinale was er ineens niet meer Huilende emoticon.

Peter speelde aan bord 4 tegen hun enige IM Herman Grooten (die hopeloos uit vorm blijkt dit seizoen) een goede partij. Toen ik halverwege kwam kijken was er niet veel aan de hand, ik was alleen bang dat als Herman zijn paard op b8 nog eens kon activeren, het een mooie toekomst als octopus op d3 zou kunnen krijgen. Dan zou de partij als voorbeeld van goed paard tegen slechte loper zo de boeken in kunnen gaan in Meester tegen Amateur. Daar was echter niets van waar en in de tijdnoodfase stond hij al een handje vol pionnen voor en middels een torentussenzetje om schaak op te heffen en daarmee gelijk de schaakgevende dame op gardé te tracteren werd dat paard, met mooie toekomst, voortijdig in de stal teruggedreven. Peter lette met nog een paar minuten goed op om niet gefopt te worden, maar de stelling was zooooo gewonnen, dat er echt niets meer te foppen viel.

We hebben dus alle hoeken van de Stukkenjagersdriehoek gezien, maar in elke hoek heeft de Tilburgse club de punten gescoord. Al met al dus een 3-1 nederlaag, maar met de vorige match erbij staan we nog steeds een punt voor. Die mogen ze dan volgend jaar proberen goed te maken!

Al met al dus zo'n 270 km gereden daar waar 180 normaal is voor een retourtje Tilburg. Hoe leg ik dat de penningsmeester uit als ik mijn reiskostendeclaratie indien??


Wouter

Geen opmerkingen: