Een zonnige zaterdag

Toen ik ’s ochtends wakker werd en naar de markt ging, was het nog een beetje grijs en regenachtig. Maar tegen een uur of één waren de meeste spelers binnen gedrupt en begon de zon te schijnen. Een inspirerend praatje van Richard en iedereen mocht achter het bord gaan zitten. Helaas was niet helemaal gelukt wat ik van plan was, namelijk Eelco tegen Eelco en Michiel tegen Michiel. Het eerste was gelukt op bord vier, het tweede net niet (bord vijf om bord zes).

Het was een echt degradatieduel, waarbij op alle borden veel strijd was. Zowel LSG als ASV had niets aan een gelijkspel. Een vierpuntenwedstrijd dus. De eerste klap kwam van ons. Otto, de man in vorm, kreeg een betere stelling en pakte een pionnetje op a7. Toen zijn tegenstander probeerde te profiteren van het feit dat dit paard weinig velden had, bleek Otto het beter ingeschat te hebben en de pionnen plus activiteit die hij kreeg voor de kleine kwaliteit waren genoeg om snel het eerste punt aan te laten tekenen. En we liepen verder uit. Dirk, tot dusver een ongelukkig seizoen, kreeg een plusje vanuit de opening, kreeg een paard dat sterker was dan vrijwel elk zwart stuk, pakte ergens een pionnetje mee en liet zijn tegenstander geen kans om terug te komen in de partij. En daarmee was het nog niet afgelopen. Frank kwam goed uit de opening met wit, normaal reden om me ernstig zorgen te maken. Maar hij blies met een paar verdekte lopers op b1 en c1 snel de koningsstelling van zijn tegenstander op en had gewonnen voor zijn tegenstander iets kon proberen.
Daarna kwam LSG terug in de wedstrijd. Remco, die een comfortabele stelling had, wist in tijdnood een paar grafzetten te produceren en verloor geheel onnodig. Dat was een tegenvaller, want niet iedereen stond even goed. Onze Michiel bijvoorbeeld had in de opening een geïsoleerde d-pion die ergens van het bord afviel. In eerste instantie had hij voldoende spel, maar het werd wel heel erg nauwkeurig gespeeld door wit. Steeds meer stukken werden geruild en uiteindelijk bleek die ene pion doorslaggevend in het toren-loper eindspel. Na deze aansluitingstreffer bracht Léon het verschil weer op twee. In een stelling waarin alle stukken nog op het bord stonden, zorgde een centrumdoorbraak voor pionwinst en veel druk op de zwarte stelling. Om nog wat spel te krijgen werd een stuk geofferd en doordat er twee varianten door elkaar gehaald werden, moest er plots nog worden uitgekeken voor eeuwig schaak en tactische grappen. Door de laatste paar minuten voor de veertigste zet goed te gebruiken, kon mat niet meer worden voorkomen en na zes witoverwinningen stond het dus 4-2 voor ASV.

 Hierna waren de Eelco’s klaar. In de opening had onze Eelco na 6 zetten ruimtevoordeel en 2 stukken meer ontwikkeld. Toch ging het rond zet 10 al mis, toen hij zich misrekende en een pion moest offeren. Ook al kreeg hij wat spel ervoor tegen de koning van zijn tegenstander die in het centrum moest blijven, het was nooit genoeg. Daarna moest ook Wouter de koning omleggen. In de opening was hij wat slordig geweest en voor de zwakke pionnen kreeg hij niet de actieve stukken terug die hij voor ogen had. Een hele dag stug verdedigen bleef zonder resultaat omdat zijn tegenstander gewoonweg geen slechte zet speelde. Hiermee was de stand weer gelijk en konden we opnieuw beginnen. Dat zag er echter redelijk goed uit.
Jaap was met een vrijwel gelijke stelling uit de opening gekomen en wikkelde af naar een toreneindspel. Dat was bijna gewonnen, maar door een handige truc van zijn tegenstander bleef het binnen de remisemarge. Met weinig tijd op allebei de klokken kon hij kiezen voor een riskante winstpoging of een eenvoudige remise. Hij koos voor het laatste, ook gezien de laatste partij. Daarin had Bob ergens remise aangeboden, maar op dat moment zag het er zo goed voor ons uit dat zijn tegenstander te horen had gekregen dat hij op winst moest spelen. Maar Bob zag het allemaal goed en won in de tegenstoot een pion in een eindspel met zware stukken en een slechte loper van Bob en een slecht paard van wit. Nadat een dame en toren waren geruild kon Bob wat breekzetten doen en zijn loper activeren. Hij won een tweede en een derde pion en daarmee haalden we ons tweede matchpunt binnen.

Tijdens het eten bij de chinees zagen we een klein deel van de tegenpartij druk analyserend aan een belendend tafeltje. Zie voor hun verslag: http://lsg-leiden.nl/lsg-2-definitief-kopje-onder/ Genietend van ons welverdiende overwinningsmaal hoorden we dat de stukkenjagers hadden gewonnen van Paul Keres.  Dat betekent dat we bijna veilig zijn, waardoor we geen last hadden van de regen die was teruggekomen.