Te veel cadeaus...

Afgelopen zaterdag was de eerste thuiswedstrijd tegen Caissa Eenhoorn. Het team zou compleet zijn en omdat ook Remco langs zou komen, was dit het ideale moment om onze kersverse vader in het zonnetje te zetten. Toen iedereen op (één na) aanwezig was wisselde een tas vol cadeaus van eigenaar. Helaas werden er nog veel meer presentjes gegeven die dag. Na een uur spelen lag een flinke nederlaag in het verschiet. Op vier(!) borden stonden we slecht tot verloren en op de rest was het redelijk in evenwicht. Het bontst van allen maakte ik het zelf. Lang nadenken, slechte zetten doen en wanneer het weer enigszins onder controle leek, twee plannen door elkaar halen en een paar grafzetten spelen. Zo weet je zeker dat je kansloos bent…

Ondertussen had ons nieuwe lid al het punt gedeeld en niet snel daarna kreeg onze papa van zijn tegenstander een cadeautje. Overigens wel één in een scherpe stelling waarin hij liet zien dat hij geen last heeft van slapeloze nachten! Nadat onze Nederlands kampioen het punt had gedeeld, werden een paar van de andere gulle spelers op een nul getrakteerd. Eerst onze toekomstige IM, die in de opening een zetje miste waarna hij verloren stond. Vechtend en schreeuwend probeerde hij nog van alles, maar er werd geen krimp gegeven. Daarna moest ook onze nieuwe oude speler de koning omleggen. Teveel gaten in zijn stelling kostte twee pionnen en activiteit. Uiteindelijk stortte de hele stelling in.

Om nog een punt (of twee) te pakken moest een wonder gebeuren. De topscoorder van de afgelopen jaren gaf het goede voorbeeld. Remise weigeren, een slechte zet spelen en vier zetten later het punt binnen. Zou het nog gaan lukken? Helaas werd er in een licht betere stand een positionele blunder gespeeld, waardoor een stelling met een klein plusje een precair toreneindspel werd. Daar wist de tegenstander wel raad mee en met vaste hand was het eerste matchpunt definitief vergeven. Vervolgens moest ook de voorzitter opgeven. Nadat hij een pion had verloren en een tweede had gegeven voor activiteit, wist hij één voor één de pionnen terug te winnen. Toen hij er zelfs één voor kwam te komen, bleek helaas dat een verre vrijpion toch het punt terug naar Hoorn zou meenemen.

Tenslotte mocht onze tenniskampioen in een redelijk gelijkstaand eindspel laten zien dat sommige stellingen iets meer gelijk zijn dan anderen. Zeker als je koning plotseling actief is, je een gedekte vrijpion weet te krijgen en er ook nog mat dreigt. Met ons tweede verlies op zak, werd met een gezelschap van 10 man uit 1, 2 en 3 plus een invaller om het tiental compleet te maken, heerlijk thais gegeten met dank aan Sjoerd. Daarna snel naar huis om mijn verdriet weg te slapen. Volgende ronde mogen we naar Enschede. Tijd voor de eerste matchpunten!