14 december 2015

Met een goed gevoel de feestdagen in


Na het moeizame begin van de competitie met een paar teleurstellende resultaten, werd de weg omhoog een paar weken geleden weer gevonden. Door het inzetten van onze cupfighter Michiel, hadden we in de beker tegen Bennekom een ‘overtuigende’ 5-3 gescoord om ons te plaatsen voor de volgende ronde. Nou ja, zoals alle aanwezigen weten, hing ons lot aan een zijden draadje. Uiteindelijk kwam het erop neer dat Michiel in het snelschaken een zetje miste, een toren achterkwam, maar door te blijven knokken uiteindelijk toch wist te winnen. Dat doet misschien tekort aan alle andere spannende partijen, maar uiteindelijk was dit wel het punt waarmee we ons plaatsten...
Nou was het zaak om deze lijn door te zetten tegen HWP Haarlem. Ze kwamen licht verzwakt in Arnhem aan, maar de verwachting was dat het hoe dan ook een spannende wedstrijd zou worden. Hun topborden zijn op papier wat sterker, maar in de breedte winnen we dat terug. En dat was eigenlijk precies wat er gebeurde. Daarbij was het wedstrijdverloop dusdanig dat ik me voor het eerst sinds lange tijd geen zorgen maakte, behalve dan in mijn eigen partij, waar het niet helemaal volgens plan liep.
Ruim voor de eerste tijdcontrole stonden we al twee punten voor. Na een bescheiden remise tussen Eelco en Pieter sloeg de aanval van Peter door. Een partij helemaal in Peter’s stijl. En dat gold ook voor de overwinning van Bob. Dynamisch spelen, rustig ergens een pionnetje meepakken en vervolgens alle compensatie neutraliseren. Een geruisloos punt. Daarna werd ook bij Dirk het punt gedeeld. In een partij waarin snel heel veel stukken werden geruild, hield Harry het loperpaar tegen paard loper over. Waarschijnlijk geïnspireerd door Giri die de laatste tijd vaak met het loperpaar speelt, probeerde hij het, maar Dirk is gewoonweg te ervaren en solide. Daarna wist ook Tom niet te winnen. In een spannende partij waarin hij vol op de aanval speelde, een dame offerde tegen toren en stuk en vervolgens in een eindspel kwam met twee tegen één paard, waarbij hij wel wat pionnen minder had, kon hij de winstweg niet vinden.
Ook bij mij werd het remise. Misschien speelde ik iets te provocerend, want met kunst- en vliegwerk, kon ik maar net mijn stelling bij elkaar houden. Uiteindelijk wist Max toch een pionnetje buit te maken, maar wat restte was een remise toreneindspel. Frank heeft meer kansen gehad. Lang stond hij wat in de verdrukking, maar ik had totaal geen idee hoe zijn tegenstander daarvan kon profiteren. En dat lukte dan ook niet, hij probeerde het wel, maar Frank speelde nauwkeurig totdat hij een zeer goed eindspel overhad. Gezien de stand nam hij geen risico.
Otto speelde tegen de sterkste speler van HWP. Niet onder de indruk speelde hij zijn eigen spel, kwam goed uit de opening, won ergens een pionnetje en leek op weg naar minimaal een half punt. Het was echter verre van eenvoudig en toe Harmen de pion had teruggewonnen, bleef er een loper tegen paard eindspel op het bord. Vermoedelijk remise, maar in ieder geval niet prettig voor Otto. En ondanks lange en harde strijd, verloor hij. Jaap verzorgde het eerste matchpunt. In een spannende partij waar hij volgens mij steeds iets beter stond, kwam er een eindspel op het bord dat hij eenvoudig remise hield. Gezien zijn tegenstander ook een prima resultaat.
Als laatste was Wouter nog bezig. Vroeg in de partij offerde hij een stuk. Ik begreep er niets van, zag dat hij wel wat aanval had, maar kon het gewoonweg niet inschatten. In ieder geval was het dusdanig ingewikkeld dat hij uiteindelijk het stuk terug kreeg en zelfs een pion voor kwam. In het toreneindspel dat op het bord kwam, wist Wouter, misschien niet op de snelste manier, maar wel heel nauwkeurig, de vis op het droge te krijgen.
Een degelijke en overtuigende overwinning. We zijn van de laatste plaats af en als we zo doorspelen, stijgen we nog wel wat plaatsen. Tot volgend jaar!

Geen opmerkingen: