Meer is beter?
Waar ik er altijd naar streef om bij uitwedstrijden maximaal
met drie auto’s te gaan, maar soms ontkomen we er niet aan om met vier te
rijden. Of zoals tegen Wageningen met vijf heen en zes terug… Nu zijn we gewend
om niet met een wagen met alleen maar nullen naar huis te rijden en dat lukte ook
dit keer weer. Misschien is het een idee om de volgende keer met 10 auto’s te gaan,
aangezien het enige ASV-team dat heeft verloren zaterdag met de trein was
gegaan. Maar een keus tussen ASV of het milieu is niet zo eenvoudig.
Terug naar de wedstrijd. Zoals ik al zei, kwamen me met 5 auto’s en gingen we
met zes. Ik vertrok zelf met de zesde, na een partij waarin ik niet tevreden
was met de opening, bleef verder alles binnen de marges en remise was het meest
logische resultaat. De auto waarmee ik was gekomen, had heen drie passagiers en
terug één, maar die ene, Wouter, had een mooie partij gewonnen! Hij zat naast
me en ik probeerde af en toe te begrijpen wat er gebeurde, maar er zat zoveel
tactiek in de stelling, dat ik het op het oog probeerde te beoordelen. Toen
eindelijk de zwarte loper op a8 ruimte kreeg, zag ook ik dat hij ging winnen.
Een spannende partij met een terechte winnaar. De derde passagier op de heenweg
had niet de makkelijkste taak gehad, hoewel ik alle vertrouwen had in Bob. Hij
speelde tegen de sterkste tegenstander, GM Jan Timman. Helaas zette onze man
zijn stukken niet al te handig neer en zette hij het ook wat te traag op. Want
elke zet die Timman deed was nuttig en door middel van een schijnoffer werd het
vonnis getekend. Timman is overigens milieubewuster dan wij, want hij reed met dezelfde
auto als Bob terug. In deze auto zat verder nog een halfje. Dat was van Dirk,
waar volgens mij ook een partij gespeeld werd die ruim binnen alle marges
bleef. Mocht dat anders zijn, hoor ik het graag. De laatste speler in deze auto
had echter meer verdiend. Peter had een kwaliteit geofferd en was prima komen
te staan. Ergens dacht ik dat hij goede winstkansen had, maar misschien was ik
té optimistisch. Wel ging hij herhaling van zetten uit de weg gezien de stand
en de resterende partijen. Zijn tegenstander wist echter de kwaliteit terug te
offeren en door de slechtere stand van zijn koning moest Peter in de verdediging.
Praktisch erg moeilijk en na het missen van een paar kansen verloor hij alsnog.
De auto die uit Dieren kwam met drie man heen en ging met twee terug. Een punt
en een nul. De nul was niet ingecalculeerd door mij. Maar misschien dat een
aanstaande vakantie en de spanning van het ontmoeten van Abraham later deze
maand, ervoor zorgden dat hij niet de juiste verdediging wist te vinden.
Normaal bijna niet te verslaan, was hij zelfs als eerste klaar. Het punt
daarentegen was uitstekend binnen gehengeld. Na veel tijd te hebben
geïnvesteerd in de opening, kwam een redelijk gelijk eindspel op het bord.
Gelukkig wilde de Wageningse IM voor meer dan een halfje gaan. Tom was echter
alert en wist af te wikkelen naar een goed eindspel dat langzaam maar zeker
steeds beter werd tot er een gewonnen toreneindspel overbleef. En hier maakte
hij geen fouten meer. De laatste man die op de heenweg mee had gereden was
Otto. In een niet-standaard konings-indische opstelling bleef de witte koning
in het centrum. Dat werd opengebroken door Otto en hoewel het volgens mij
objectief wel ging, was het moeilijk spelen voor wit. Dat ging dan ook ergens
mis en na IM-resultaat van vorig jaar, heeft hij ook dit jaar eindelijk een
punt gescoord.
In de auto waarmee hij terug ging, zat nog een halfje. In een degelijke partij
werd er wat geruild. Er bleef een TL-TP eindspel over waarin Jaap zeker niet
minder stond. Maar gezien de stand nam hij uiteraard geen risico’s en herhaalde
de zetten. Daarmee blijft er nog één auto over, waarin dezelfde persoon alleen
kwam en ging. En ook dit was een kraker. Wederom begreep ik er niets van, maar
de algehele teneur was na de veertigste zet dat Eelco goed stond. Nu was zijn
tegenstander, ook een IM, niet helemaal kansloos en zowel hij als Eelco hadden
gezien dat hij eeuwig schaak kon geven. Helaas, gezien de stand mocht hij dat
van zijn teamleider niet aannemen. Licht geïrriteerd begon hij aan een
winstpoging, maar deze bood echter alleen Eelco kansen. Toen er nog maar 5
stukken opstonden, naast de koningen voor beiden een paard en een pion voor
Eelco, werd de koning aangeraakt om mee te zetten. Op dat moment besefte hij
dat het verloor. Maar ja… aanraken is zetten. Eelco kon met zijn paard het
paard van de tegenstander volledig domineren en er bleef een eenvoudig gewonnen
stand over. Daarmee gingen de matchpunten mee naar Arnhem.
Eerst volgde echter nog een uitleg van Timman over zijn partij (misschien was
hij wat milder omdat hij terug mee zou rijden in dezelfde auto), waarna twee
auto’s naar huis gingen. De andere vier auto’s gingen gezellig met de harde
kern van het winnende vierde eerst nog een lekker stuk vlees eten in
Wageningen. Voor de volgende uitwedstrijd (in Arnhem), zal ik kijken of we met
nog meer auto’s kunnen gaan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten